സമൂഹത്തിന്റെ നേർകണ്ണാടിയായി എസ് ദുർഗ

ദുർഗ ഒരു പെണ്ണിന്റെ പേരാണ്. ദുർഗ ദേവിയുടെയും പേരാണ്. ദേവി സദാസമയം ഭക്തരുടെ സുരക്ഷയിൽ കഴിയുന്ന സ്ത്രീയുടെ മൂർത്തിമദ്ഭാവമാണ്. ദേവിക്കുവേണ്ടി സ്വന്തം ശരീരത്തിൽ മുറിവേൽപ്പിക്കാനോ ദേവീഭക്തിക്കുവേണ്ടി എന്തുചെയ്യാനും മനുഷ്യർ തയ്യാറാണ്. എസ്.ദുർഗയെന്ന സനൽകുമാർ ശശിധരന്റെ സിനിമ തുടങ്ങുന്നതു തന്നെ ദേവിയുടെ പ്രീതിക്കായി ദേവീദാസന്മാർ തെക്കൻ കേരളത്തിലെ ക്ഷേത്രത്തിൽ നടത്തിപ്പോരുന്ന ഗരുഡൻതൂക്കത്തിന്റെയും ചൂരൽകുത്തിന്റെയും ദൃശ്യങ്ങൾ കൊണ്ടാണ്. ദേവിക്കായി ഭക്തർ സ്വശരീരത്തിൽ മുറിവേൽപ്പിച്ച് ആത്മനിർവൃതിയിലാറാടി രാത്രിയെ വെളിച്ചങ്ങൾ കൊണ്ട് പകലാക്കി ദേവിയെ രഥത്തിൽ ആനയിച്ച് കൊണ്ടുപോകുന്നു. ദൈർഘ്യമേറിയ ഈ ഷോട്ടുകളിൽനിന്ന് ഇരുട്ട് നിറഞ്ഞ ഹൈവേയിൽ, ഇടയ്ക്ക് വാഹനങ്ങളുടെ ഹെഡ്‌ലൈറ്റ് വെളിച്ചം മാത്രമെത്തുന്ന പാതയോരത്ത് ആരെയോ പ്രതീക്ഷിച്ച് ഭയത്താലും പരിഭ്രാന്തിയാലും നിൽക്കുന്ന പെൺകുട്ടിയിലേക്ക് ക്യാമറയെത്തുന്നു. വെളിച്ചത്തിന്റെ പൊട്ടോ ഏതൊരു സുരക്ഷയുമോ ഇല്ലാതെ നിൽക്കുന്ന അവളുടെ പേരും ദുർഗയെന്നാണ്. വഴിയരികിൽ ഒറ്റയ്ക്കാകുന്ന ഒരു പെൺകുട്ടിയോട് നമ്മൾ എങ്ങനെയായിരിക്കും പെരുമാറുക? ദേവിയുടെ അതേ രൂപവും ഭാവവും പേരുമുള്ള ഈ സ്ത്രീയെ ഭക്തിപാരവശ്യത്തോടെയല്ല, ഉപയോഗിക്കാനുള്ള ഒരു വസ്തുവായി മാത്രം കണക്കാക്കി നമുക്കുള്ളിലെ എല്ലാ വൈകല്യങ്ങളും മറനീക്കി പുറത്തുവരിക തന്നെ ചെയ്യും. എസ് ദുർഗ സഞ്ചരിക്കുന്നതും ചോദ്യം ചെയ്യുന്നതും വീർപ്പുമട്ടിക്കുന്നതും ഇതുതന്നെയാണ്.
    രാത്രി വൈകി തിരക്കുകുറഞ്ഞ റോഡിൽ റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ പോകാൻ വണ്ടി കിട്ടാതെ കടന്നുപോകുന്ന വാഹനങ്ങൾക്കെല്ലാം കൈകാണിക്കുന്ന ദുർഗയും (രാജശ്രീ ദേശ്പാണ്ഡെ) കബീറും (കണ്ണൻ നായർ). രാത്രിയെന്ന ഭയവും ആരിൽനിന്നോ രക്ഷപ്പെടാനുള്ള വ്യഗ്രതയും ഇരുവരുടെയും മുഖത്തുണ്ട്. ഒടുവിൽ ലിഫ്റ്റ് കൊടുക്കുന്ന ഓമ്നി വാനിലുള്ള രണ്ടുപേരും പിന്നീട് അവരോടൊപ്പം ചേരുന്ന മറ്റു രണ്ടുപേരും കബീറിന്റെയും ദുർഗയുടെയും ഭയത്തോടൊപ്പം പ്രേക്ഷകന്റെ ഭയത്തെയും ഇരട്ടിപ്പിക്കും.
    

         കഥാപാത്രങ്ങളുടെ വിശദീകരണങ്ങളിലേക്കു കടക്കാൻ ശ്രമിക്കാതെ ഇരയ്ക്കും വേട്ടക്കാർക്കുമിടയിലെ സംഘർഷങ്ങളിലേക്കാണ് സിനിമ സഞ്ചരിക്കുന്നത്. ഇത് കാണികളെ ഇരുട്ടിൽനിന്ന് പുറത്തുകടക്കാൻ വ്യഗ്രതപ്പെടുത്തുകയും വീർപ്പുമുട്ടിക്കുകയും സംഘർഷത്തിലാക്കുകയും ചെയ്യും. ഒടുവിൽ പുറത്തുകടക്കാനാകാതെ ഇര വേട്ടക്കാരിൽ തന്നെ ചെന്നെത്തുന്നിടത്ത് നെടുവീർപ്പിടാൻ പോലുമാകാതെ മുഖത്തുകിട്ടിയ അടിയായി അത് അവശേഷിക്കും. നമ്മുടെ തെരുവുകൾ സ്ത്രീകളെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം എത്രമാത്രം സുരക്ഷിതമാണെന്നും നമ്മുടെ നോട്ടങ്ങളും ചിന്തയും എത്ര അപകടം പിടിച്ചതാണെന്നുമുള്ള ചോദ്യങ്ങൾ എസ് ദുർഗ ഓർമ്മിപ്പിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കും.
       എസ് ദുർഗ ഒരു സംവിധായകന്റെ ധീരമായ സിനിമാ പരീക്ഷണമാണ്. കഥയുടെയോ തിരക്കഥയുടെയോ സഹായമില്ലാതെ ഒറ്റരാത്രിയിൽ നടക്കുന്ന സംഭവങ്ങളിലൂടെ സമൂഹ യാഥാർത്ഥ്യങ്ങളിലേക്ക് നേർവഴി നടന്നെത്തി കാണികളിൽ അത് സംവദിപ്പിക്കാൻ അയാൾക്കാകുന്നു. എന്തുകൊണ്ട് ദുർഗ ഇത്രയധികം അന്താരാഷ്ട്ര മേളകളിൽ അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടു എന്നതിന്റെ ഉത്തരം ഈ സിനിമ കാണുന്നതിലൂടെ നിങ്ങൾക്ക് കിട്ടും. മലയാള സിനിമയുടെ നൂതന ആഖ്യാനവഴികൾ എവിടെവരെ എത്തിനിൽക്കുന്നുവെന്ന് ലോകവേദികളിൽ ഈ സിനിമ കാട്ടിക്കൊടുക്കുകയുണ്ടായി. ഇതിൽ അഭിമാനിക്കാവുന്നത് മലയാള സിനിമയ്ക്കാകെയാണ്.
  

         കൃത്രിമ വെളിച്ചങ്ങൾ പൂർണ്ണമായി ഒഴിവാക്കി രാത്രിയിലെ ഇരുട്ടും നിഴലും വെളിച്ചവും മാത്രം പ്രയോജനപ്പെടുത്തിയ പ്രതാപ് ജോസഫിന്റെ ക്യാമറ എസ് ദുർഗയുടെ നട്ടെല്ലാണ്. ആഖ്യാനത്തിന്റെ കാഴ്ചാവേഗവും തുടർച്ചയും സാദ്ധ്യമാക്കിയ സനൽകുമാർ ശശിധരന്റെ തന്നെ എഡിറ്റിംഗും മികവുറ്റത്.
        സെക്സി ദുർഗയെ എസ് ദുർഗയാക്കിയ വിവാദങ്ങൾക്കുപിന്നിൽ താത്കാലിക വോട്ട് ബാങ്ക് രാഷ്ട്രീയ താത്പര്യമല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമായിരുന്നില്ലെന്ന് സിനിമ കണ്ട പ്രേക്ഷകർക്ക് ഉറപ്പിച്ചുപറയാനാകും. സെൻസർ ചെയ്യാനുള്ള ഗുരുതരപ്രശ്നങ്ങളൊന്നും സനൽകുമാർ ചെയ്തുവച്ചിട്ടില്ല.നിക്ഷിപ്ത താത്പര്യത്തിനു വേണ്ടി കലാകാരന്റെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തെ വെട്ടിക്കളിക്കുന്നവർക്ക് എന്നെങ്കിലും ബോധോദയമുണ്ടാകുമെന്നു പ്രതീക്ഷിക്കാനാവില്ല. സെൻസർ ബോർഡുകൾ ഇല്ലാത്ത ഒരു കലാകാലത്തിനു വേണ്ടി പ്രത്യാശിക്കാം

കേരളകൗമുദി ഓൺലൈൻ, മാർച്ച് 23