ശ്രീബാല കെ.മേനോന്റെ ആദ്യസിനിമയായ ലൗ 24*7 കണ്ടതിനുശേഷം ഗുരു കൂടിയായ സത്യന്‍ അന്തിക്കാട് പറഞ്ഞ വാക്കുകള്‍ ശ്രദ്ധിക്കുക. 'അത്ഭുതങ്ങളൊന്നുമില്ല. പക്ഷേ, മലയാളി മറന്നുതുടങ്ങിയ ശുദ്ധസിനിമയുടെ സംസ്‌ക്കാരം തിരികെ കൊണ്ടുവരാന്‍ ഒരു ശ്രമം സംവിധായിക നടത്തിയിരിക്കുന്നു.' -ഇതു തന്നെയാണ് ഈ സിനിമയുടെ സാക്ഷ്യപത്രം. ആദ്യസിനിമയോടെ ഏറെ പ്രതീക്ഷകള്‍ാനല്‍കാന്‍ സാധിച്ച സംവിധായികയുടെ വരും കാല ചിത്രങ്ങള്‍ക്കു വേണ്ടി കാത്തിരിക്കാന്‍ വകയുണ്ടെന്ന് ചുരുക്കം.
വാര്‍ത്താചാനലിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തില്‍ കഥപറയുന്ന ലൗ 24*7 പ്രേക്ഷകര്‍ക്ക് അത്ര പരിചയമുള്ള ഭൂമികയിലേക്കല്ല കൊണ്ടുപോകുന്നത്. മുഖത്തെ ചായക്കൂട്ടുകളുടെയും തിളങ്ങുന്ന വേഷങ്ങളുടെയും മോടിയോടെ ദിവസവും നമുക്കുമുന്നില്‍ പ്രസന്നവദനരായി എത്തുന്ന മാധ്യമപ്രവര്‍ത്തകനും ഒരു ജീവിതമുണ്ട്. പളപളപ്പുകള്‍ക്കു പിറകില്‍ യാതൊരു സുരക്ഷിതത്വവുമില്ലാതെ എപ്പോള്‍ വേണമെങ്കിലും ആള്‍ക്കൂട്ടത്തിനിടയിലേക്ക് ഒന്നുമല്ലാത്തെരാളായി വലിച്ചെറിയപ്പെടാനുള്ള സാധ്യതയും മുന്നില്‍ കണ്ടുകൊണ്ടൊരു ജീവിതമാണ് അയാള്‍ തള്ളിനീക്കുന്നത്. കോര്‍പ്പറേറ്റുകളുടെയും അഴിമതിക്കാരുടെയും മുതലാളിമാരുടെയും താത്പര്യങ്ങളുടെ ചരടിനറ്റത്തെ നല്ല കളിപ്പാവയായ മാധ്യമത്തൊഴിലാളിയുടെ അറിയപ്പെടാത്ത ജീവിതത്തിന്റെ അരികു ചേരുകയാണ് ശ്രീബാല കെ.മേനോന്‍ തന്റെ ആദ്യ സിനിമയിലൂടെ.
തൊഴില്‍ സുരക്ഷയോ തൊഴിലിനോട് നീതി പുലര്‍ത്തും വിധമുള്ള സമയക്രമമോ സാമ്പത്തിക മെച്ചമോ ഇല്ലാതെ ലൈംലൈറ്റിന്റെ തിളക്കം മാത്രം അവശേഷിക്കുന്ന ഈ ജീവിതത്തിലേക്ക് കടന്നുചെല്ലാന്‍ അവരില്‍ത്തന്നെ ഉള്ള ഒരാള്‍ക്കുമാത്രമേ സാധിക്കൂ. മാധ്യമരംഗത്ത് പ്രവര്‍ത്തനപരിചയമുള്ള ശ്രീബാല കെ.മേനോന്‍ കണ്ടുശീലിച്ചതും അനുഭവിച്ചറിഞ്ഞതുമായ യാഥാര്‍ഥ്യങ്ങള്‍ തന്നെയാണ് ലൗ 24*7 എന്ന സിനിമയായി പുറത്തുവന്നത്.
ഇതിനുമുമ്പ് മാധ്യമവിഷയങ്ങള്‍ ചര്‍ച്ച ചെയ്ത് മലയാളത്തിലുണ്ടായ സിനിമകളെല്ലാം രാഷ്ട്രീയം അടിത്തറയാക്കിയാണ് സംസാരിച്ചത്. ഒരുപക്ഷേ മാധ്യമപ്രവര്‍ത്തകന്റെ പരിമിതിക്കപ്പുറം അമാനുഷികമായി സഞ്ചരിക്കുന്നവരായിരുന്നു ഈ സിനിമകളിലെ നായക കഥാപാത്രങ്ങളെല്ലാം തന്നെ. വാര്‍ത്തകള്‍ വായിച്ചും കണ്ടും മാത്രം ശീലിച്ചിട്ടുള്ള വായനക്കാര്‍ അല്ലെങ്കില്‍ കാഴ്ചക്കാര്‍ എന്ന പക്ഷത്തിന് തീര്‍ത്തും അപരിചിതമായ മേഖലയാണ് വാര്‍ത്തകള്‍ സൃഷ്ടിക്കുന്ന ഇടം. ഈ അപരിചിതമേഖലയിലേക്ക്, ന്യൂസ് റൂമുകളിലേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോകുകയാണ് ശ്രീബാല കെ.മേനോന്റെ സിനിമ. ന്യൂസ് റൂമിലെ ജീവിതം കാണാനാണ് 24*7ന്റെ ക്യാമറ ആളുകളെ കൂടുതല്‍ സമയവും ക്ഷണിക്കുന്നതെന്നു പറയാം. ഇതിനൊപ്പം ഈ സിനിമ വിടാതെ പിന്തുടരുന്ന മറ്റൊരു കാര്യം കൂടിയുണ്ട്. ബന്ധങ്ങളുടെ ഊഷ്മളത. കൂടിച്ചേരുകയും അകലുകയും വീണ്ടുമടുക്കുകയും ചെയ്യുന്ന പരിണതിയായി തുടര്‍ന്നുപോരുന്ന മാനുഷികബന്ധങ്ങളുടെ നിലയ്ക്കാത്ത സാധ്യതയെ 'ജീവിതം ആവര്‍ത്തിക്കുന്നു' എന്ന് തുറന്നുപറഞ്ഞു തന്നെയാണ് സിനിമ വിളക്കിച്ചേര്‍ക്കുന്നത്.
സിനിമ അഭിപ്രായങ്ങള്‍ പ്രകടിപ്പിക്കാനുള്ള മാധ്യമം കൂടിയാണ്. അത് സമൂഹത്തിന് ഉപയുക്തമാം വണ്ണം നവീനവും വിപ്ലവകരവുമായ അഭിപ്രായങ്ങളാകുമ്പോള്‍ സ്വീകാര്യതയേറും. അഭിപ്രായങ്ങള്‍ തുറന്നുപറയുന്ന ശ്രീബാലയിലെ സ്ത്രീയെ ലൗ 24*7ല്‍ കാണാം. ഈ സിനിമയിലെ സ്ത്രീകഥാപാത്രങ്ങള്‍ അഭിപ്രായവും വ്യക്തിത്വവുമുള്ളവരും അത് തുറന്നു പ്രകടിപ്പിക്കാന്‍ മടി കാണിക്കാത്തവരുമാണ്. കരിയറിനെയും ജീവിതത്തെയും കൂട്ടിക്കുഴയ്ക്കാതെ കാണാന്‍ അവര്‍ക്ക് സാധിക്കുന്നുണ്ട്. താത്പര്യമുള്ള ആള്‍ക്കൊപ്പം ജീവിക്കുക എന്നത് രണ്ടുപേരുടെ മാത്രം തെരഞ്ഞെടുപ്പും സ്വാതന്ത്ര്യവുമാണ്. ജാതി-മത-കുലമഹിമ-സാമ്പത്തിക വ്യത്യാസങ്ങള്‍ പ്രണയത്തിനും ജീവിതത്തിനും തീര്‍ക്കുന്ന വിലങ്ങുകള്‍ കണ്ടുശീലിച്ച സമൂഹത്തിലേക്ക് പരസ്പരം ഒരുമിച്ച് ജീവിക്കാന്‍ ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന തന്റെ കഥാപാത്രങ്ങളെ ബഹളങ്ങളുടെയും ഒത്തുതീര്‍പ്പുകളുടെയും ആശങ്കകള്‍ പോലും ജനിപ്പിക്കാതെ ജീവിക്കാന്‍ വിടുകയാണ് എഴുത്തുകാരിയായ സംവിധായിക. തനിക്ക് പറയാനുള്ളത് വിട്ടുവീഴ്ച കൂടാതെ പറയാന്‍ ആര്‍ജ്ജവം കാണിക്കുന്ന ശ്രീബാല കെ.മേനോനില്‍ നിന്ന് കൂടുതല്‍ പ്രതീക്ഷിക്കാന്‍ പതിവു നിലപാടു തറയില്‍ തളച്ചിടപ്പെടാത്ത പ്രേക്ഷകന് ലൗ 24* വക നല്‍കുന്നുണ്ട്. അങ്ങനെയാണ് ഈ സിനിമ ഒരു ദിലീപ് സിനിമയില്‍ നിന്ന് ശ്രീബാല കെ.മേനോന്‍ സിനിമയായി വളരുന്നതും.
സ്ത്രീശബ്ദം, സെപ്റ്റംബര്‍
No comments:
Post a Comment