Saturday, 11 November 2017

ഡാർക്ക് ഇമോഷണൽ വില്ലൻ 

ചില സിനിമകൾ ഗുണനിലവാരത്തേക്കാൾ പേരുകൊണ്ടും പ്രീപബ്ലിസിറ്റി കൊണ്ടും വാർത്തകളിലും പ്രേക്ഷകരിലും സവിശേഷ ഇടം നേടാറുണ്ട്. അവയുണ്ടാക്കുന്ന അമിതപ്രതീക്ഷകൾ സിനിമയ്ക്ക് ചിലപ്പോൾ ഗുണവും പലപ്പൊഴും വലിയ ദോഷമാകുന്നതും കാണാം. ദി പ്രിൻസ്, യുവതുർക്കി, ദുബായ്, പട്ടാളം, ഉടയോൻ, ബൽറാം v/s താരാദാസ്, കാസനോവ, കിംഗ് ആന്റ് കമ്മീഷണർ തുടങ്ങിയ സൂപ്പർതാര ചിത്രങ്ങൾ ഇത്തരത്തിൽ പ്രീറിലീസിംഗിൽ വലിയ ഹൈപ്പ് സൃഷ്ടിക്കുകയും ബോക്‌സോഫീസിൽ കൂപ്പുകുത്തി വീഴുകയും ചെയ്ത ചിത്രങ്ങളാണ്. വാണിജ്യസിനിമ എക്കാലത്തും സൂപ്പർതാരങ്ങളെ കേന്ദ്രീകരിച്ച് നിലനിൽക്കുന്നതുകൊണ്ടുതന്നെ അവരുടെ ചിത്രങ്ങളുടെ വാഴ്ചയും വീഴ്ചയുമായിരിക്കും ചർച്ചയിലുണ്ടാകുക. ഇത്തരം ചിത്രങ്ങൾ പരാജയം കൊണ്ടുപോലും ചരിത്രത്തിൽ ഇടം പിടിക്കും.
         ബി.ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ-മോഹൻലാൽ കൂട്ടുകെട്ടിൽ പുറത്തിറങ്ങിയ വില്ലന് ഇത്തരത്തിൽ അമിതപ്രതീക്ഷ വിനയായിമാറിയ കഥയായിരിക്കും പറയാനുണ്ടാകുക. റിലീസിനുമുമ്പേ പകർപ്പവകാശത്തിലും സാറ്റലൈറ്റ് തുകയിലും ഓൺലൈൻ ബുക്കിംഗിലും മലയാളത്തിൽ പുതിയ റെക്കോർഡുകൾ തീർത്ത സിനിമയാണ് വില്ലൻ. എട്ട്.കെ മികവിലൊരുങ്ങിയ വില്ലൻ മലയാളത്തിലെ ചെലവേറിയ ചിത്രങ്ങളിലൊന്നുമാണ്. റിലീസിംഗ് സെന്ററുകളുടെയും പ്രദർശനങ്ങളുടെയും  എണ്ണത്തിൽ മുന്നിലെത്താനും പുലിമുരുകന്റെ ആദ്യദിന കളക്ഷനു തൊട്ടു പിറകിലെത്താനും വില്ലനായി. മോഹൻലാലെന്ന മലയാള സിനിമയിലെ ഏറ്റവും വലിയ ബ്രാൻഡിന്റെ ഒരു ആക്ഷൻ പാക്ക്ഡ് മൂവിക്ക് കിട്ടിയേക്കാവുന്ന സ്വാഭാവികമായ പ്രീറിലീസിംഗ്, ആദ്യദിന പ്രതികരണങ്ങളാണ് ഇവയൊക്കെയും. അതേസമയം ഈ ഹൈപ്പിൽ പുറത്തിറങ്ങിയ ചിത്രത്തിന്റെ ആദ്യ ഷോ കഴിഞ്ഞതോടെ നിരാശരായവരാണ് ഏറിയ പങ്ക് ആസ്വാദകരും. വലിയ മുതൽമുടക്കായതു കൊണ്ടുതന്നെ സാങ്കേതികമായി മുന്നിട്ടുനിൽക്കാൻ കഴിയുന്ന വില്ലൻ പ്രമേയഘടനയിലും കഥപറച്ചിലിന്റെ ഒഴുക്കിലും സ്ഥിരം പാറ്റേണുകൾ പിന്തുടർന്നാണ് കാഴ്ചക്കാരെ കടുത്ത നിരാശയിലാഴ്ത്തുന്നത്. അടുത്തിടെ മലയാളത്തിൽ പുറത്തുവന്ന പല സിനിമകളെയും വില്ലൻ ഓർമ്മപ്പെടുത്തിയെന്ന് ആസ്വാദകർക്ക് തോന്നിയെങ്കിൽ അവരെ കുറ്റം പറയാനാകില്ല. ജീത്തു ജോസഫിന്റെ മെമ്മറീസിന്റെയും ബി.ഉണ്ണികൃഷ്ണന്റെ തന്നെ ഗ്രാന്റ്മാസ്റ്ററിനെയും പ്രേക്ഷകർ വില്ലനോട് സജീവമായി കൂട്ടിവായിക്കുകയും ചെയ്തു.
 
           ഡാർക്ക് ഇമോഷണൽ ത്രില്ലർ എന്ന രീതിയിലാണ് വില്ലനെ അടയാളപ്പെടുത്താനാകുന്നത്. പതിഞ്ഞ താളത്തിൽ കഥപറഞ്ഞുപോകുന്ന ഈ പാറ്റേണിലുള്ള സിനിമകൾ മലയാളത്തിന് അത്ര പരിചിതമല്ല. അതേസമയം ഹോളിവുഡിലും മറ്റും ഇത്തരം സിനിമകൾ കണ്ടു ശീലിച്ചവർക്ക് വില്ലന്റെ കഥപറച്ചിൽശൈലി മികച്ച അനുഭവമായും മാറും. മോഹൻലാലിന്റെ മാത്യു മാഞ്ഞൂരാനെന്ന പോലീസ് കഥാപാത്രത്തിന്റെ ഇമോഷണൽ ബാക്ക്ഗ്രൗണ്ടിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുന്ന സിനിമ, ഈ പശ്ചാത്തലത്തിലാണ് പുതുമ നിലനിർത്തുന്നുന്നത്. മോഹൻലാലിന്റെ അഭിനയത്തിലെ അനിതരസാധാരണമായ കൈയടക്കമാണ് ഇവിടെ സിനിമയ്ക്ക് ഗുണം ചെയ്യുന്നത്.
           കണ്ടുശീലിച്ച കുറ്റാന്വേഷണ സിനിമകളുടെ കഥാവേഗമോ ചടുലതയോ സംഭാഷണമാതൃകയോ വില്ലൻ അനുശീലിക്കുന്നില്ല. കൃത്യമായ പ്രമേയവും അതിനു യോജിക്കുന്ന കഥാപാത്രങ്ങളും പശ്ചാത്തലവും ഒരുക്കി ഒരു സംവിധായകൻ മെനഞ്ഞെടുത്ത സൃഷ്ടിയാണിത്. കുറ്റാന്വേഷണകഥകളിൽ കണ്ടേക്കാവുന്ന പതിവുട്വിസ്റ്റോ സസ്‌പെൻസോ വില്ലനിൽ കാണാനാവില്ല. ക്ലൈമാക്‌സിൽ പോലും സിനിമ അതിന്റെ പതിഞ്ഞ താളമാണ് തുടരുന്നത്. നിശ്ചയിച്ചുറപ്പിച്ച പ്ലോട്ടിൽ കഥ പറഞ്ഞുപോകുകയാണ് സംവിധായകൻ. ഇവിടെ മോഹൻലാൽ ആരാധകരെയോ കൊമേർസ്യൽ സിനിമയുടെ സ്ഥിരം ചട്ടക്കൂടുകളെയോ സംരക്ഷിക്കാൻ അദ്ദേഹം തയ്യാറാവുന്നില്ല. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഒരു മോഹൻലാൽ സിനിമ എന്നതിനേക്കാളുപരി ഒരു ബി.ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ സിനിമ എന്ന വിശേഷണമായിരിക്കും വില്ലന് ചേരുക.
   

             അന്വേഷിച്ചുകണ്ടെത്താൻ പ്രയാസമുള്ള കൊലപാതകങ്ങൾ പോലും ചില സൂചനകളും കണക്കുകൂട്ടലുകളും വച്ച് പ്രവചിക്കാനും കുറ്റവാളികളിലേക്കെത്താനും ശേഷിയുള്ള കഥാപാത്രമാണ് മോഹൻലാൽ അവതരിപ്പിക്കുന്ന എ.ഡി.ജി.പി. മാത്യു മാഞ്ഞൂരാന്റെത്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ പോലിസ് സേനയ്ക്ക് അയാൾ വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ട ഉദ്യോഗസ്ഥനാണ്. ഒരു വലിയ അപകടം മാത്യു മാഞ്ഞൂരാനെ തകർക്കുന്നു. മകൾ സംഭവസ്ഥലത്തുതന്നെ മരിക്കുന്നു. ഭാര്യ ഡോ.നീലിമ കോമാ സ്റ്റേജിൽ മരണത്തോട് മല്ലടിച്ചുകിടന്നു. ഒരു മനുഷ്യജീവിതത്തിൽ അയാളെ നായകനാക്കുന്നതും വില്ലനാക്കുന്നതും വിധിയാണ്. ഇവിടെ മാത്യു മാഞ്ഞൂരാൻ നായകനാണോ വില്ലനാണോയെന്നാണ് സിനിമ വ്യക്തമാക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന ചോദ്യം. മാത്യു മാഞ്ഞൂരാന്റെ  ഓർമകൾക്കും മാനസികവ്യാപാരങ്ങൾക്കുമാണ് പിന്നീട് സിനിമയിൽ പ്രാധാന്യം നൽകുന്നത്.
        'ഒരു മനുഷ്യൻ മറ്റൊരു മനുഷ്യനെ കൊല്ലുന്നതുപോലെ അസ്വാഭാവികമായി മറ്റൊന്നും ഈ ലോകത്തില്ല', വില്ലന്റെ ടീസർ റിലീസ് ചെയ്തതുമുതൽ ശ്രദ്ധിക്കപ്പെട്ട മാത്യു മാഞ്ഞൂരാന്റെ ഈ സംഭാഷണം തന്നെയാണ് സിനിമ നൽകുന്ന സന്ദേശവും. വിശാൽ അവതരിപ്പിക്കുന്ന ഡോ.ശക്തിവേൽ പളനിസ്വാമി സമൂഹത്തിൽ അനീതി ചെയ്യുന്നവർക്കെതിരെ ശിക്ഷ നടപ്പാക്കാൻ സ്വയംവിധേയനാകുന്ന കഥാപാത്രമാണ്. അയാൾക്ക് തന്റെതായ ശരികളുണ്ടെങ്കിലും കൊലപാതകികളെയും ഏകാധിപതികളെയും ആരാധിക്കുന്നത് വിഡ്ഢിത്തമാണെന്നാണ് മാഞ്ഞൂരാൻ ശക്തിവേലിനെ തിരുത്തുന്നത്. എല്ലാ വില്ലനിലും ഒരു നായകനുണ്ട്, അതുപോലെ തിരിച്ചും. ആരാണ് നായകൻ, ആരാണ് പ്രതിനായകൻ എന്ന ചോദ്യത്തിനും സിനിമ ഉത്തരം തേടുന്നു.
      സമീപകാലത്ത് മലയാളത്തിലിറങ്ങിയ ത്രില്ലർ സിനിമകളെല്ലാം അടിസ്ഥാനപരമായി പ്രമേയത്തെക്കാൾ മേക്കിംഗിൽ ശ്രദ്ധിക്കുന്നവയാണെന്ന് കാണാം. ഓണക്കാലത്ത് പുറത്തിറങ്ങിയ ആദം ജോൺ ഏറ്റവും പുതിയ ഉദാഹരണം. സിനിമയുടെ കഥാപശ്ചാത്തലത്തോട് ചേർന്നുനിൽക്കുന്ന മികച്ച ഫ്രെയിമുകൾ, കളർ ടോൺ, ക്യാമറാ ആംഗിളുകൾ, എഡിറ്റിങ്ങിലെ ഭദ്രത, പശ്ചാത്തലസംഗീതം എന്നിവയിലെല്ലാമാണ് വില്ലൻ ശ്രദ്ധിക്കുന്നത്. ഇക്കാര്യങ്ങളിലെല്ലാം തന്റെ സിനിമയിൽ മികവും വ്യത്യസ്തതയും വേണമെന്ന ബി.ഉണ്ണികൃഷ്ണന്റെ നിർബന്ധം വില്ലന് ഗുണം ചെയ്യുന്നുണ്ട്.
   


          പ്രായത്തിലും വേഷത്തിലും പക്വതയാർന്ന കഥാപാത്രമായി മോഹൻലാൽ വില്ലനിൽ മികച്ചുനിൽക്കുന്നു. മിതത്വം സൂക്ഷിക്കുന്ന ഭാവപ്രകടനങ്ങളും അർഥവത്തായ സംഭാഷണങ്ങളും അതിമാനുഷികമായി യാതൊന്നും ചെയ്തു കൂട്ടാതെയും മാത്യു മാഞ്ഞൂരാൻ എന്ന കഥാപാത്രം മോഹൻലാലിന്റെ കൈയ്യിൽ ഭദ്രമാകുന്നു. മോഹൻലാലിനെ സംബന്ധിച്ച് അഭിനയപ്രാധാന്യമുള്ള കഥാപാത്രത്തെയാണ് ലഭിച്ചതെങ്കിലും  വേണ്ടത്ര ബലമില്ലാത്ത തിരക്കഥയിൽ തന്റെ പ്രകടനം കൊണ്ടുമാത്രം സിനിമയെ താങ്ങിനിർത്തേണ്ട ഉത്തരവാദിത്തം അദ്ദേഹത്തിൽ കൈവരുന്നു. മഞ്ജുവാര്യരുടെ കഥാപാത്രത്തിന് ചിത്രത്തിൽ വലിയൊരു പ്രാധാന്യം കിട്ടുന്നില്ല. വിശാലിന്റെ മലയാളത്തിലേക്കുള്ള പ്രവേശനം മോശമായില്ല. മോഹൻലാലുമൊത്തുള്ള കോമ്പോ സീനുകളിലും വിശാലിന്റെ പ്രകടനം ശ്രദ്ധിക്കപ്പെടുന്നതായി.
      ആഖ്യാനത്തിൽ പുതുമ കൈവരിക്കാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോഴും സംഭാഷണങ്ങളിലെ ദൈർഘ്യവും യാഥാർഥ്യത്തോട് അകന്നുനിൽക്കുന്നതും കഥാപാത്രങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള ബന്ധങ്ങളിൽ ഇഴചേർച്ച അനുഭവപ്പെടാത്തതും വില്ലനെ വിരസമാക്കി മാറ്റുന്നുണ്ട്.

സ്ത്രീശബ്ദം, 2017 നവംബർ 
അരസികനായ ദുബായ്കാരന്‍

മലയാള സിനിമയെ സംബന്ധിച്ച് തൊണ്ണൂറുകളുടെ പ്രത്യേകത കോമഡി ട്രാക്ക് സിനിമകളുടെ അതിപ്രസരം കണ്ട കാലം എന്നതായിരുന്നു.1989ല്‍ റാംജിറാവ് സ്പീക്കിംഗിലൂടെ തുടക്കമിടുകയും ഇന്‍ ഹരിഹര്‍ നഗര്‍, ഗോഡ് ഫാദര്‍ തുടങ്ങിയ സിനിമകളിലൂടെ തുടരുകയും ചെയ്ത സിദ്ധിഖ് ലാല്‍ കോമഡി തരംഗത്തിന്റെ തുടര്‍ച്ചയായിരുന്നു തൊണ്ണൂറുകളില്‍ കണ്ടത്. രാജസേനനും റാഫി മെക്കാര്‍ട്ടിനുമെല്ലാം ഇൗ പാറ്റേണ്‍ പിന്തുടര്‍ന്ന് വിജയിച്ചവരാണ്. കോമഡിക്കാണ് മാര്‍ക്കറ്റ് എന്നുകണ്ട് അക്കാലത്ത് ഹാസ്യചിത്രങ്ങളുടെ നീണ്ട നിര തന്നെ നിര്‍മിക്കപ്പെടുകയും എറണാകുളം കേന്ദ്രീകരിച്ചുള്ള മിമിക്രി താരങ്ങള്‍ ഒന്നടങ്കം സിനിമയില്‍ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുകയും ചെയ്തു. അഭ്യസ്തവിദ്യരായ യുവാക്കളും ചെറിയ തക്കിടതരികിട പരിപാടികളും അവര്‍ക്കു സംഭവിക്കുന്ന മണ്ടത്തരങ്ങളും അത് തട്ടിപ്പുകാരിലേക്കും കൊള്ളസംഘങ്ങളിലേക്കും എത്തുന്നതുമെല്ലാമായിരുന്നു ഈ സിനിമകളിലെ സ്ഥിരം പ്രമേയം. പല സിനിമകളും വിജയം കണ്ടേങ്കിലും ഒരേ അച്ചില്‍ വാര്‍ത്തെടുത്ത തരത്തില്‍ തുടര്‍ന്നുവന്ന ചിത്രങ്ങളെ പ്രേക്ഷകര്‍ തഴഞ്ഞു. ഇതോടെ ഒരു പ്രത്യേക ജനുസ്സില്‍പ്പെട്ട കോമഡി സിനിമകള്‍ തന്നെ ഇല്ലാതാകുകയായിരുന്നു. 
പ്രേക്ഷകര്‍ ശ്രദ്ധിക്കാറില്ലെങ്കിലും പ്രത്യേകിച്ചൊരു ലക്ഷ്യവുമില്ലാത്ത ഇത്തരം ചിത്രങ്ങള്‍ ഇടയ്ക്കും തലയ്ക്കും പിന്നെയും വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു. അടുത്തിടെ പുറത്തിറങ്ങിയ ബിവെയര്‍ ഓഫ് ഡോഗ്‌സ്, കാപുചീനോ, ഗൂഢാലോചന തുടങ്ങിയ സിനിമകള്‍ ഇതിന് ഉദാഹരണമാണ്. ഇക്കൂട്ടത്തിലേക്കുള്ള പുതിയ പേരാണ് ബാബുരാജ് ഹരിശ്രീയും ഹരിശ്രീ യൂസഫും ചേര്‍ന്ന് സംവിധാനം ചെയ്ത ഹലോ ദുബായ്കാരന്‍ എന്ന ചിത്രത്തിന്റെത്. ഹലോ ദുബായ്കാരന്റെ തിരക്കഥ ഒരുക്കിയിരിക്കുന്നത് ഹരിശ്രീ യൂസഫ് ആണ്. 
ദുബായില്‍ പോകാന്‍ ചെറുപ്പം മുതല്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നയാളാണ് കഥാനായകനായ പ്രകാശന്‍. എന്നാല്‍ ഓരോ പ്രശ്‌നങ്ങള്‍ കാരണം പ്രകാശന്റെ ദുബായ് യാത്ര മുടങ്ങിപ്പോകുന്നു. ദുബായ് ജോലിയല്ലാതെ മറ്റൊരു ജോലിയും ചെയ്യില്ലെന്നാണ് അയാളുടെ തീരുമാനം. പലതവണ പരാജയപ്പെട്ടിട്ടും നാട്ടുകാരും വീട്ടുകാരും പിന്തിരിപ്പിച്ചിട്ടും അയാള്‍ പി•ാവാങ്ങാന്‍ തയ്യാറായിരുന്നില്ല. പലതവണ ലക്ഷ്യത്തിന്റെ തൊട്ടടുത്തുവരെ എത്തിയിട്ടും അയാള്‍ക്ക് യാത്ര പൂര്‍ത്തിയാക്കാനാകുന്നില്ല. ഒടുവില്‍ പ്രകാശന്‍ നാട്ടില്‍ത്തന്നെ തുടരുന്നു. എ്ങ്കിലും ദുബായിലേക്കുള്ള ഒരു വിളിക്ക് അയാള്‍ കാത്തിരിക്കുകയാണ്. 
ലോജിക്കില്ലായ്മയുടെ അയ്യരുകളിയാണ് ഈ ദുബായ്‌പോക്ക് മുടക്കുന്ന കാരണങ്ങള്‍. തൊണ്ണൂറുകളിലെ കോമഡി ട്രെന്‍ഡ് സിനിമകള്‍ പിന്തുടര്‍ന്നുവന്ന അതേ പാറ്റേണിലാണ് ദുബായ്കാരന്റെയും തിരക്കഥ ഒരുക്കിയിരിക്കുന്നത്. തമാശ പോലും അക്കാലത്തിന്റെതാണ്. സിനിമയിലെ സഹതാരങ്ങളും വഴിവക്കില്‍ക്കൂടി പോകുന്നവരും പൊലിസ് കഥാപാത്രങ്ങളുമെല്ലാം കോമഡി പറയുന്നവരാണ്. പക്ഷേ പ്രേക്ഷകരില്‍ ഒരു ചലനവുമുണ്ടാക്കാന്‍ ഈ തമാശകള്‍ക്കാകുന്നില്ല. സലിംകുമാറും ധര്‍മജനും വരുന്ന സീനുകളിലാണ് അല്‍പ്പം ആശ്വാസം തോന്നുക. അവര്‍ പറ്റുന്ന വിധം കൈയ്യില്‍ നിന്നെടുത്ത് കോമഡി ഇടുന്നുണ്ടെങ്കിലും തിരക്കഥയുടെ സ്ഥായിയായ ബലഹീനതയില്‍ അതും ഏശുന്നില്ല. ഇന്ദ്രന്‍സിനെയൊക്കെ തൊണ്ണൂറുകളിലെ കോമഡിക്കാലത്തെപ്പോലെ അവതരിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ച് സംവിധായകന്‍ പരാജയപ്പെടുന്നുണ്ട്. ക്ലൈമാക്‌സിലെ കൂട്ട അടി പോലും അക്കാലത്തിലേതു പോലെത്തന്നെ. ദുബായ്കാരനിലെ വില്ലനും കൂട്ടാളികളുമൊക്കെ ഒരു ലക്ഷ്യബോധവുമില്ലാതെ വെറുതെ സ്‌ക്രീനില്‍ വന്നുനിന്ന് അടിപിടി നടത്തുന്നവരാണ്.നായകന്‍ ഡബിള്‍ റോളിലാകുന്ന ക്ലൈമാക്‌സിലെ ട്വിസ്റ്റും അതിലേക്ക് നയിക്കാന്‍ പറയുന്ന കഥയുമെല്ലാം അന്തംവിട്ട് കണ്ടും കേട്ടുമിരിക്കാനേ തരമുള്ളൂ. 
പണം മുടക്കാന്‍ നിര്‍മാതാവിനെയും ഒട്ടുമിക്ക ചെറുകിട താരങ്ങളെയും കിട്ടിയിട്ടും തരക്കേടില്ലാത്ത രീതിയിലുള്ള ഒരു കാഴ്ചയാക്കി സിനിമയെ മാറ്റാന്‍ സംവിധായകന് കഴിയുന്നില്ല. വളരെ അമേച്വറായ മേക്കിംഗാണ് സിനിമയുടെത്. ഒരു സീക്വന്‍സില്‍ പോലും പ്രൊഫഷണലായ സമീപനം കാണാനാകില്ല. റിയലിസ്റ്റിക്കായ ആവിഷ്‌കാരം കൊണ്ട് ശ്രദ്ധപിടിച്ചു പറ്റുന്ന ഒരു പറ്റം ചെറുപ്പക്കാരുടേതാണ് നിലനില്‍ക്കുന്ന മലയാള സിനിമ. സിനിമ ഇത്തരത്തില്‍ യാഥാര്‍ഥ്യത്തോട് അടുത്തുനില്‍ക്കുന്ന കാലത്താണ് നാടകീയതയും അതിശയോക്തി നിറഞ്ഞ കഥയും കഥാപാത്രങ്ങളും പഴഞ്ചന്‍ കഥപറച്ചില്‍ സങ്കേതങ്ങളും ഉപയോഗിച്ചുള്ള ഇത്തരം സിനിമാ പരീക്ഷണങ്ങള്‍. ഹലോ ദുബായ്കാരന്റെ അണിയറക്കാരില്‍ മിക്കവരും തഴക്കം ചെന്ന കലാകാര•ാരാണ്. കാമ്പും പുതുമയുമില്ലാത്ത തിരക്കഥയും യാതൊരു നൂതനതയും ഉപയോഗിക്കാത്ത സംവിധാന ശൈലിയും അലങ്കാരമായിട്ടുള്ള ഒരു സിനിമയില്‍ ഈ കലാകാര•ാര്‍ക്കെല്ലാം ടൈറ്റില്‍ കാര്‍ഡിലെ പേരുകള്‍ മാത്രമായി അവശേഷിക്കേണ്ടിവരുന്നു.

കേരള കൗമുദി ഓൺലൈൻ, 2017 നവംബർ 10

Sunday, 5 November 2017

മലയാള ഭാവനയുടെ വ്യത്യസ്തമായ ഒൗന്നത്യം

കവി സച്ചിദാനന്ദൻ മലയാള കവിതയിലൊതുങ്ങുന്ന എഴുത്തുകാരനല്ല. ലോകസാഹിത്യത്തോടും സാഹിത്യകാരന്മാരോടുമുള്ള അടുപ്പവും അറിവുംകൊണ്ട് മലയാളത്തിൽനിന്ന് ലോകസാഹിത്യകാരനായി മാറിയ ആളാണ്. വിദേശസാഹിത്യ സൃഷ്ടികളെ, പ്രത്യേകിച്ചും കവിതകളും കവിതാപഠനങ്ങളും മലയാളിവായനക്കാരന് ഇത്രയധികം പരിചയപ്പെടുത്തിയ എഴുത്തുകാ‌ർ കുറവാണ്. അങ്ങനെ സച്ചിദാനന്ദൻ വലിയ കവിയായിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ വലിയ വിവ‌ർത്തകനുമായി മാറുന്നു. മലയാള സാഹിത്യത്തെ ലോകത്തിനും ലോകസാഹിത്യത്തെ മലയാളത്തിനും അദ്ദേഹം നിരന്തരം പരിചയപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു.
           എഴുത്തിൽ അമ്പതാണ്ട് പൂർത്തിയാക്കുമ്പോഴും തുടർന്നുപോരുന്ന പുതുമയും നവംനവമായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന രചനാശൈലിയുമാണ് സച്ചിദാനന്ദന്റെ വലിയ സവിശേഷതകളിലൊന്ന്. മലയാളത്തിൽ സജീവമായി എഴുതിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഏതൊരു പുതുകവിക്കും അനുകരിക്കാനാകാത്ത വിധത്തിലുള്ള പുതുമയാണ് സച്ചിദാനന്ദൻ കാവ്യരചനയിൽ പുലർത്തിപ്പോരുന്നത്. ഉത്തരാധുനികത എളുപ്പത്തിൽ ആ‌ർക്കും അനുവർത്തിക്കാനാകുന്ന ഒന്നാണെന്ന ആരോപണം നിലനിൽക്കെത്തന്നെ അതിൽ എത്തിപ്പെടുകയും തന്നെത്തന്നെ മുറിച്ചുകടക്കാനാകാത്ത വിധം തപ്പിത്തടയുകയും ചെയ്യുന്നവരെയെല്ലാം സച്ചിദാനന്ദൻ അത്ഭുതപ്പെടുത്തുന്നു. രചനാകൗശലംകൊണ്ട് അദ്ദേഹം കവികൾക്കിടയിൽ ഏറ്റവും പുതുകവിയായിത്തന്നെ നിലകൊള്ളുന്നു. എങ്ങനെയാണ് ഇത്ര ലളിതമായി, ഇത്ര പുതുമയോടെ വാക്കുകളും വാചകങ്ങളും തെരഞ്ഞെടുത്ത് അടുക്കിവയ്ക്കുന്നതെന്ന് അത്ഭുതം തോന്നാറുണ്ട്. കവിതയിലും വായനയിലും നിരന്തരം ജീവിക്കുകയും ധ്യാനിക്കുകയും ചെയ്തുപോരുന്ന ഒരു വലിയ എഴുത്തുകാരനുമാത്രം സാധിക്കുന്ന നവീനതയാണിത്. ദിനംപ്രതി നവീകരിക്കപ്പെടുന്ന കാവ്യഭാഷയാണ് സച്ചിദാനന്ദന്റേത്. പരമ്പരാഗതവും ആധുനികവുമായ കവനശൈലി ഒരുപോലെ വഴങ്ങുന്ന സച്ചിദാനന്ദൻ വ്യത്യസ്ത തലമുറകൾക്ക് പ്രിയപ്പെട്ടവനായി മാറുന്നതും അങ്ങനെയാണ്.
             സാഹിത്യമെഴുത്ത് സമൂഹത്തോടുള്ള എഴുത്തുകാരന്റെ പ്രതിബദ്ധതയാണെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞ് അത്തരത്തിലുള്ള എഴുത്തുമായി മുന്നോട്ടുപോകാറുള്ള സച്ചിദാനന്ദൻ കാലികപ്രശ്നങ്ങളിൽ തന്റെ നിലപാട് വ്യക്തമാക്കാൻ മടിക്കുന്നില്ല. രാജ്യത്ത് സംഭവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ജനാധിപത്യ അപചയത്തിലും എഴുത്തുകാരോടും കലാകാരന്മാരോടുമുള്ള ഭരണകൂടത്തിന്റെ മനോഭാവത്തിലും അദ്ദേഹം നിരന്തരം ആശങ്ക പ്രകടിപ്പിക്കുന്നു. അടുത്തിടെ വന്ന എഴുത്തുകളിലെല്ലാം ഇൗ ആശങ്ക പ്രത്യക്ഷമാകുന്നുമുണ്ട്. ഏറ്റവുമൊടുവിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചുവന്ന മുട്ടാളന്മാർ എന്ന കവിതയിൽ അദ്ദേഹം ഇങ്ങനെ പറയുന്നു.
                       'നമ്മുടെ ഗ്രന്ഥപ്പുരകൾ അവരെ
                        അരിശം പിടിപ്പിച്ചാലോ എന്നു ഭയന്ന്
                        അവ ഇടിച്ചുനിരത്തി ദുർമന്ത്രവാദം
                        നടത്താനുള്ള താളിയോലകൾ
                         മാത്രം സംരക്ഷിച്ചു'
      
            രാജ്യത്തെ അസഹിഷ്ണുത തന്റെ കവിതകളെയും ബാധിച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന് സച്ചിദാനന്ദൻ ഇൗയിടെ പറഞ്ഞിരുന്നു. മനുഷ്യന്റെ മാതൃഭാഷയാണ് കവിതയെന്നും അസഹിഷ്ണുതയില്ലാത്ത ഒരു കാലത്തെ എഴുത്ത് സാധ്യമാകുമെന്നും അദ്ദേഹം പ്രതീക്ഷ പ്രകടിപ്പിക്കുന്നുമുണ്ട്.
              തർജ്ജമകളടക്കം അമ്പതോളം പുസ്തകങ്ങളാണ് സച്ചിദാനന്റെതായി പുറത്തിറങ്ങിയിട്ടുള്ളത്. സ്വന്തം ശൈലിയിലൂടെ വിശ്വസാഹിത്യത്തിലെ പുരോഗമന ശബ്ദങ്ങളായ അന്റോണിയോ ഗ്രാംഷി, പാബ്ലോ നെരൂദ, മെഹ്മൂദ് ഡാർവിഷ്, യെഹൂദ അമിച്ചായി, യൂജിനിയോ മൊണ്ടേൽ തുടങ്ങിയവരുടെ രചനകളെ കേരളത്തിലെ വായനക്കാർക്കു പരിചയപ്പെടുത്തി. ഇരിങ്ങാലക്കുട ക്രൈസ്റ്റ് കോളേജിൽ ഇംഗ്ലീഷ് അധ്യാപകനായും കേന്ദ്ര സാഹിത്യ അക്കാദമി സെക്രട്ടറിയായും ഇന്ദിരാഗാന്ധി ഓപ്പൺ യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ വിവർത്തന വിഭാഗത്തിൽ പ്രൊഫസറായുമെല്ലാം ജോലിനോക്കിയപ്പോൾ മലയാള സാഹിത്യത്തെ പോഷിപ്പിക്കാനും വിദേശ കൃതികളെ പരിചയപ്പെടുത്തുന്നതിലും അദ്ദേഹം സജീവശ്രദ്ധ വച്ചുപോന്നു. മൂന്നു പതിറ്റാണ്ടായി സച്ചിദാനന്ദനിലൂടെയാണ് ലോകസാഹിത്യത്തിലെ മാറ്റങ്ങൾ മലയാളിവായനക്കാ‌ർ അറിഞ്ഞുപോരുന്നതെന്ന് പറഞ്ഞാലും അതിശയോക്തിയാവില്ല. ലോകരാജ്യങ്ങളിൽ സഞ്ചരിച്ച് യാത്രാവിവരണം തയ്യാറാക്കുമ്പോഴും അവിടത്തെ സമകാലിക സാഹിത്യാവസ്ഥകളെക്കൂടി അദ്ദേഹം പരാമർശിക്കുന്നതു കാണാം.
              കവിതകൾക്കൊപ്പം കനപ്പെട്ട പഠനങ്ങളും ലേഖനങ്ങളും സച്ചിദാനന്ദന്റെ പ്രത്യേകതയാണ്. കുരുക്ഷേത്രം, സംവാദങ്ങൾ സമീപനങ്ങൾ, സംസ്‌കാരത്തിന്റെ രാഷ്ട്രീയം, വീണ്ടുവിചാരങ്ങൾ, മാർക്‌സിയൻ സൗന്ദര്യശാസ്ത്രം: ഒരു മുഖവുര തുടങ്ങി പതിനഞ്ചോളം വരുന്ന ലേഖന സമാഹാരങ്ങൾ ഭാഷയ്ക്ക് ഒരു കവി നൽകിയ വേറിട്ട സംഭാവനയാകുന്നു. എഴുത്തച്ഛൻ പുരസ്കാര നിർണയ സമിതിയും കവിയുടെ ഇൗ നേട്ടങ്ങൾ പ്രത്യേകം എടുത്തു പരാമർശിക്കുന്നുണ്ട്. മലയാള ഭാവനയുടെ വ്യത്യസ്തമായ ഒന്നത്യമായി അരനൂറ്റാണ്ടായി നിലനിൽക്കുന്ന സച്ചിദാനന്ദന്റെ എഴുത്തിൽ പ്രതിരോധത്തിന്റെ സംസ്കാരം സ്പന്ദിച്ചുനിൽക്കുന്നുവെന്നാണ് പുരസ്കാര സമിതി വിലയിരുത്തിയത്. ഇൗ ഒൗന്നത്യത്തെ തിരിച്ചറിയുന്നിടത്തു തന്നെയാണ് ഭാഷയും വായനക്കാരും സച്ചിദാനന്ദനോടു കടപ്പെട്ടവരായി മാറുന്നത്.

കേരള കൗമുദി എഡിറ്റോറിയൽ 2017 നവംബർ 2
പാടിയവസാനിപ്പിക്കാത്ത പാട്ടായി ജാനകിയമ്മ

കഴിഞ്ഞവർഷം സെപ്റ്റംബറിലാണ് എസ്.ജാനകിയിൽനിന്ന് ആ പ്രഖ്യാപനമുണ്ടായത്. 'പിന്നണിഗാനരംഗത്തും ഗാനമേളാ വേദികളിലും ഇനി എന്റെ ശബ്ദസാന്നിധ്യമുണ്ടാകില്ല. ഞാൻ പാട്ടുനിർത്തുന്നു'. ആറു പതിറ്റാണ്ട് തെന്നിന്ത്യയുടെ സുന്ദരശബ്ദമായി മാറിയ ഗാനകോകിലത്തിന്റെ വാക്കുകൾ സംഗീതലോകത്തും ആരാധകരിലും അത്ഭുതവും അമ്പരപ്പുമാണ് ഉണ്ടാക്കിയത്. പുതുമ നിലനിർത്താനാകാതെ ഗായകർ ഫീൽഡ് ഒൗട്ടായിപ്പോകുന്ന പതിവുണ്ടെങ്കിലും എക്കാലവും തിളങ്ങിനിന്നിരുന്നൊരാൾ, അതും ഇനിയും പാട്ടുകൾ ശേഷിക്കുന്നൊരാൾ പാട്ടുനിർത്തുന്നുവെന്നത് അത്ഭുതം തന്നെയായിരുന്നു.
          ഒരുവർഷത്തിനുശേഷം ശനിയാഴ്ച മൈസൂരുവിലെ മാനസഗംഗോത്രിയിലുള്ള ഓപ്പൺ എയർ ഓഡിറ്റോറിയത്തിൽ എസ്.ജാനകി പാടി. അതേ പ്രസരിപ്പോടെ, അതേ ശബ്ദമധുരിമയോടെ പല ഭാഷകളിൽനിന്നായി നാൽപ്പതോളം പാട്ടുകൾ. ആരാധകരുടെ കണ്ണും മനസ്സും നിറഞ്ഞു. പരിപാടിക്കിടെ അവർ ഇങ്ങനെ ആവർത്തിച്ചു. 'സംഗീതലോകത്ത് ചെയ്യാനുള്ളതെല്ലാം ചെയ്തുകഴിഞ്ഞെന്ന തോന്നൽ കുറച്ചു കാലമായുണ്ട്. പല തലമുറകളിലെ സംഗീതസംവിധായകർക്കും ഗായകർക്കുമൊപ്പം പ്രവർത്തിക്കാൻ അവസരമുണ്ടായി. അംഗീകാരങ്ങളും ആരാധകരെയും ആവോളം ലഭിച്ചു. എൺപതു വയസ്സാകാൻ പോകുന്നു. ആരോഗ്യപ്രശ്നങ്ങളുണ്ട്. പാട്ട് അവസാനിപ്പിക്കാൻ ഇതിലും പറ്റിയ ഒരവസരമില്ലെന്ന് തോന്നുന്നു. സംഗീതവേദികളിൽ ഇനി ഞാനുണ്ടാവില്ല.'
           ഭാഷയുടെ അതിർവരമ്പുകളെ സ്വരഭംഗികൊണ്ടും ഏതു സ്ഥായിയിലും പാടുവാനുള്ള പ്രതിഭകൊണ്ടും ദക്ഷിണേന്ത്യൻ സംഗീത ലോകത്തെ അതിശയിപ്പിച്ച എസ്.ജാനകി 1957ൽ പത്തൊമ്പതാം വയസ്സിൽ വിധിയിൻ വിളയാട്ട്‌ എന്ന തമിഴ്‌ സിനിമയിൽ ടി.ചലപ്പതി റാവു ഈണമിട്ട പാട്ടു പാടിക്കൊണ്ടായിരുന്നു പിന്നണിഗാന രംഗത്തേക്ക് കടന്നുവരുന്നത്. എം.എസ്. ബാബുരാജാണ് ജാനകിയുടെ തരളിതമായ ശബ്ദം തിരിച്ചറിഞ്ഞ് അവരെ മലയാളത്തിലേക്കെത്തിച്ചത്. പിന്നീട് അറുപതുവർഷം ഒരേ ഗരിമയോടെ അവർ സംഗീതലോകത്ത് നിലകൊണ്ടു. ഇക്കാലയളവിലെല്ലാം ശബ്ദത്തിലെ ചെറുപ്പം അതേപടി നിലനിർത്താനായെന്നതാണ് സവിശേഷത. എല്ലാ ദക്ഷിണേന്ത്യൻ ഭാഷാചിത്രങ്ങളിലും ഹിന്ദി, സിംഹള, ബംഗാളി, ഒറിയ, ഇംഗ്ലീഷ്‌, സംസ്‌കൃതം, കൊങ്ങിണി, തുളു, സൗരാഷ്‌ട്ര ബഡുഗ, ജർമ്മൻ ഭാഷകളിലും സ്വരസാന്നിധ്യമറിയിച്ചു.
           വാസന്തപഞ്ചമി നാളിൽ...(ഭാർഗ്ഗവിനിലയം), സൂര്യകാന്തീ..സൂര്യകാന്തീ ..(കാട്ടുതുളസി), തളിരിട്ട കിനാക്കൾ ...(മൂടുപടം), താമരകുമ്പിളല്ലോ...(അന്വേഷിച്ചു കണ്ടെത്തിയില്ല), അവിടുന്നേൻ ഗാനം കേൾക്കാൻ...(പരീക്ഷ), താനേ തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും...(അമ്പലപ്രാവ് ), ഇന്നലെ നീയൊരു...(സ്ത്രീ) തുടങ്ങി മലയാള ചലച്ചിത്ര സംഗീതശാഖയുടെ സുവർണകാലത്ത് ഏറ്റവുമധികം ശ്രദ്ധേയഗാനങ്ങൾ പാടിയ ഗായികയാണ് എസ്. ജാനകി.
ഇതുവരെ 48000ലധികം ഗാനങ്ങൾ പാടിയ എസ്.ജാനകിയെ തേടി നാല് ദേശീയ പുരസ്കാരങ്ങളും വിവിധ സംസ്ഥാന സർക്കാരുകൾ നൽകിയ പുരസ്കാരങ്ങൾ 32 പ്രാവശ്യവുമെത്തി. കഴിഞ്ഞ വർഷം പുറത്തിറങ്ങിയ പത്തു കൽപ്പനകൾ എന്ന മലയാള ചിത്രത്തിനുവേണ്ടി മിഥുൻ ഇൗശ്വറിന്റെ ഇൗണത്തിലാണ് ഒടുവിൽ പാടിയത്.
          കേൾവിക്കാരിൽ ഒരിക്കലും പ്രായമാകാത്ത ശബ്ദമാണ് ജാനകിയമ്മയുടേത്. കുട്ടിത്തം നിറഞ്ഞ ആ ശീലുകൾ സദാ ചെറുപ്പമായിക്കൊണ്ടേയിരിക്കും. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ആസ്വാദകർക്ക് അവർ ഒരിക്കലും പാടിയവസാനിപ്പിക്കാത്തൊരു പാട്ടാണ്.

കേരള കൗമുദി, 2017ഒക്ടോബർ 30