കുടുംബത്തിനും ബന്ധുക്കള്‍ക്കും സുഹൃത്തുക്കള്‍ക്കുമൊപ്പം ഒരു യാത്രയ്ക്കു പോയി തിരികെ വരും വഴി ഡ്രൈവറോട് വാഹനം നിര്‍ത്താന്‍ പറഞ്ഞ് അപരിചിതമായ ഒരു സ്ഥലത്ത് ഇറങ്ങി, അവിടം ചിരപരിചിതമെന്ന പോലെ നടന്നുപോകുന്ന ഒരാള്‍. ആ ഗ്രാമവഴികളെല്ലാം അയാള്‍ക്ക് പരിചിതമാണ്. റോഡില്‍ നിന്നിറങ്ങി വയലു കടന്ന് കൃത്യമായൊരു ലക്ഷ്യം വച്ച് അയാള്‍ മുന്നോട്ടു നടക്കുന്നു. അതിനിടെ ഗ്രാമത്തിലെ പരിചിതമായ കോവിലും വീടുകളും അയാള്‍ കാണുന്നു. മനുഷ്യരും കന്നുകാലികളുമെല്ലാം അയാളെ കടന്നുപോകുന്നു. ഏറെ നാളുകള്‍ക്കു ശേഷം തനിക്ക് എത്തിച്ചേരേണ്ട ലക്ഷ്യം മാത്രമായിരിക്കണം അയാളുടെ മനസ്സില്‍. അതാണ് ധൃതിപ്പെട്ടുള്ള, എന്നാല്‍ സ്ഥലകാല, ചരാചരങ്ങളെ കണ്ടുകൊള്ളുള്ള ആ നടത്തം. അങ്ങനെ നടന്ന് അയാള്‍ അടുത്തടുത്തിരിക്കുന്ന ഒരുപാട് വീടുകള്‍ക്കിടയിലെ തന്റെ ലക്ഷ്യസ്ഥാനമായ ആ വീട്ടില്‍ ചെന്നുകയറുന്നു. ഉടുത്തിരുന്ന തുണി മാറ്റി അയയില്‍ കിടന്ന മറ്റൊരു കൈലിയെടുത്ത് ഉടുത്ത് ആ വീട്ടിലെ അംഗത്തെ പോലെ തന്നെ അയാള്‍ പെരുമാറാന്‍ തുടങ്ങുന്നു. ഭാര്യയെയും മകളെയും പേരു ചൊല്ലി വിളിക്കുന്നു. മറ്റ് കുടുംബാംഗങ്ങളോട് കുശലാന്വേഷണം നടത്തുന്നു. അടുക്കളയില്‍ ചായയിടാന്‍ കയറുന്നു. അടുക്കള സാധനങ്ങള്‍ തീര്‍ന്നതു കണ്ട് സഞ്ചിയുമെടുത്ത് സ്‌കൂട്ടറില്‍ കയറി ചന്തയിലേക്ക് പോകുന്നു. അവിടെ പരിചയക്കാരെ കാണുന്നു, ചായ കുടിക്കുന്നു, വിശേഷങ്ങള്‍ പറയുന്നു. കൃഷിയിടത്തിലേക്ക് പോകുന്നു, വിളവുകള്‍ നോക്കുന്നു. പിന്നെയും പല ആവശ്യങ്ങള്‍ക്ക് ഗ്രാമവഴിയേ സഞ്ചരിക്കുന്നു. ദിനചര്യകള്‍ പലതും ചെയ്യുന്നു. അതിനിടെ താന്‍ ഗ്രാമത്തില്‍ വന്നിറങ്ങിയ ബസ്സിനെയും അയാള്‍ കടന്നുപോകുന്നുണ്ട്. എന്നാല്‍ ആ വാഹനത്തെ അയാള്‍ തിരിച്ചറിയുന്നില്ല. പതിവു സഞ്ചാരങ്ങളെല്ലാം തീര്‍ത്ത് വൈകുന്നേരം വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചെത്തുന്നു. അത്താഴം കഴിക്കുന്നു. ഉമ്മറത്ത് പായ വിരിച്ചു കിടക്കുന്നു. ഈ ചെയ്തികളെല്ലാം ചെയ്യുന്നയാളെ ആ ദേശത്തെയും വീട്ടിലെയും മറ്റാരും തിരിച്ചറിയുന്നില്ല. എല്ലാവരും അത്ഭുതത്തോടെയും ആശങ്കയോടെയുമാണ് അയാളെയും അയാളുടെ പ്രവൃത്തികളെയും നോക്കിക്കാണുന്നത്. പക്ഷേ അയാള്‍ എല്ലാവരേയും തിരിച്ചറിയുന്നുമുണ്ട്. അതുകൊണ്ടു തന്നെ പലരും എന്താണ് തന്നെ എന്താണിങ്ങനെ അന്യനെ പോലെ നോക്കുന്നതെന്നാണ് അയാള്‍ ആശങ്കപ്പെടുന്നത്. വീട്ടിലെ വളര്‍ത്തുനായ പക്ഷേ അയാളെ തിരിച്ചറിയുകയും അടുപ്പം കാണിക്കുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ട്. വീട്ടിലെ കണ്ണുകാണാത്ത വൃദ്ധയ്ക്കും അയാളുടെ സവിശേഷ സാന്നിധ്യം അകക്കണ്ണാലേ മനസ്സിലാകുന്നുണ്ട്.
യാത്രയ്ക്കിടെ ഒരു മയക്കത്തിന്റെ ഇടവേളയില്‍ ഒരിടത്തിറങ്ങി ആ ദേശവാസിയും അവിടത്തെ ഒരു വീട്ടിലെ കാണാതായ ഗൃഹനാഥനുമായി സ്വയം മാറുന്ന ഒരാള്‍. ഇത്തരമൊരു മയകത്തിലെയും സ്വപ്നത്തിലെയും യാഥാര്‍ഥ്യായഥാര്‍ഥങ്ങളുടെ അടരുകള്‍ വേര്‍പെടുത്തുകയാണ് ലിജോ ജോസ് പെല്ലിശ്ശേരി തന്റെ ഏറ്റവും പുതിയ സിനിമയായ നന്‍പകല്‍ നേരത്ത് മയക്കത്തില്‍. നേര്‍ക്കാഴ്ചയില്‍ ഈയൊരു പ്രമേയത്തിലേക്ക് ശ്രദ്ധ ക്ഷണിക്കുമ്പോള്‍ തന്നെ ഭിന്നവിതാനത്തിലുള്ള കാഴ്ചയ്ക്കും ചിന്തയ്ക്കുമുള്ള ഇടങ്ങള്‍ ഒഴിച്ചിടുന്നതാണ് നന്‍പകലിന്റെ ആഖ്യാനം. ഇക്കാര്യത്തില്‍ ലിജോയുടെ മറ്റു സിനിമകളേക്കാള്‍ പൂരണ സാധ്യത അധികമാണ് നന്‍പകലിന്. കാണിക്ക് സംവദിക്കാനും ഇടപെടാനുമുള്ള ഇടം കൃത്യമായി ഒഴിച്ചിട്ടു കൊണ്ടുള്ള ഈ ആഖ്യാനം തന്നെയാണ് നന്‍പകല്‍ സാധ്യമാക്കുന്ന സവിശേഷതയും.
തമിഴ്‌നാട്ടുകാരനായ സുന്ദരമായി മാറുന്ന മൂവാറ്റുപുഴക്കാരന്‍ ജെയിംസിനൊപ്പം വേളാങ്കണ്ണി യാത്രയ്ക്കുള്ള ബസ്സില്‍ സഞ്ചരിക്കുന്നവരാണ് നേര്‍ക്കാഴ്ചയില്‍ സിനിമയിലെ മറ്റു കഥാപാത്രങ്ങള്‍. വേളാങ്കണ്ണി മാതാവിനെ ദര്‍ശിച്ച് തിരികെയുള്ള യാത്രയിലാണ് ജെയിംസ് സുന്ദരമായി മാറി മറ്റൊരു ദേശത്തേക്കും വീട്ടിലേക്കും ഇറങ്ങിപ്പോകുന്നത്. അതേസമയം സാരഥി തിയേറ്റേഴ്‌സിലെ നാടക നടീനടന്മാരാണ് ഈ ബസ്സിലുള്ളവരെല്ലാം. 'ഒരിടത്ത്' എന്ന നാടകമാണ് അവര്‍ ആ സീസണില്‍ കളിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. ഈ നടീനടന്മാര്‍ വേഷമിടുന്ന ഒരു നാടകമായും ഈ കൂടുവിട്ട് കൂടുമാറ്റത്തെ കാണാനാകും. നാടകവും ജീവിതവും മനുഷ്യരും അരങ്ങിലെ കഥാപാത്രങ്ങളും രണ്ടല്ലാതായി മാറുന്നു ഇവിടെ. വേളാങ്കണ്ണിയില്‍ നിന്ന് തിരികെയുള്ള യാത്രയില്‍ ജെയിംസ് മാത്രമല്ല, എല്ലാവരും ഒരുപോലെ മയക്കത്തിലാണ്. എല്ലാവരും ചേര്‍ന്ന് കാണുന്ന സുന്ദരമായ ഒരു സ്വപ്‌നവുമായിരിക്കാമിത്. മയക്കത്തിന്റെ ഇടവേള പിന്നിട്ട ശേഷം എല്ലാവരും പിന്നെയും ബസ്സില്‍ യാത്ര തുടരുകയാണ്.
വേളാങ്കണ്ണി മാതാവുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തിയുള്ള വിവിധങ്ങളായ അത്ഭുതകഥകള്‍ പ്രചാരത്തിലുണ്ട്. വേളാങ്കണ്ണി മാതാവിനെ ദര്‍ശിച്ചുള്ള ഈ മടക്കയാത്രയില്‍ മാതാവ് പ്രവര്‍ത്തിച്ച അത്ഭുതപ്രവൃത്തികളിലൊന്നായി സുന്ദരമായുള്ള ജെയിംസിന്റെ പരകാശപ്രവേശത്തെ കാണാനാകും. വിശ്വാസാവിശ്വാസത്തിനപ്പുറത്തെ സുന്ദരമായ കെട്ടുകഥകളുടെ പാരായണക്ഷമതയുടെയും കേള്‍വിയുടെയും സാധ്യതയുമാണിത്. ഒരു ദിവസം പതിവുപടി വീട്ടില്‍ നിന്ന് ഇറങ്ങിപ്പോയ സുന്ദരം പിന്നീട് തിരിച്ചുവരുന്നില്ല. ഒരു ദിവസം മറ്റൊരാള്‍ വന്ന് സുന്ദരമായി പെരുമാറുകയും വീട്ടുകാരില്‍ സുന്ദരത്തിന്റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ നിറയ്ക്കുകയും ഒരു വേള ആ വിടവ് നികത്തുന്നുവെന്ന് ചിന്തിപ്പിക്കുക കൂടി ചെയ്യുന്നു പുതുതായി കയറി വന്നയാള്‍. ഒരു മയക്കത്തിനു ശേഷം സുന്ദരമായി മാറുകയും മറ്റൊരു മയക്കത്തിനു ശേഷം ജെയിംസിലേക്ക് തിരികെ പ്രവേശിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന കൂടുമാറ്റം ജെയിംസിന്റെ മാത്രമല്ല, ആരുടെയും തോന്നലാകാം. സുന്ദരത്തിന്റെ അസാന്നിധ്യത്തില്‍ ഭാര്യ പൂങ്കുഴലിയുടെ ദിവാസ്വപ്‌നവുമാകാം ജെയിംസിന്റെ അപ്രതീക്ഷിത കടന്നുവരവും സുന്ദരത്തിന്റേതു മട്ടുള്ള പെരുമാറ്റവും. മകള്‍ക്കൊപ്പം ഇരുന്ന് ഭക്ഷണം കഴിക്കുമ്പോള്‍ സുന്ദരത്തിന്റെ മരണസൂചനയും യഥാര്‍ഥ സുന്ദരം ഇനി തിരിച്ചുവരില്ലെന്നും ജെയിംസിലൂടെ ബലിച്ചോറാണ് ഉണ്ണുന്നതെന്ന സൂചനയും നല്‍കുന്നു.
തന്റേതു മാത്രമായ സിനിമകള്‍ സൃഷ്ടിക്കുക എന്നതാണ് ലിജോ ജോസ് പെല്ലിയുടെ മതം. സിനിമ ചെയ്തുകഴിഞ്ഞ് അത് കാഴ്ചക്കാര്‍ക്ക് വിട്ടുകൊടുക്കുന്നു. പിന്നെ അതിന്റെ ഭിന്ന വിതാനത്തിലുള്ള ആസ്വാദന സാധ്യതകള്‍ തിരയേണ്ടതും കണ്ടെത്തേണ്ടതും പ്രേക്ഷകരാണ്. ചലച്ചിത്ര വ്യവസായത്തില്‍ നിലനില്‍ക്കുന്ന വിജയ പ്രവണതകള്‍ ഈ സംവിധായകനെ അലട്ടാറില്ല. അതുകൊണ്ടു തന്നെ സിനിമയുടെ വാണിജ്യ വിജയാപജയങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള അല്ലലുകളും അയാളെ ബാധിക്കുന്നില്ല. നന്‍പകല്‍ പോലെയുള്ള സിനിമകള്‍ പ്രേക്ഷകരുടെ മുന്നിലേക്കു നല്‍കുമ്പോള്‍ ലിജോ തുറന്നിടുന്ന സാധ്യത ഇതാണ്. ഓരോരുത്തരും കാണുന്നത് വ്യത്യസ്ത സിനിമയായിരിക്കും. അവരവരുടെ ധാരണയിലും ആസ്വാദനക്ഷമതയിലും മുന്നോട്ടു പോകാം. തുറന്ന ക്ലൈമാക്‌സ് മാത്രമല്ല, ഓരോ സീക്വന്‍സിലും തുറന്നിടുന്ന ഈ പൂരണസാധ്യത തന്നെയാണ് പ്രേക്ഷകന്റെ ആസ്വാദന ക്ഷമതയെ കൂടി പരിഗണിക്കുന്ന സിനിമയായി നന്‍പകലിനെ മാറ്റുന്നത്. ഇക്കാര്യത്തില്‍ ഈ സംവിധായകന്റെ മുന്‍സിനിമകളേക്കാള്‍ വ്യത്യസ്ത തലത്തിലുള്ള ആസ്വാദനമാണ് നന്‍പകല്‍ നേരത്ത് മയക്കം സാധ്യമാക്കുന്നത്. എന്നാല്‍ ഇവിടെ എല്ലാത്തരം പ്രേക്ഷകരെയും പരിഗണിക്കാന്‍ സംവിധായകന്‍ മെനക്കെടുന്നുമില്ല. ഇവ്വിധം ലിജോയുടെ വിനോദമൂല്യവും വേഗതയും മികച്ച ആസ്വാദനക്ഷമതയുള്ള സിനിമകള്‍ നേരത്തേ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടു കഴിഞ്ഞു. ലിജോ സിനിമകളില്‍ താരതമ്യേന മന്ദതാളമാണ് നന്‍പകലിന്റേത്. നാടകത്തിന്റെയും ജീവിതത്തിന്റെയും സ്ഥായിയായ താളമാണത്. അതിനെ സുഖദമായ ഒരു പകല്‍മയക്കത്തില്‍ യാഥാര്‍ഥ്യമോ അയഥാര്‍ഥമോ എന്ന് തിരിച്ചറിയാന്‍ കഴിയാതെ പോകുന്ന ദിവാസ്വപ്നത്തിനോടാണ് ചേര്‍ത്തുവയ്ക്കാനാകുക.
അക്ഷരകൈരളി, 2023 ഏപ്രില്‍
