മണ്ട്രോതുരുത്തിന് ടിക്കറ്റെടുക്കുമ്പോള്‍

മണ്ട്രോതുരുത്തിന് ടിക്കറ്റെടുക്കുമ്പോള്‍ മലയാളത്തിലെ മികച്ച സിനിമകളിലൊന്ന് കാണാനായിരിക്കും നിങ്ങള്‍ ടിക്കറ്റെടുക്കുന്നത്. ടിക്കറ്റെടുത്ത് നിങ്ങള്‍ തീയേറ്ററിനകത്തെത്തുമ്പോള്‍ ശൂന്യമായ ഇരിപ്പിടങ്ങളായിരിക്കും നിങ്ങളെ വരവേല്‍ക്കുക. സ്‌ക്രീനിലെ അതിശയങ്ങളും വിഹ്വലതകളും ചിരിയുമെല്ലാം നിങ്ങളും നിങ്ങളെപ്പോലെയുള്ള നാലോ അഞ്ചോ മനുഷ്യരിലുമൊതുങ്ങും. ഒന്നരമണിക്കൂറിനൊടുവില്‍ ഇരുട്ടില്‍നിന്ന് തിരക്കുകൂട്ടലുകളൊന്നുമില്ലാതെ നിങ്ങള്‍ പുറത്തിറങ്ങും. തീയേറ്ററിനുവെളിയിലെ പൂര്‍ണനിശബ്ദതയില്‍നിന്നും അടുത്ത പ്രദര്‍ശനമുണ്ടോയെന്ന അനിശ്ചിതത്വത്തില്‍നിന്നും നിങ്ങള്‍ ഭിന്നവഴികളിലേക്ക് വണ്ടികയറിയും നടന്നകന്നുംപോകും.

മണ്ട്രോതുരുത്തുപോലുള്ള സിനിമകള്‍ ആര്‍ക്കു വേണമെന്ന ചോദ്യത്തിന് ഇനിയും ഉത്തരം കാണേണ്ടതുണ്ട്. ഫിലിം ഫെസ്റ്റിവെലുകളില്‍ നിറഞ്ഞ സദസ്സില്‍ പ്രദര്‍ശിപ്പിക്കുന്ന ചിത്രങ്ങള്‍ തീയേറ്ററിലെത്തുമ്പോള്‍ ആര്‍ക്കും വേണ്ടാതാകുന്ന ദുരവസ്ഥ തുടരുകയാണ്. ഇക്കൂട്ടത്തിലെ ഏറ്റവും പുതിയ ഉദാഹരണമാണ് പി.എസ്.മനു സംവിധാനം ചെയ്ത മണ്ട്രോതുരുത്ത്. 

ഇരുപതാമത് കേരള രാജ്യാന്തര ചലച്ചിത്രമേളയില്‍ ഉള്‍പ്പടെ ഒട്ടനവധി അന്താരാഷ്ട്ര ചലച്ചിത്ര മേളകളില്‍ പുരസ്‌കൃതമാകുകയും മികച്ച ചിത്രമെന്ന് കാണികള്‍ ഒന്നടങ്കം അഭിപ്രായപ്പെടുകയും ചെയ്ത മണ്ട്രോതുരുത്ത് നവംബര്‍ മാസത്തിലാണ് തീയേറ്ററിലെത്തിയത്. വേണ്ടത്ര ചുവര്‍പരസ്യങ്ങളോ പ്രീ പബ്ലിസിറ്റിയോ ഇല്ലാത്തത് ഈ മികച്ച ചിത്രത്തിന്റെ തീയേറ്ററിലെ മുന്നോട്ടുപോക്കിന് തുടക്കം മുതല്‍ തിരിച്ചടിയായി. അടുത്തിടെ ഇത്തരം സമാന്തര ചിത്രങ്ങള്‍ക്ക് രക്ഷയായ സോഷ്യല്‍ മീഡിയയിലും മണ്ട്രോതുരുത്തിന് പിന്തുണ കിട്ടാതായതോടെ ചിത്രം പൂര്‍ണമായി മുടന്തിനിങ്ങുന്ന അവസ്ഥ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടു. ചിത്രം പ്രദര്‍ശിപ്പിച്ച തീയേറ്ററുകാര്‍ക്കുപോലും മണ്ട്രോതുരുത്തിനോട് താത്പര്യമില്ലെന്ന അവസ്ഥ. പത്തും പന്ത്രണ്ടും ആളുകള്‍ക്കും ഇരുന്നൂറിലേറെ ഒഴിഞ്ഞ കസേരകള്‍ക്കുമൊപ്പം സിനിമ കാണേണ്ടിവരുന്ന ഇത്തരം ചിത്രങ്ങളുടെ സ്ഥിരം കൂട്ടാളികളായ ഏകാകിപ്രേക്ഷകന് മണ്ട്രോതുരുത്തിന്റെ തീയേറ്ററില്‍ കൂടുതല്‍ ഏകാകികളാകേണ്ടിവന്നു. മലയാളത്തിലെ എണ്ണപ്പെട്ട മികച്ച സിനിമകളുടെ കൂട്ടത്തില്‍ പരിഗണിക്കാവുന്ന ചിത്രത്തിനാണ് ഈ ദുര്യോഗം വന്നതെന്ന് ചേര്‍ത്തുവായിക്കണം.

അടുത്തകാലത്ത് ഈ സ്ഥിതിക്ക് തെല്ല് മാറ്റം വന്നുതുടങ്ങിയതായിരുന്നു. ഫെസ്റ്റിവെലുകളില്‍ പ്രശംസ നേടിയ സജിന്‍ബാബുവിന്റെ അസ്തമയം വരെ, സനല്‍കുമാര്‍ ശശിധരന്റെ ഒഴിവുദിവസത്തെ കളി, സുദേവന്റെ സി.ആര്‍ നമ്പര്‍ 89 എന്നീ ചിത്രങ്ങള്‍ തീയേറ്ററില്‍ വിജയം നേടിയിരുന്നു. ഫെസ്റ്റിവെലുകളിലെ നേട്ടത്തിന്റെ പൊലിമ നഷ്ടപ്പെടുത്താതെ ഈ ചിത്രങ്ങള്‍ സോഷ്യല്‍ മീഡിയയില്‍ സജീവമായ ചര്‍ച്ചകളില്‍ നിറഞ്ഞുനിന്നു. ഈ ചിത്രങ്ങളുടെ സംവിധായകര്‍ തന്നെയാണ് നവമാധ്യമങ്ങള്‍ വഴിയുള്ള ഇത്തരം പ്രചരണങ്ങള്‍ക്ക് മുന്നില്‍നിന്നതെന്ന് ശ്രദ്ധേയം. ഇതിന്റെ ഗുണം ഈ ചിത്രങ്ങളുടെ തീയേറ്റര്‍ റിലീസിന് ഏറെ ഗുണം ചെയ്യുകയുണ്ടായി. നാലാഴ്ചയോളമാണ് അസ്തമയം വരെ, സി.ആര്‍ നമ്പര്‍ നമ്പര്‍ 89, ഒഴിവുദിവസത്തെ കളി എന്നീ ചിത്രങ്ങള്‍ തീയേറ്ററില്‍ ഓടിയത്. ഇതില്‍ ഹൗസ്ഫുള്‍ ഷോകള്‍ പോലുമുണ്ടായിരുന്നുവെന്നത് സമാന്തരസിനിമകളുടെ സമീപകാല ചരിത്രത്തിലെ അത്ഭുതകരമായ നേട്ടമായി വിലയിരുത്തപ്പെടുന്നു. കൂട്ടത്തില്‍ വലിയ വിജയം നേടിയ ഒഴിവുദിവസത്തെ കളിയുടെ വിതരണം ആഷിഖ് അബു ഏറ്റെടുത്തതോടെ ഈ ചിത്രത്തിന്റെ തലവര തന്നെ മാറി. മുപ്പതിലേറെ തീയേറ്ററുകളിലാണ് ചിത്രം പ്രദര്‍ശിപ്പിച്ചത്. കണ്ടവര്‍ മികച്ച അഭിപ്രായം രേഖപ്പെടുത്തിയതും മാധ്യമങ്ങളുടെ പിന്തുണയും മറ്റേതു ചിത്രങ്ങളേക്കാള്‍ ഒഴിവുദിവസത്തെ കളിക്ക് അനുകൂലമായ ഇടമുണ്ടാക്കിക്കൊടുത്തു. 

ആഖ്യാനശൈലികൊണ്ട് മേല്‍പ്രസ്താവിച്ച സിനിമകളെക്കാള്‍ ഉയരത്തില്‍ നില്‍ക്കുന്ന മണ്ട്രോതുരുത്തിനുലഭിച്ച സ്വീകാര്യത നേര്‍മറിച്ചായി. ഈ വര്‍ഷം തീയേറ്ററുകളിലെത്തിയ ഷാനവാസ് നരണിപ്പുഴയുടെ കരി, ഡോ.ബിജുവിന്റെ വലിയ ചിറകുകളുള്ള പക്ഷികള്‍, മനോജ് കാനയുടെ അമീബ എന്നീ ചിത്രങ്ങള്‍ക്ക് സംഭവിച്ചതുതന്നെ മണ്ട്രോതുരുത്തിന്റെ കാര്യത്തിലും ആവര്‍ത്തിക്കുകയാണുണ്ടായത്. 

മനസ്സെന്ന മണ്ട്രോതുരുത്ത്

'എത്ര തുഴഞ്ഞാലും എത്താ തുരുത്ത്. 

എത്ര നടന്നാലും തീരാ തുരുത്ത്. 

നോക്കാതെ കണ്ടും പറയാതെ കേട്ടും 

എല്ലാരുമെത്തും തുരുത്ത്.'

ഓരോ മനസ്സും ഓരോ മണ്ട്രോതുരുത്താണ്. അധികമൊന്നും പിടികൊടുക്കാതെ കിടക്കുന്ന, എത്ര തുഴഞ്ഞാലും കരയെത്താത്ത, എത്തിയാലും എത്തിയെന്ന് ഉറപ്പിക്കാനാകാത്തവിധം അത്ഭുതങ്ങള്‍ ഒളിപ്പിച്ചുവെച്ചവ. പി.എസ് മനു ഈ തുരുത്തിലേക്കാണ് നമ്മളെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോകുന്നത്. ഇതിലെ കഥാപാത്രങ്ങളോരോന്നും ഇത്തരം തുരുത്തുകളാണെന്നുതോന്നും. അവര്‍ക്ക് പരസ്പരവും അറിയാനാകുന്നില്ല. അറിയാമെന്ന് ധരിക്കുന്നെങ്കിലും അത് അവരവരുടെ മാത്രം ധാരണയായി ഒതുങ്ങിപ്പോകുന്നു. തലമുറകള്‍ തമ്മിലുള്ള ആശയസംഘര്‍ഷവും ശരി,ശരികേടുകളും വൈരുദ്ധ്യങ്ങളുമെല്ലാം മണ്ട്രോതുരുത്തിലെ കഥാപാത്രങ്ങളിലൂടെ കടന്നുവരുന്നുണ്ട്. 

ഇത്തരമൊരു വിഷയം പറയാന്‍ ഒറ്റപ്പെട്ടതും ഓരോ നിമിഷത്തിലും നിലനില്‍പ്പ് അനിശ്ചിതത്വത്തിലുമായ മണ്ട്രോതുരുത്തുപോലൊരു സ്ഥലം തെരഞ്ഞെടുത്തതില്‍ സംവിധായകന്‍ ഏറെ അഭിനന്ദനമര്‍ഹിക്കുന്നുണ്ട്. മണ്ട്രോതുരുത്തിലാവട്ടെ, മറ്റേതൊരു ചെറിയ ഇടത്തിലാവട്ടെ തങ്ങളുടെ ഇത്തിരിലോകത്തെ ചെറിയ കാര്യങ്ങളുടെ തമ്പുരാക്കന്മാരായ മനുഷ്യര്‍ ആ ചെറിയ ഭൂമികകളില്‍ ഏറെ സന്തോഷവാന്മാരായിരിക്കും. അവിടേക്കുള്ള കടന്നുകയറ്റങ്ങളും കടന്നുവരവുകളും അവരെ അസ്വസ്ഥതപ്പെടുത്തുമെങ്കിലും സ്വീകരിക്കാന്‍ മടികാണിക്കില്ല. എന്നാല്‍ ഇതരകടന്നുവരവുകാരുടെ ഇഷ്ടാനിഷ്ടങ്ങള്‍ തങ്ങളുടെതുമായി ഒത്തുപോകാതെ വരുമ്പോള്‍ സംഘര്‍ഷം ഉടലെടുക്കുന്നു. ഒടുക്കം അന്തിമ തീരുമാനങ്ങളില്‍ ഇരയാകുന്നതാരെന്ന ചോദ്യം സംഘര്‍ഷത്തിലെത്തിക്കും. 

ഇന്ദ്രന്‍സിന്റെ പരകായപ്രവേശം

ഇന്ദ്രന്‍സ് എന്ന നടന്റെ അത്ഭുതകരമായ പരകായപ്രവേശവും മിതത്വുമാണ് മണ്ട്രോതുരുത്തിനെ ആകര്‍ഷകമാക്കുന്ന മറ്റൊരു സംഗതി. തൊണ്ണൂറുകളില്‍ ഇന്ദ്രന്‍സിന്റെ ശരീരത്തിന്റെ മെലിച്ചിലിനെ ആവര്‍ത്തിച്ചുപയോഗിച്ചും കളിയാക്കിയും സംവിധായകരും എഴുത്തുകാരും കാണികളെ നിരന്തരം ചിരിപ്പിച്ചു. പിന്നീട് അത് രണ്ടുകൂട്ടര്‍ക്കും മടുത്തപ്പോള്‍ അവസാനിപ്പിക്കുകയുമുണ്ടായി. 

പക്ഷേ കഴിവുള്ള ഒരു നടനെ ശരീരത്തിലാവാഹിച്ചുവെച്ചിരുന്ന ഇന്ദ്രന്‍സ് വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കുശേഷം വിസ്മയങ്ങള്‍ തീര്‍ക്കാന്‍ തന്നെ ഒരുമ്പെട്ടിരിക്കുകയാണെന്ന് തോന്നിപ്പിക്കുന്ന അനേകം വേഷങ്ങള്‍. അക്കൂട്ടത്തില്‍ അതീവമികവ് പ്രകടിപ്പിക്കുന്നതാണ് മണ്ട്രോതുരുത്തിലെ മുത്തച്ഛന്‍ വേഷം. അഭിനയത്തിലെ ആയാസതയും ഒതുക്കവും സംഘര്‍ഷങ്ങള്‍ ഒളിപ്പിച്ച ഭാവങ്ങളുമായി ഇന്ദ്രന്‍സ് വലിയ നടനിലേക്കുള്ള ഗ്രാഫ് ഒന്നുകൂടെ ഉയര്‍ത്തുമ്പോള്‍ ഇക്കഴിഞ്ഞ വര്‍ഷത്തെ സംസ്ഥാന അവാര്‍ഡിലെ മികച്ച നടനുള്ള അവാര്‍ഡ് വിലയിരുത്തപ്പെടുക ഇന്ദ്രന്‍സിന് കിട്ടാതെ പോയ പുരസ്‌കാരം എന്ന നിലയിലായിരിക്കും. സംസ്ഥാന അവാര്‍ഡ് നിര്‍ണയത്തിന്റെ മാനദണ്ഡം മറ്റ് സ്വകാര്യ അവാര്‍ഡ് നൈറ്റുകളെപ്പോലെ കലാമൂല്യത്തില്‍നിന്നകന്ന് കച്ചവടത്തിനുപിറകെ പോകുന്ന മാറ്റം പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടുതുടങ്ങിയതോടെ ഇന്ദ്രന്‍സിനെയോ വിനായകനെയോ പോലുള്ള നടന്മാരുടെ പ്രകടനം കാണാതെ പോകുകയും ജനപ്രിയ നായകനടന്മാര്‍ക്ക് മാത്രം കിട്ടുന്നതായി മികച്ച നടന്‍ എന്ന അവാര്‍ഡ് വിഭാഗം മാറുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു.

സ്ത്രീശബ്ദം, ഡിസംബര്‍, 2016

ഐ.എഫ്.എഫ്.കെ-2016
സിനിമകളുടെ സെലക്ഷന് ഷേക്ക് ഹാന്റ്

കൈരളിയില്‍നിന്ന് ടാഗോറിലേക്ക് പൂര്‍ണമായി പറിച്ചുനട്ട ചലച്ചിത്രമേള മികച്ച സിനിമകളുടെ തിരഞ്ഞെടുപ്പുകൊണ്ടാണ് ഇത്തവണ ശ്രദ്ധേയമായത്. ഒട്ടേറെ മികച്ച സിനിമകള്‍ കാണാനായി എന്ന സംതൃപ്തിയോടെയായിരിക്കും ചലച്ചിത്രോത്സവ പ്രതിനിധികള്‍ ഇത്തവണ തിരികെ വണ്ടികയറുക. വിവിധ വിഭാഗങ്ങളിലായി പ്രദര്‍ശിപ്പിച്ച 184 ചിത്രങ്ങളില്‍ ഭൂരിഭാഗവും ആസ്വാദകരില്‍ മികച്ച അഭിപ്രായമുണ്ടാക്കാന്‍ പോന്നതായിരുന്നു. പ്രതിനിധികള്‍ക്ക് മികച്ച തെരഞ്ഞെടുപ്പ് സാധ്യമാക്കിയ ചിത്രങ്ങളായിരുന്നു മത്സരവിഭാഗത്തിലും ലോകസിനിമാ വിഭാഗത്തിലും പ്രദര്‍ശിപ്പിച്ചത്. ലോകസിനിമാ വിഭാഗത്തിലെ സിനിമകളായിരുന്നു വൈവിധ്യത്തില്‍ മുന്നിലെത്തിയത്. 81 സിനിമകളാണ് ഈ വിഭാഗത്തില്‍ മാത്രമായി പ്രദര്‍ശിപ്പിച്ചത്.


മത്സരവിഭാഗത്തില്‍ കോള്‍ഡ് ഓഫ് കലാന്‍ഡറും ക്ലാഷും

മേളയില്‍ ഏറ്റവുമധികം കാഴ്ചക്കാരുള്ള മത്സരവിഭാഗത്തില്‍ ജനപ്രിയതയില്‍ ടര്‍ക്കിഷ് ചിത്രം കോള്‍ഡ് ഓഫ് കലാന്‍ഡറും ഈജിപ്തില്‍നിന്നുള്ള ക്ലാഷും മുന്നിലെത്തി. സുവര്‍ണചകോരത്തിന് മത്സരിക്കുന്ന മറ്റു ചിത്രങ്ങളായ സിങ്ക്, വെയര്‍ഹൗസ്ഡ്, ഡെയ് ബ്യൂട്ടിഫുള്‍, വേര്‍ ആര്‍ മൈ ഷൂസ്, കാടുപൂക്കുന്ന നേരം, മാന്‍ഹോള്‍ എന്നിവയും മികച്ച പ്രതികരണമുണ്ടാക്കി.
മത്സരവിഭാഗത്തില്‍ ഏറ്റവുമധികം ശ്രദ്ധനേടിയത് ടര്‍ക്കിഷ് ചിത്രമായ കോള്‍ഡ് ഓഫ് കലാന്‍ഡറാണ്. പ്രകൃതിയും മനുഷ്യനും തമ്മിലുള്ള ബന്ധവും മനുഷ്യന്റെ അതിജീവനവും വിഷയമാക്കിയ ചിത്രം മുസ്തഫ കാരാ എന്ന സംവിധായകന്റെ പ്രയത്‌നത്തിന്റെ വിജയം കൂടിയാണ്. വിവിധ ഋതുക്കളില്‍ പ്രകൃതിക്ക് സംഭവിക്കുന്ന മാറ്റത്തിനായി കാത്തിരുന്ന് ചിത്രീകരിച്ച കോള്‍ഡ് ഓഫ് കലാന്‍ഡര്‍ മികച്ച ദൃശ്യാനുഭവം കൂടി സമ്മാനിച്ചാണ് മത്സരത്തില്‍ മുന്നില്‍ നില്‍ക്കുന്നത്.

ഈജിപ്തിലെ ജനാധിപത്യ പ്രക്ഷോഭവും ജനങ്ങളുടെ ചെറുത്തുനില്‍പ്പും ഭിന്നതയും വിഷയമാക്കിയ മുഹമ്മദ് ദിയാബിന്റെ ഈജിപ്ഷ്യന്‍ ചിത്രം ക്ലാഷ് ആണ് മത്സരവിഭാഗത്തില്‍ ജനക്കൂട്ടത്തെ ആകര്‍ഷിച്ച മറ്റൊരു ചിത്രം. തിരക്കുകാരണം ക്ലാഷിന് അധിക പ്രദര്‍ശനവും നടത്തുകയുണ്ടായി.
കിയോമാര്‍സ് പൗരാഹമദ് സംവിധാനം ചെയ്ത ഇറാന്‍ ചിത്രം വേര്‍ ആര്‍ മൈ ഷൂസ് ആണ് കാണികളുടെ സജീവശ്രദ്ധയാകര്‍ഷിച്ച മറ്റൊരു ചിത്രം. അല്‍ഷിമേഴ്‌സ് ബാധിതനായ ഹബീബ് കവേ എന്ന കഥാപാത്രത്തെ കേന്ദ്രീകരിച്ച് മുന്നോട്ടുനിങ്ങുന്ന സിനിമ ആഖ്യാനം കൊണ്ടും അഭിനയമികവും കൊണ്ട് മികച്ച സാന്നിധ്യമായി മാറി.
തൊഴിലാളി, മനുഷ്യന്‍ എന്നീ നിലകളില്‍ പുലര്‍ത്തേണ്ട സാമൂഹിക ഉത്തരവാദിത്തങ്ങള്‍ കേവലം രണ്ടു കഥാപാത്രങ്ങളുടെ സംഭവാഷണത്തിലൂടെ അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുകയാണ് സ്പാനിഷ് ചിത്രം 'വെയര്‍ ഹൗസി'ല്‍. വേറിട്ട ആഖ്യാനം കൊണ്ടാണ് ഈ ചിത്രം മത്സരവിഭാഗത്തില്‍ കൈയ്യടി നേടിയത്.
മലയാളത്തില്‍നിന്ന് മത്സരവിഭാഗത്തിലെത്തിയ വിധു വിന്‍സെന്റിന്റെ 'മാന്‍ഹോളി'ന് ആദ്യപ്രദര്‍ശനത്തോടെ വലിയ പ്രേക്ഷകപ്രീതി നേടാന്‍ കഴിഞ്ഞു. പാര്‍ശ്വവത്ക്കരിക്കപ്പെട്ട ജീവിതങ്ങള്‍ക്കുവേണ്ടി ശബ്ദമുയര്‍ത്തിയ ചിത്രം പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന വിഷയംകൊണ്ടും സാമൂഹികപ്രതിബദ്ധത കൊണ്ടും മേളയില്‍ മലയാളത്തിന്റെ അഭിമാനചിത്രമായി മാറി.
മത്സരവിഭാഗത്തിലെ രണ്ടാമത്തെ മലയാള ചിത്രം ഡോ.ബിജുവിന്റെ 'കാടുപൂക്കുന്ന നേരം' സാമൂഹ്യപ്രതിബദ്ധത കൊണ്ട് ശ്രദ്ധേയമായി. മാവോയിസ്റ്റ്, ഭരണകൂടം, സാധാരണക്കാരന്റെ പ്രതിനിധിയായ മനുഷ്യന്‍ എന്നിവയെല്ലാം ചിത്രത്തില്‍ ചര്‍ച്ചായാകുന്നു.

ലോകസിനിമയില്‍ ഡോട്ടര്‍, ദ നെറ്റ്, നെരൂദ, നവാരാ

ലോകസിനിമാ വിഭാഗത്തില്‍ ഡോട്ടര്‍, ഇന്‍ഡിവിസിബിള്‍, ഏയ്ജല്‍, സുവോളജി, മിനിസ്ട്രി ഓഫ് ലൗ, നെരൂദ, ദ നെറ്റ്, ഓര്‍ഡിനറി പീപ്പിള്‍, നവാരാ, പാര്‍ട്ടിങ്, ദ ഡ്രീമര്‍ദ വാള്‍ട്ടിങ്, രാരാ തുടങ്ങിയ ചിത്രങ്ങള്‍ പ്രേക്ഷകപ്രീതിയില്‍ മുമ്പിലെത്തി.
കിം കി ഡുക്കിന്റെ തിരിച്ചുവരവെന്ന് വിലയിരുത്തപ്പെട്ട 'ദ നെറ്റ' മേളയില്‍ ഏറ്റവുമധികം ചര്‍ച്ച ചെയ്യപ്പെട്ട സിനിമകളിലൊന്നാണ്.  ഉത്തര, ദക്ഷിണ കൊറിയകളുടെ രാഷ്ട്രീയവും ജീവിതവും പറയുന്ന നെറ്റ് കിം കി ഡുക്കിന്റെ ശൈലിമാറ്റത്തിന്റെ അടയാളപ്പെടുത്തല്‍ കൂടിയാകുന്നു. മേളയിലെ എല്ലാ പ്രദര്‍ശനങ്ങളിലും നെറ്റിന് അഭൂതപൂര്‍വ്വമായ ജനത്തിരക്കായിരുന്നു.
റേസാ മിര്‍കാരിമിയുടെ ഇറാനിയന്‍ ചിത്രം ഡോട്ടര്‍ ആണ് ആദ്യദിനങ്ങളില്‍ സജീവചര്‍ച്ചയ്ക്കിടയായ മറ്റൊരു ലോകസിനിമ. ഇറാനിലെ യാഥാസ്ഥിതിക കുടുംബ സങ്കല്‍പ്പങ്ങളും അതില്‍നിന്ന് വിട്ടുപോകാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്ന പുതുതലമുറയും ചിത്രത്തില്‍ കടന്നുവരുന്നു. ഈജിപ്ഷ്യന്‍ ചിത്രം നവാരാ ആദ്യപ്രദര്‍ശനം മുതല്‍ പ്രതിനിധികള്‍ക്കിടയില്‍ മികച്ച അഭിപ്രായമുണ്ടാക്കി. ഇറ്റാലിയന്‍ ചിത്രം ഇന്‍ഡിവിസിബിള്‍, ബെല്‍ജിയം ചിത്രം ഏഞ്ജല്‍ എന്നിവ മേളയില്‍ ആദ്യദിനം തന്നെ അവസരമുണ്ടാക്കിയവയാണ്.

യുദ്ധവും ആഭ്യന്തര സംഘര്‍ഷങ്ങളും വിഷയമാക്കുന്ന സിനിമകളെക്കാള്‍ വ്യക്തിബന്ധങ്ങളിലേക്കും മനുഷ്യമനസ്സിലേക്കുമാണ് ലോകസിനിമാ വിഭാഗം കടന്നുചെന്നത്. എ ബ്ലൂ മൗത്ത്ഡ് ഫേസ് (കൊറിയ), അല്‍ബ (സ്‌പെയിന്‍), ഇന്‍ഡാപ്റ്റബിള്‍ (ഇറാന്‍), അക്വാറിയസ് (പോര്‍ച്ചുഗീസ്), ഏയ്ജല്‍, എല്ലേ, എന്‍ഡ്‌ലസ് പോയട്രി (ഫ്രഞ്ച്) തുടങ്ങിയ ചിത്രങ്ങള്‍ എത്തുന്നത്. അലോയ്‌സ് (ജര്‍മന്‍), അമാ സിന്‍ (ജപ്പാന്‍), ഇന്‍ഡിവിസിബിള്‍ (ഇറ്റലി), ഗ്രാജ്വേഷന്‍, ഇല്ലെജിറ്റിമേറ്റ് (റൊമാനിയ), ഓഗ്രസ് (ഫ്രഞ്ച്) എന്നീ ചിത്രങ്ങള്‍ ആഖ്യാനം കൊണ്ട് വ്യത്യസ്തമായവയാണ്.



സാന്നിധ്യമറിയിച്ച് ഇന്ത്യന്‍ സിനിമ

രാജ്യത്തെ സമകാലിക ജീവിതാവസ്ഥ അടയാളപ്പെടുത്തുന്ന ഒട്ടേറെ ചിത്രങ്ങള്‍ തെരഞ്ഞെടുത്ത് പ്രദര്‍ശിപ്പിച്ചതിലൂടെഇന്ത്യന്‍ സിനിമ സജീവസാന്നിധ്യമറിയിച്ച മേള കൂടിയായിരുന്നു ഇത്.
ഇന്ത്യന്‍ സിനിമ ഇന്ന്, മൈഗ്രേഷന്‍, ജെന്‍ഡര്‍ ബെന്‍ഗര്‍, മത്സരവിഭാഗം, മലയാള സിനിമ ഇന്ന് എന്നീ വിഭാഗങ്ങളിലായി പ്രദര്‍ശിപ്പിച്ച ഇന്ത്യന്‍ സിനിമകളില്‍ പാര്‍ശ്വവത്ക്കരിക്കപ്പെട്ട ജനതയുടെ ശബ്ദങ്ങളും സാമൂഹിക, രാഷ്ട്രീയാവസ്ഥകളുടെ നേര്‍ക്കാഴ്ചയും ചര്‍ച്ചചെയ്യപ്പെട്ടു.

പ്രദീപ് കുര്‍ബായുടെ ഒന്നാത്ത സ്ത്രീകള്‍ക്കുനേരെ ഇന്ത്യയില്‍ ആവര്‍ത്തിക്കുന്ന ആക്രമങ്ങളോടുള്ള പ്രതികരണവും ഓര്‍മപ്പെടുത്തലുമായി. തമിഴ് ചിത്രം മെര്‍ക്കു തൊടര്‍ച്ചി മലൈ കേരള-തമിഴ്‌നാട് അതിര്‍ത്തിയിലുള്ള തോട്ടം തൊഴിലാളികളുടെ ജീവിതത്തില്‍ മുതലാളിത്തത്തിന്റെയും പുതിയ വ്യവസായങ്ങളുടെയും കടന്നുവരവ് സൃഷ്ടിക്കുന്ന ആഗാധമാണ് ചര്‍ച്ചചെയ്യുന്നത്. ബംഗാളി ചിത്രം ചിത്രകോര്‍ കലയും കച്ചവടവും തമ്മിലുള്ള സംഘര്‍ഷങ്ങളാണ് വിഷയമാക്കുന്നത്. ഡോ.ബിജുവിന്റെ കാടു പൂക്കുന്ന നേരം മാവോയിസവും അധികാരവുമാണ് ചര്‍ച്ചചെയ്യുന്നത്. വിധു വിന്‍സെന്റ് സംവിധാനം ചെയ്ത മാന്‍ഹോള്‍ പാര്‍ശ്വവത്ക്കരിക്കപ്പെട്ട ജനതയ്ക്കുവേണ്ടിയുള്ള ഉറച്ച ശബ്ദമാണ്.
മൈഗ്രേഷന്‍ പാക്കേജില്‍ പ്രദര്‍ശിപ്പിച്ച കെ.എം.കമാലിന്റെ ഐ.ഡി,

ലോകസിനിമാ വിഭാഗത്തില്‍ പ്രദര്‍ശിപ്പിച്ച ഹിന്ദി ചിത്രമായ പാര്‍ച്ച്ഡ്, ഷാനവാസ് ബാവക്കുട്ടിയുടെ കിസ്മത്ത്, രാജീവ് രവി ചിത്രം കമ്മട്ടിപ്പാടം, ജയന്‍ ചെറിയാന്റെ കാ ബോഡിസ്‌കേപ്പ്, ഷെറി ഗോവിന്ദനും ഷൈജു ഗോവിന്ദനും ചേര്‍ന്നൊരുക്കിയ ഗോഡ്‌സേ എന്നിവ ഇന്ത്യന്‍ സിനിമയുടെ ശക്തമായ ഇടപെടലായി മാറുന്നു.
ഇത്തവണ മേളയുടെ കേന്ദ്രപ്രമേയമായി അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ട കുടിയേറ്റവും ലിംഗസമത്വവും വിഷയമാക്കിയ ചിത്രങ്ങള്‍ക്കും നിരവധി കാഴ്ചക്കാരുണ്ടായിരുന്നു.


മാതൃഭൂമി നഗരം, ഡിസംബര്‍ 16, 2016

ടാഗോര്‍ മുറ്റത്തെ മേള; കൈരളിപ്പടവെന്ന ഓര്‍മ

മേളപ്പറമ്പെന്നാല്‍ ഇപ്പോള്‍ ടാഗോര്‍ മുറ്റമാണ്. സിനിമ കാണാന്‍ ഏതു തീയേറ്ററിലു പോകാം. പക്ഷേ ടാഗോറിലെത്തിയാലേ മേളയുടെ ഓളം അനുഭവിക്കാനാകൂ. ചലച്ചിത്ര മേളയെന്നാല്‍ തീയേറ്ററിനകത്തിരുന്ന് സിനിമ കാണുന്നതു മാത്രമല്ല, പുറത്തെ ആഘോഷങ്ങളും സൗഹൃദചര്‍ച്ചകളും കൂടിയാണെന്ന് ചിന്തിക്കുന്ന ഭൂരിഭാഗവും ടാഗോര്‍ മുറ്റത്ത് കേന്ദ്രീകരിക്കുകയാണ്. ഇതോടെ കേരള രാജ്യാന്തര ചലതച്ചിത്ര മേളയുടെ മുഖമായി ടാഗോര്‍ തീയേറ്റര്‍ മാറിക്കഴിഞ്ഞു.
രാവിലെ ഏഴരമുതല്‍ പ്രതിനിധികളുടെയും ചലച്ചിത്ര പ്രവര്‍ത്തകരുടെയും തിരക്ക് തുടങ്ങുന്ന ടാഗോറില്‍ രാവേറെ ചെല്ലുന്തോറും ആളും ആരവവും തന്നെ. പ്രതിനിധികളുടെ തിരക്കിനുപുറമെ മേളയുടെ പവലിയനുകളും സാംസ്‌ക്കാരിക പരിപാടികളും സൗഹൃദക്കൂട്ടങ്ങളുമെല്ലാം ടാഗോര്‍ കേന്ദ്രീകരിച്ചാണ്. ഇതോടെ കൈരളിപ്പടവുകളിലെ മേളക്കാലം ഗൃഹാതുരമാകുകയാണ്.
മത്സരവിഭാഗത്തിലേതടക്കം ചലച്ചിത്രമേളയിലെ മികച്ച ചിത്രങ്ങള്‍ പ്രദര്‍ശിപ്പിച്ച ടാഗോര്‍ തീയേറ്ററിലെ എല്ലാ പ്രദര്‍ശനങ്ങളും നിറഞ്ഞ സദസ്സിലായിരുന്നു. തീയേറ്ററിനുപുറത്ത് നീണ്ട വരികള്‍ രൂപപ്പെടാത്ത ഒറ്റ പ്രദര്‍ശനവും ടാഗോറിലുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഇതിനുപുറമെ ഓപ്പണ്‍ ഫോറം, ഡെലിഗേറ്റ് സെല്‍, ഫെസ്റ്റിവെല്‍ ഓഫീസ്, മീഡിയ സെല്‍, വിവിധ പവലിയനുകള്‍ തുടങ്ങി എല്ലായിടത്തും എല്ലാ നേരവും തിരക്ക്. വിദേശി, സ്വദേശി ചലച്ചിത്രപ്രവര്‍ത്തകരും മാധ്യമപ്രവര്‍ത്തകരും  കേന്ദ്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നതും ടാഗോറില്‍. വിശാലമായ കാമ്പസില്‍ അവിടവിടെയായി സൗഹൃദക്കൂട്ടങ്ങള്‍ വര്‍ത്തമാനവും പാട്ടും സിനിമാചര്‍ച്ചയുമായി സദാസമയം ഓളം സൃഷ്ടിക്കുന്നു. ചായക്കടകള്‍ക്കും ഫുഡ് പവലിയനുകള്‍ക്കും മുമ്പില്‍ എപ്പൊഴും ആള്‍ക്കൂട്ടം. വൈകിട്ട് ഏഴു മണിക്ക് സാംസ്‌ക്കാരിക പരിപാടികള്‍ ആരംഭിക്കുന്നതോടെയാണ് ടാഗോര്‍ മേളപ്പെരുക്കത്തിലെത്തുന്നത്. നാടന്‍ കലാവതരണങ്ങളും റോക്ക് ബാന്റുകളുടെ പ്രകടനങ്ങളും ഒരേ മനസൈക്യത്തോടെ പ്രതിനിധികള്‍ ഏറ്റെടുക്കുകയാണ്. മേളമുറ്റത്തെ ഈ പാട്ടും ഏറ്റുപാട്ടും പാതിര വരെ നീളും.
ടാഗോര്‍ മേളയുടെ കേന്ദ്രമായതോടെ കൈരളി തീയേറ്റര്‍ മുറ്റത്ത് സിനിമ കാണാന്‍ വരുന്നവരുടെ തിരക്ക് മാത്രമായി ചുരുങ്ങി. കൈരളിപ്പടവുകളില്‍ ഇരിക്കുകയെന്ന മേളപ്പതിവിനും മാറ്റം വന്നു. മേളയുടെ വര്‍ഷങ്ങളായുള്ള പതിവുകാരില്‍ ചിലര്‍ ഗൃഹാതുരത കൊണ്ടാകാം അല്‍പനേരം കൈരളിപ്പടവുകളില്‍ ചെന്നിരിക്കുന്നതു കാണുന്നുണ്ട്. നാടന്‍പാട്ടും കവിതയും പ്രതിഷേധക്കൂട്ടായ്മകളുമായി സജീവമാകാറുള്ള ബാക്കി പതിവുകളെല്ലാം പടവുകളില്‍ ഓര്‍മയായ്ി. കഴിഞ്ഞ ദിവസം കൈരളി തീയേറ്ററില്‍ പ്രദര്‍ശനത്തെ ചൊല്ലിയുണ്ടായ പ്രതിഷേധത്തോടെ പ്രതിനിധികള്‍ക്കായി പടവുകളില്‍ താത്ക്കാലിക കൗണ്ടറുകളും കെട്ടിയൊരുക്കുകയും ചെയ്തു.

മാതൃഭൂമി നഗരം, ഡിസംബര്‍ 14, 2016

ഇന്ത്യന്‍ സിനിമ രാഷ്ട്രീയം സംസാരിക്കുമ്പോള്‍


സമകാലിക ഇന്ത്യന്‍ സാഹചര്യങ്ങളില്‍ കല വ്യവസ്ഥിതികളോട് കലഹിക്കുന്നതെങ്ങനെയെന്നത് ഏറെ പ്രസക്തമായ ചോദ്യമാണ്. ജനപ്രിയ കലാരൂപമെന്ന നിലയില്‍ സിനിമയുടെ രാഷ്ട്രീയവും ചിന്തകളും അടയാളപ്പെടുത്തലുകളും വലിയ രീതിയിലുള്ള ചര്‍ച്ചയ്ക്കും സ്വാധിനത്തിനും വഴിതെളിക്കും.
ദളിതവസ്ഥ, ജാതിരാഷ്ട്രീയം, ജനാധിപത്യ രാജ്യത്തില്‍ വ്യക്തിയുടെ പ്രസക്തി, പൗരനുമേല്‍ ഭരണകൂടത്തിന്റെ ഇടപെടല്‍, കോര്‍പ്പറേറ്റുകളുടെ വളര്‍ച്ചയും ഇടപെടലും, ആഗോളീകരണകാലത്തെ കലയുടെ സാധ്യത, പരിസ്ഥിതി, സ്ത്രീ, വിദ്യാഭ്യാസം തുടങ്ങി രാജ്യത്ത് നിരന്തരം ചര്‍ച്ചയാകുന്ന വിഷയങ്ങളെ സിനിമയ്ക്ക് കണ്ടില്ലെന്നു നടിക്കാനാവില്ല.
ഇന്ത്യന്‍ സിനിമയെന്നാല്‍ ബോളിവുഡിലുള്‍ച്ചേര്‍ന്ന വിനോദസങ്കല്‍പം എന്ന രീതി നിലനില്‍ക്കെത്തന്നെ സാമൂഹികപ്രശ്‌നങ്ങളും ജനങ്ങളുടെ അതിജീവനവും കൂടി പറയേണ്ട ഉത്തരവാദിത്തം കലയ്ക്കുണ്ടെന്ന ചിന്തയില്‍നിന്നാണ് സമാന്തര സിനിമകളുടെ പ്രസക്തി വര്‍ധിച്ചത്. രാജ്യത്ത് അസ്വാരസ്യങ്ങള്‍ വര്‍ധിച്ചുവരുന്ന പുതിയ കാലത്ത് ഇത്തരം വിഷയങ്ങള്‍ അടയാളപ്പെടുത്തുന്ന ഒട്ടനവധി സിനിമകളാണ് പുറത്തുവരുന്നത്. ബോളിവുഡ് മസാലകള്‍ക്കും ഗിമ്മിക്കുകള്‍ക്കുമിടയില്‍ ചെറുശബ്ദമായി ഒതുക്കപ്പെടുന്നുണ്ടെങ്കിലും അവ ചെറുത്തുനില്‍പ്പിന്റെ ശക്തമായ െൈകകള്‍ അവശേഷിപ്പിക്കുന്നു. ഇതിന്റെ തെളിവെന്നോണമാണ് മറാത്തി ഭാഷയില്‍നിന്നുള്ള സിനിമകള്‍ ഇന്ത്യന്‍ സിനിമയുടെ നേരവസ്ഥയായി ശക്തമായ ഭാഷയില്‍ പുതിയ ദശകത്തില്‍ ഉയിര്‍ക്കൊണ്ടുവന്നത്.
തമിഴ് സിനിമയില്‍ രണ്ടായിരത്തിന്റെ അവസാന പകുതിയില്‍ ഉയിര്‍ക്കൊള്ളുകയും മറ്റു ഭാഷകളിലേക്ക് പരിവര്‍ത്തനം ചെയ്യുകയുമായിരുന്നു ഇന്ത്യന്‍ ഗ്രാമജീവിതത്തിന്റെ നേര്‍ക്കാഴ്ചകള്‍. ഒഡീഷ, കര്‍ണാടക, കേരളം, മഹാരാഷ്ട്ര, തമിഴ്‌നാട്, പശ്ചിമ ബംഗാള്‍ തുടങ്ങിയ സംസ്ഥാനങ്ങളില്‍നിന്നാണ് കഴിഞ്ഞ ആറു വര്‍ഷത്തിനിടെ ഇത്തരം സിനിമകള്‍ കൂടുതലായി നിര്‍മിക്കപ്പെട്ടത്. തീയേറ്ററുകള്‍ അവഗണിക്കുന്ന ഇത്തരം ചിത്രങ്ങളുടെ ആശ്രയം ചലച്ചിത്ര മേളകളാണ്. ഫാന്‍ട്രി, ഡിസംബര്‍ ഒന്ന്, കോര്‍ട്ട്, ഊംഗ, പാപ്പിലിയോ ബുദ്ധ, ഐ.ഡി, കരി, അമീബ, വലിയ ചിറകുകുള്ള പക്ഷികള്‍, വിസാരണൈ, സ്റ്റാന്‍ലി കാ ഡബ്ബാ തുടങ്ങി ഒട്ടേറെ ചിത്രങ്ങള്‍ ഈ ധാരയില്‍ പുറത്തുവന്നു.

സമകാലിക ഇന്ത്യന്‍ ജീവിത സാഹചര്യങ്ങളും നവചിന്താധാരകളും അടയാളപ്പെടുത്തുന്ന ചിത്രങ്ങള്‍ തെരഞ്ഞെടുത്ത് പ്രദര്‍ശിപ്പിച്ചതിലൂടെ ഇരുപത്തൊന്നാമത് കേരള രാജ്യാന്തര ചലച്ചിത്രമേള അതിന്റെ ഐക്യദാര്‍ഢ്യം കൂടിയാണ് പ്രഖ്യാപിക്കുകയാണ്. ഒരുപക്ഷേ ഇത്തവണ ലോകസിനിമകളെക്കാള്‍ രാഷ്ട്രീയം സംസാരിച്ചത് ഇന്ത്യന്‍ സിനിമകളായിരിക്കും.
ഇന്ത്യന്‍ സിനിമ ഇന്ന്, മൈഗ്രേഷന്‍, ജെന്‍ഡര്‍ ബെന്‍ഗര്‍, മത്സരവിഭാഗം, മലയാള സിനിമ ഇന്ന് എന്നീ വിഭാഗങ്ങളിലായി പ്രദര്‍ശിപ്പിച്ച ഇന്ത്യന്‍ സിനിമകളില്‍ പാര്‍ശ്വവത്ക്കരിക്കപ്പെട്ട ജനതയുടെ ശബ്ദങ്ങളും അതിജീവനവും സമകാലിക സാമൂഹിക, രാഷ്ട്രീയാവസ്ഥകളുടെ നേര്‍ക്കാഴ്ചയും ഉയര്‍ന്നുകേട്ടു.
ബലാത്സംഗം ചെയ്യപ്പെട്ട യുവതിയോട് സമൂഹം, മാധ്യമങ്ങള്‍, ഭരണകൂടം, കോടതി തുടങ്ങിയ സ്ഥാപനങ്ങള്‍ എങ്ങനെ ഇടപെടുന്നുവെന്ന് രാജ്യത്ത് അരങ്ങേറിയ അനേകം സംഭവങ്ങളുടെ പശ്ചാത്തലത്തില്‍ അവതരിപ്പിക്കുന്ന ചിത്രമാണ് പ്രദീപ് കുര്‍ബായുടെ ഒനാത്ത എന്ന ചിത്രം. സ്ത്രീകള്‍ക്കുനേരെ ഇന്ത്യയില്‍ ആവര്‍ത്തിക്കുന്ന ആക്രമങ്ങളോടുള്ള പ്രതികരണവും ഓര്‍മപ്പെടുത്തലുമാകുന്നു ഒനാത്ത.
തമിഴ് ചിത്രം മെര്‍ക്കു തൊടര്‍ച്ചി മലൈ കേരള-തമിഴ് നാട് അതിര്‍ത്തിയിലുള്ള തോട്ടം തൊഴിലാളികളുടെ ജീവിതത്തില്‍ മുതലാളിത്തത്തിന്റെയും പുതിയ വ്യവസായങ്ങളുടെയും കടന്നുവരവ് സൃഷ്ടിക്കുന്ന ആഗാധമാണ് ചര്‍ച്ചചെയ്യുന്നത്. യഥാര്‍ഥ സംഭവങ്ങളെ അധികരിച്ച് ഗ്രാമീണരെത്തന്നെ ക്യാമറയ്ക്കു മുന്നിലെത്തിച്ചുവെന്നതാണ് ലെനിന്‍ ഭാരതി സംവിധാനം ചെയ്ത ചിത്രത്തിന്റെ സവിശേഷത.

ബംഗാളി ചിത്രം ചിത്രകോര്‍ കലയും കച്ചവടവും തമ്മിലുള്ള സംഘര്‍ഷങ്ങളാണ് വിഷയമാക്കുന്നത്.
മലയാളത്തില്‍നിന്ന് മത്സരവിഭാഗത്തില്‍ സാന്നിധ്യമറിയിച്ചിട്ടുള്ള രണ്ടു ചിത്രങ്ങളും തീവ്രരാഷ്ട്രീയം പറയുന്നുവെന്നത് ശ്രദ്ധേയമാണ്. ഡോ.ബിജുവിന്റെ കാടു പൂക്കുന്ന നേരം മാവോയിസവും അധികാരവുമാണ് ചര്‍ച്ചചെയ്യുന്നത്. കുറ്റകൃത്യം, ശരിതെറ്റുകള്‍, ഭരണകൂടം, സമാന്തര അധികാര സഥാപനങ്ങളുടെ വളര്‍ച്ച തുടങ്ങിയ വിഷയങ്ങള്‍ ഇരയും വേട്ടക്കാരനും തമ്മിലുള്ള സംസാരത്തിലൂടെ ചിത്രത്തില്‍ കടന്നുവരുന്നു.
വിധു വിന്‍സെന്റ് സംവിധാനം ചെയ്ത മാന്‍ഹോള്‍ പാര്‍ശ്വവത്ക്കരിക്കപ്പെട്ട ജനതയ്ക്കുവേണ്ടിയുള്ള ഉറച്ച ശബ്ദമാണ്. മാന്‍ഹോള്‍ വൃത്തിയാക്കുന്ന ജോലി ഇന്ത്യയില്‍ നിയമം മൂലം നിര്‍ത്തലാക്കിയെങ്കിലും ഈ ജോലിയില്‍ ഏര്‍പ്പെട്ടിരിക്കുന്ന പതിനായിരക്കണക്കിനാളുകള്‍ നിലവില്‍ രാജ്യത്തുണ്ട്. ഇവര്‍ക്ക് സുരക്ഷയോ അപകടത്തില്‍പെടുമ്പോള്‍ നഷ്ടപരിഹാരമോ ലഭിക്കുന്നില്ല. സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനുമുമ്പുതൊട്ട് ഈ ജോലിയില്‍ ഏര്‍പ്പെട്ടുവന്ന ജാതി വിഭാഗമാകട്ടെ ഒരു സംവരണത്തിലും ഉള്‍പ്പെടാതെ തീര്‍ത്തും പാര്‍ശ്വവത്ക്കരിക്കപ്പെട്ടവരായി എഴുപതു വര്‍ഷത്തിനുശേഷവും തുടരുന്നു.

മൈഗ്രേഷന്‍ പാക്കേജില്‍ പ്രദര്‍ശിപ്പിച്ച കെ.എം.കമാലിന്റെ ഐ.ഡി പൗരന്റെ വ്യക്തിത്വം തേടിയുള്ള അന്വേഷണമാണ്. വ്യക്തമായ മേല്‍വിലാസമോ തിരിച്ചറിയല്‍ രേഖയോ ഇല്ലാതെ ജീവിക്കുന്ന ആയിരക്കണക്കിനുവരുന്ന ഇന്ത്യക്കാരുടെ പ്രതിനിധിയാകുന്നു ഇതിലെ പേരില്ലാത്ത കൂലിവേലക്കാരന്‍. ലോകസിനിമാ വിഭാഗത്തില്‍ പ്രദര്‍ശിപ്പിച്ച ഹിന്ദി ചിത്രമായ പാര്‍ച്ച്ഡ് രാജ്യത്ത് നിലനില്‍ക്കുന്ന പുരുഷ മേധാവിത്വത്തിലേക്കാണ് വിരല്‍ ചൂണ്ടുന്നത്.
യാഥാസ്ഥിതിക മതചുറ്റുപാടിന്റെ ഇരയാകേണ്ടി വരുന്ന പ്രണയികളുടെ കഥപറഞ്ഞ ഷാനവാസ് ബാവക്കുട്ടിയുടെ കിസ്മത്ത്, ദളിതരും തൊഴിലാളികളുമായ മനുഷ്യര്‍ മുഖ്യധാരയില്‍നിന്ന് എങ്ങനെ പുറന്തള്ളപ്പെടുന്നുവെന്ന് കാണിച്ച രാജീവ് രവി ചിത്രം കമ്മട്ടിപ്പാടം, ആവിഷ്‌ക്കാര സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനും, സ്വതന്ത്ര ജീവിതത്തിനും മേലുള്ള സമൂഹത്തിന്റെയും രാഷ്ട്രീയത്തിന്റെയും കടന്നുകയറ്റം പറഞ്ഞ ജയന്‍ ചെറിയാന്റെ കാ ബോഡിസ്‌കേപ്പ്, ആഗോളീകരണ കാലത്തിനു മുമ്പും ശേഷവുമുള്ള കാലം വ്യക്തിജീവിതത്തിലെ ഇടപെടുന്നതാണ് ഷെറി ഗോവിന്ദനും ഷൈജു ഗോവിന്ദനും ചേര്‍ന്നൊരുക്കിയ ഗോഡ്‌സേ എന്നിവ  മലയാള സിനിമയുടെ ശക്തമായ ഇടപെടലായി മാറുന്നു.

മാതൃഭൂമി നഗരം, ഡിസംബര്‍ 15, 2016

ഐ.എഫ്.എഫ്.കെ-2016

വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചെത്തുന്ന സിനിമ

വിവിധ രാജ്യങ്ങളില്‍ വിഭിന്ന സാമൂഹിക, രാഷ്ട്രീയ ചുറ്റുപാടില്‍ ജീവിക്കുന്ന മനുഷ്യര്‍. നമുക്ക് അപരിചിതമായ അവരുടെ ജീവിതം പലപ്പൊഴും കെട്ടുകഥകളാണെന്നു തോന്നും. ഇത്തരം ജീവിതയാഥാര്‍ഥ്യങ്ങളിലേക്ക് ക്യാമറക്കണ്ണ് തുറന്നുചെല്ലുമ്പോള്‍ കാഴ്ചക്കാര്‍ക്ക് ഒരേസമയം അത് പുതുമയും അനുഭവവവുമായി മാറുന്നു. നമ്മുടേതില്‍നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായ സംസ്‌ക്കാരവും ആചാരാനുഷ്ഠാനങ്ങളുമെല്ലാം പുലര്‍ത്തുന്നെങ്കിലും മാനസികവ്യാപാരങ്ങളിലും കുടുംബ ബന്ധങ്ങളിലുമെല്ലാം സമാനതകള്‍ ഏറെയാണ്. ഇതര രാജ്യങ്ങളില്‍നിന്നുള്ള സിനിമകള്‍ കാണുമ്പോള്‍ ഇത്തരം വ്യത്യസ്ത ജീവിത സാഹചര്യങ്ങളിലൂടെയും സമാന മനസ്സിലൂടെയുമായിരിക്കും കാഴ്ചക്കാരന് സഞ്ചരിക്കാനാകുക.
യുദ്ധവും ആഭ്യന്തര സംഘര്‍ഷങ്ങളും വിഷയമാക്കുന്ന സിനിമകളെക്കാള്‍ വ്യക്തിബന്ധങ്ങളിലേക്കും മനുഷ്യമനസ്സിലേക്കുമാണ് ഇത്തവണ കേരള രാജ്യാന്തര ചലച്ചിത്ര മേളയില്‍ പ്രദര്‍ശിപ്പിച്ച ഭൂരിഭാഗം ചിത്രങ്ങളും കടന്നുചെന്നത്. 62 രാജ്യങ്ങളില്‍നിന്നായി 184 സിനിമകള്‍ പ്രദര്‍ശിപ്പിക്കുന്ന കേരള രാജ്യാന്തര ചലച്ചിത്ര മേളയില്‍ മുക്കാല്‍ പങ്കും ഇത്തരം പ്രമേയങ്ങളാണെന്നു കാണാം.
ലോകസിനിമാ വിഭാഗത്തില്‍ മാത്രമായി 81 സിനിമകളാണ് പ്രദര്‍ശിപ്പിക്കുന്നത്. വ്യക്തി, കുടുംബം, മൂല്യങ്ങള്‍, മാനസികവികാരങ്ങള്‍, ശരിതെറ്റുകള്‍ തുടങ്ങി മനുഷ്യജീവിതവുമായി അടുത്തുനില്‍ക്കുന്ന സമസ്യകളിലേക്കാണ് സിനിമകളുടെ പ്രമേയം കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നത്. മത്സരവിഭാഗത്തിലെ 15 സിനിമകളില്‍ പകുതിയും വീട്ടകത്തിലേക്ക് ക്യാമറയുടെ മിഴി തുറന്നുവെയ്ക്കുന്നു. പാരിസ്ഥിതികപ്രശ്‌നങ്ങള്‍, പ്രകൃതിയും മനുഷ്യനും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം, അതിജീവനസമരങ്ങള്‍, ജനജീവിതത്തില്‍ ആഭ്യന്തര കലാപങ്ങളുടെ ഇടപെടല്‍, യുദ്ധം പ്രഹരമേല്‍പ്പിച്ച ജനത തുടങ്ങിയ പ്രമേയപരിസരങ്ങളിലൂടെ കടന്നുപോകുന്ന സിനിമകള്‍ പ്രദര്‍ശനത്തിനുണ്ടെങ്കിലും അതിന്റെ എണ്ണം തുലോം കുറവാണ്.

പറഞ്ഞുതീരാത്തത്രയും കഥകളാല്‍ സമ്പന്നമാണ് മനുഷ്യജീവിതം. ഈ സ്ഥിതിക്ക് ഒരു കാലത്തും മാറ്റമില്ല. മാനുഷിക വികാരങ്ങളും തൃഷ്ണയും, ബന്ധങ്ങളുടെ ഇഴയടുപ്പവും അകല്‍ച്ചയും, ശരികേടുകളും കാമനകളും, വ്യക്തിയും സമൂഹവും തൊഴിലിടവുമായുള്ള ഇടപെടല്‍ എന്നിങ്ങനെ മനുഷ്യനുമായി ബന്ധപ്പട്ടുനില്‍ക്കുന്ന നൂറായിരം കാര്യങ്ങള്‍ സ്വാഭാവിക പരിണതിയെന്നോണം സിനിമയിലേക്കും കടന്നുവരുന്നു. ജീവിതം കെട്ടിപ്പടുക്കാനുള്ള മനുഷ്യന്റെ വ്യഗ്രത എല്ലായിടങ്ങളിലും ഒരുപോലെയാണെന്ന് ഈ സിനിമകള്‍ പറഞ്ഞുവെയ്ക്കുന്നു. ഭാഷയുടെയും സംസ്‌ക്കാരത്തിന്റെയും അതിരുകള്‍ക്കപ്പുറം ജീവിതത്തിന്റെ ഭാഷ ഒന്നാണെന്ന് അവ നമ്മളോട് ഏറ്റവും അടുത്തുനിന്ന് സംവദിക്കുന്നു.
മേളയില്‍ ഏറ്റവുമധികം ശ്രദ്ധ നേടിയ ചിത്രങ്ങളിലൊന്നായ 'ഡോട്ടര്‍' പരമ്പരാഗത കുടുംബ സങ്കല്‍പത്തില്‍നിന്നുകൊണ്ട് വ്യക്തിസ്വാതന്ത്ര്യത്തെയും സാമൂഹികാവസ്ഥകളെയും ചോദ്യംചെയ്യുകയാണ്. കുടുംബം വ്യക്തിക്ക് അനുവദിക്കുന്ന സ്വാതന്ത്ര്യമാണ് സാമൂഹത്തിന്റെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിലേക്ക് എത്തിക്കുന്നതിന്റെ അടിസ്ഥാനമെന്ന് ബന്ധങ്ങളിലെ ആഴത്തില്‍നിന്നുകൊണ്ടാണ് ഈ ഇറാനിയന്‍ ചിത്രം സംസാരിക്കുന്നത്.
കുടുംബവും സമൂഹവും ഒറ്റപ്പെടുത്തിയെങ്കിലും പുതിയൊരു ജീവിതം പ്രത്യാശിക്കുന്ന യുവതിയെ കൊറിയന്‍ ചിത്രമായ എ ബ്ലൂ മൗത്ത്ഡ് ഫേസില്‍ കാണാം. വ്യക്തിജീവിതത്തില്‍ വ്യവസ്ഥിതി ഇടപെടുമ്പോള്‍ അശരണരായിപ്പോകുന്ന കുടുംബത്തെയാണ് കിം കി ഡുക്ക് തന്റെ പുതിയ ചിത്രമായ നെറ്റിലൂടെ പരിചയപ്പെടുത്തുന്നത്. ജപ്പാന്‍ ചിത്രം ആഫ്റ്റര്‍ ദ സ്റ്റോം നാലു വ്യക്തികളിലൂടെ സഞ്ചരിച്ച് കുടുംബ ബന്ധത്തിന്റെ തീവ്രതയും പ്രണയനഷ്ടവും ഇതിവൃത്തമാക്കുന്നു. സ്പാനിഷ് സംവിധായിക അനാ ക്രിസ്റ്റീനയുടെ 'അല്‍ബ' ചര്‍ച്ച കടന്നുചെല്ലുന്നതും മനുഷ്യമനസ്സിലേക്കും ബന്ധങ്ങളിലേക്കുമാണ്. ബീയിങ് സെവന്റീന്‍ എന്ന ഫ്രഞ്ച് ചിത്രം കൗമാരകാലത്തെ നിഷ്‌കളങ്കമായ സ്‌നേഹബന്ധത്തെയാണ് അടയാളപ്പെടുത്തുന്നത്. ഓര്‍മകളും ഭൂതകാലവും പ്രമേയമാക്കുന്ന പേര്‍ഷ്യന്‍ ചിത്രം ഡ്യൂയറ്റ് ത്രികോണ ബന്ധത്തെ പരിചയപ്പെടുത്തുന്നു. പേര്‍ഷ്യന്‍ ഭാഷയിലുള്ള ഇന്‍ഡാപ്റ്റബിളും സമാനതയുള്ള വിഷയത്തിലൂടെ കടന്നുപോകുന്നു. അസര്‍ബൈജാനില്‍നിന്നുള്ള ഇന്നര്‍സിറ്റി ബന്ധത്തിനുവേണ്ടിയുള്ള ത്യാഗത്തിന്റെ കഥ പറയുമ്പോള്‍ ഫ്രഞ്ച് ചിത്രം ഇറ്റ്‌സ് ഓണ്‍ലി എന്റ് ഓഫ് ദ വേള്‍ഡ് എഴുത്തുകാരന്റെ ഒറ്റപ്പെടലും കുടുംബത്തിലെ അസ്വീകാര്യതയുമാണ് വിഷയമാക്കുന്നത്.

മനുഷ്യമനസ്സിന്റെ ഭ്രമാത്മകതയിലേക്കും വിചിത്ര സഞ്ചാരത്തിലേക്കുമാണ് അക്വാറിയസ് (പോര്‍ച്ചുഗീസ്), ഏയ്ജല്‍, എല്ലേ, എന്‍ഡ്‌ലസ് പോയട്രി (ഫ്രഞ്ച്) തുടങ്ങിയ ചിത്രങ്ങള്‍ എത്തുന്നത്. അലോയ്‌സ് (ജര്‍മന്‍), അമാ സിന്‍ (ജപ്പാന്‍), ഇന്‍ഡിവിസിബിള്‍ (ഇറ്റലി), ഗ്രാജ്വേഷന്‍, ഇല്ലെജിറ്റിമേറ്റ് (റൊമാനിയ), ഓഗ്രസ് (ഫ്രഞ്ച്) തുടങ്ങിയ ചിത്രങ്ങളെല്ലാം മനുഷ്യമനസ്സിലേക്കും കുടുംബബന്ധങ്ങളിലേക്കുമാണ് സഞ്ചരിക്കുന്നത്.
ക്ലെയര്‍ ഒബ്‌സ്‌ക്വര്‍, കോല്‍ഡ് ഓഫ് കലാന്‍ഡര്‍ (തുര്‍ക്കി) ഡെയ് ബ്യൂട്ടിഫുള്‍ (പിലിപ്പിന്‍സ്), നൈഫ് ഇന്‍ ദ ക്ലിയര്‍ വാട്ടര്‍, സോള്‍ ഓണ്‍ എ സ്ര്ടിങ്, (ചൈന), മാജ് രാതി കേതകി (ഇന്ത്യ), സിങ്ക് (ദക്ഷിണാഫ്രിക്ക),ദ കഴ്‌സ്ഡ് വണ്‍സ് (ഘാന), വേര്‍ ഈസ് മൈ ഷൂസ് (ഇറാന്‍) എന്നീ മത്സരവിഭാഗം ചിത്രങ്ങളിലും ഇത്തരം പ്രമേയങ്ങള്‍ കടന്നുവരുന്നു.

മാതൃഭൂമി നഗരം, ഡിസംബര്‍ 14, 2016

ചില പുലിമുരുകന്‍ ചിന്തകള്‍

മലയാളത്തിലെ ആദ്യ 100 കോടി ക്ലബ്ബ് ചിത്രം എന്ന റെക്കോര്‍ഡ് ലക്ഷ്യമിട്ട് മുന്നേറുകയാണ് വൈശാഖിന്റെ പുലിമരുകന്‍. മനുഷ്യനും മൃഗവും തമ്മിലുള്ള പക അടിസ്ഥാനപ്രമേയമാക്കിയ സിനിമ മോഹന്‍ലാല്‍ എന്ന താരശരീരത്തിന് മലയാളി പ്രേക്ഷകരുടെ കാഴ്ചശീലത്തില്‍ എന്തുമാത്രം സ്വാധീനമുണ്ടാക്കാനാകുമെന്ന് വീണ്ടും തെളിയിച്ചിരിക്കുന്നു.
സാധാരണ മനുഷ്യന് അസാധ്യമായതെല്ലാം വെള്ളിത്തിരയില്‍ നമ്മളെ പ്രതിനിധീകരിച്ചുകൊണ്ടെത്തുന്ന നായകന്‍ സാധിക്കുന്നുവെന്നും അയാളുടെ വീരരസപ്രധാനമായ ആംഗ്യവിക്ഷേപാദികളിലും ചെയ്തികളിലും ഭ്രമിച്ചുവശപ്പെടേണ്ടവരാണ് നമ്മളെന്നും പറയുന്ന സിനിമ താരാധിപത്യത്തിലൂന്നിയ കാഴ്ചശീലത്തെ അരക്കിട്ടുറപ്പിക്കുകയാണ്. തമിഴ്, തെലുങ്ക് ചിത്രങ്ങളിലെ അമാനുഷിക ചെയ്തികളെ കളിയാക്കാന്‍ ഇനി മലയാളി പ്രേക്ഷകര്‍ക്ക് അവകാശമില്ല. അവര്‍ അത്രമാത്രം പ്രോത്സാഹനമാണ് മുരുകന്റെ അതിമാനുഷികതയ്ക്ക് നല്‍കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്.



മുരുകനും മോഹന്‍ലാലും

കൂപ്പില്‍ തടിയെടുപ്പും മരംവെട്ടും തേനെടുപ്പും കാടുമായി ബന്ധപ്പെട്ട മറ്റു കായികാധ്വാനം വേണ്ട ജോലികളെല്ലാം ചെയ്ത് ചെറുപ്പം മുതല്‍ കാടറിഞ്ഞ് ജീവിച്ച ഒരാളാണ് മുരുകന്‍. ഇയാള്‍ കാടിനോടു ചേര്‍ന്നുകിടക്കുന്ന പുലിയൂര്‍ എന്ന ഗ്രാമത്തിന്റെ രക്ഷകന്‍ കൂടിയാണ്. നാട്ടില്‍ പുലിയിറങ്ങിയാല്‍ ഗ്രാമം മുരുകനെ മനസ്സില്‍ ധ്യാനിക്കുന്നു. കാടിന്റെയും പുലിയുടെയും മണം പോലുമറിയുന്ന മുരുകന്‍ പുലിയെ കീഴടക്കി ഗ്രാമവാസികളെ രക്ഷിക്കുന്നു.
ഇങ്ങനെ ചെറുപ്പം മുതല്‍ മുരുകന്‍ കൊന്നൊടുക്കിയ പുലികളുടെ എണ്ണം നിരവധിയാണെന്ന് ഊഹിക്കാം. പക്ഷേ, ഒന്നിനും തെളിവില്ല. അതുകൊണ്ടുതന്നെ മുരുകനെ വനപാലകര്‍ക്ക് പിടികൂടാനാവുന്നില്ല. ഈ വനപാലകര്‍ക്കും മുരുകനാണ് അവസാന ആശ്രയകേന്ദ്രമെന്നതും ഇത്തരുണത്തില്‍ ഓര്‍ക്കണം. നിലനില്‍ക്കുന്ന നിയമവ്യവസ്ഥിതികളെക്കാള്‍ നായകന്റെ പ്രവൃത്തിയുടെ മൂല്യത്തെ ഇവര്‍ നന്ദിയോടെ സ്മരിക്കുന്നു, വാഴ്ത്തുന്നു.

ഇത്രയും ധീരോദാത്തനും അതീവകായികശേഷിയ്ക്കുടമയും അശരണര്‍ക്ക് നാഥനുമായ പുലിമുരുകനായി എത്തുന്ന മോഹന്‍ലാലെന്ന താരശരീരമാകട്ടെ ഇതിനുവേണ്ട യാതൊരു ശരീരശേഷിയുമുള്ളയാളല്ല. ഒട്ടും സമതുലനമല്ലാത്തതും അയഞ്ഞതും ഇളകിയാടുന്നതുമായ ശരീരം ഉപയോഗിച്ചാണ് മുരുകന്‍ വേട്ടയ്ക്കിറങ്ങുന്നതും പുലിയെ കീഴടക്കുന്നതുമെന്നതും അവിശ്വസനീയമായി തോന്നാം.
സിനിമയും കഥാപാത്രങ്ങളെ അവതരിപ്പിക്കുന്ന താരശരീരങ്ങളും യഥാര്‍ഥജീവിതത്തോട് അടുത്തുനില്‍ക്കുന്ന തരത്തിലേക്ക് മാറിത്തുടങ്ങിയ കാലത്താണ് മുരുകനാകാന്‍ ചുവന്ന കവിളുകളും, തയമ്പുവീഴാത്ത ചുവപ്പുരാശി പടര്‍ന്ന കൈകളുമായി മോഹന്‍ലാല്‍ അരങ്ങുതകര്‍ക്കാന്‍ എത്തുന്നതെന്നതാണ് വിരോധാഭാസം. എന്നാല്‍ പുലിമുരുകനിലെ സഹകഥാപാത്രങ്ങളെപ്പോലെ ഭൂരിപക്ഷ ആരാധക കാണികളും മോഹന്‍ലാലിന്റെ ഇത്തരമൊരു ശരീരംകൊണ്ട് ഇങ്ങനെയൊക്കെ കാണിക്കാന്‍ സാധിക്കുമോ എന്ന യുക്ത്യധിഷ്ഠിത ചിന്തയ്ക്ക് കടന്നുവരാന്‍ യാതൊരു ഇടവും നല്‍കുന്നില്ല.
തന്റെ പരിമിതിയുള്ള ഈ ശരീരത്തില്‍നിന്നുകൊണ്ട് സിനിമയിലെ ആക്ഷന്‍ രംഗങ്ങളില്‍ മോഹന്‍ലാല്‍ ചടുലത പുറത്തെടുത്ത് പ്രേക്ഷകപ്രീതി നേടുന്നുണ്ട്. അഭിനയത്തോടുള്ള ഈ നടന്റെ അദമ്യമായ ആവേശവും പരിശ്രമവുമായിരിക്കണം പ്രായത്തെ തോല്‍പ്പിക്കുന്ന തരത്തിലുള്ള പ്രകടനം പുറത്തെടുക്കാന്‍ സാധിപ്പിക്കുന്നത്.


വിപണിമൂല്യം

ഇനി മറുചിന്തയാകട്ടെ, ഇത്തരമൊരു വേഷം അവതരിപ്പിക്കാന്‍ മലയാളസിനിമയില്‍ നിലവില്‍ ആരുമില്ലെന്നായിരിക്കും. ശരിയതല്ല, ഇത്തരമൊരു വേഷം ഏല്‍പ്പിച്ച് വിപണിമൂല്യം നേടാന്‍തക്ക പ്രാപ്തനായ മറ്റൊരു താരം മലയാളത്തിലില്ല എന്ന കച്ചവടക്കണ്ണാണ് മോഹന്‍ലാലിനെ പുലിമുരുകനാക്കി ചായംതേച്ചുകൊടുക്കാന്‍ നിര്‍മാതാവിനെയും അണിയറക്കാരെയും പ്രേരിപ്പിച്ചിരിക്കുക. സിനിമയില്‍ ശരീരത്തിന് പ്രാധാന്യമുണ്ടെന്ന തിരിച്ചറിവില്‍ ജിമ്മില്‍ ചെലവഴിക്കാന്‍ സമയം കണ്ടെത്തുന്ന താരങ്ങള്‍ മറ്റു ഭാഷകളിലെപ്പോലെ ഇപ്പോള്‍ മലയാളത്തിലുമുണ്ട്. ഇവര്‍ ഓരോ സിനിമയ്ക്കനുസരിച്ചും ശരീരത്തിന് മാറ്റം വരുത്താന്‍ തയ്യാറാകുന്നു. അവരെ ഉപയോഗിച്ചാല്‍ കാട്ടില്‍ ജീവിക്കുന്ന ഒരാളുടെ ഉറച്ച ശരീരം കിട്ടുമായിരിക്കും. പക്ഷേ വിപണിമൂല്യം കിട്ടില്ല. അങ്ങനെ സംവിധാകന്റെയും നിര്‍മാതാവിന്റെയും കണ്ണ് കഥാപാത്രത്തിന്റെ ശാരീരിക വിശ്വാസ്യതയെക്കാള്‍ വിപണിയിലുള്ള വിറ്റുവരവിന്മേല്‍ ഉടക്കുകയും മോഹന്‍ലാല്‍ എന്ന ഇപ്പൊഴും കിടയറ്റ ഉത്പന്നത്തിലേക്ക് ചെന്നെത്തുകയും ചെയ്യുന്നു.

കഴിഞ്ഞ അഞ്ചു വര്‍ഷത്തിനിടെ അഭിനയിച്ച ഇരുപതിലേറെ ചിത്രങ്ങളില്‍ നാലു സിനിമകള്‍ മാത്രം സാമ്പത്തികവിജയത്തിലെത്തിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞ നായകനാണ് ഇദ്ദേഹമെന്ന് ഓര്‍ക്കണം.(മലയാളത്തിലെ ഇതുവരെയുള്ള ഏറ്റവും മുതല്‍മുടക്കുള്ള ചിത്രങ്ങളിലൊന്നുകൂടിയാണ് പുലിമുരുകന്‍) ഇതേ കാലയളവില്‍ മറ്റു പല പുതിയ താരങ്ങളും തുടര്‍ച്ചയായി കോടികളുടെ കിലുക്കം കേള്‍പ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. പക്ഷേ, മോഹന്‍ലാല്‍ മുണ്ട് മടക്കിക്കുത്തിയാല്‍, മീശ പിരിച്ചാല്‍, വില്ലന്മാരെ ഇടിച്ചുനിരത്തി പഞ്ച് ഡയലോഗ് പറഞ്ഞ് നമുക്കുനേരെ കണ്ണുചിമ്മിക്കാണിച്ചാല്‍, ഇത്തരത്തിലുള്ള മുന്‍കാല സിനിമകളിലെ വിജയ ഫോര്‍മുലകള്‍ സമം ചേര്‍ത്താല്‍, നിസ്സാരമായി തീയേറ്ററിലേക്ക് ഓടിയെത്താവുന്നതേയുള്ളൂ മലയാളി പ്രേക്ഷകന്റെ കലാസ്വാദനമൂല്യമെന്നത് നന്നായി പണിയും പള്‍സുമറിയാവുന്ന ഒരു ചലച്ചിത്രകാരന് എളുപ്പം ചിന്തിച്ചെടുക്കാനാകും. സംവിധായകന്‍ രഞ്ജിത്തിനാണ് ഇക്കാര്യം ഏറ്റവുമെളുപ്പത്തില്‍ സ്വരുക്കൂട്ടിയെടുത്ത് പരിചയം. ഇപ്പോള്‍ തങ്ങള്‍ക്കുമിതറിയാമെന്ന് ഉദയകൃഷ്ണനും വൈശാഖും കൂടി തെളിയിച്ചിരിക്കുന്നു.


മോഹന്‍ലാലിന്റെ കിടപ്പറത്തമാശകള്‍

മോഹന്‍ലാലിലെ നടനുമാത്രം മലയാളി കല്‍പ്പിച്ചുനല്‍കുന്ന ചില അവകാശങ്ങളുണ്ട്. അയാള്‍ക്ക് ദ്വയാര്‍ഥപ്രയോഗങ്ങളും അശ്ലീലങ്ങളുമാകാമെന്നതാണത്. അടുത്ത കാലത്ത് പുറത്തിറങ്ങിയ മോഹന്‍ലാലിന്റെ പല സിനിമകളിലും കഥാപരിസരം ആവശ്യപ്പെടുന്നില്ലെങ്കില്‍പ്പോലും ഇത്തരം വൃഥാവ്യായാമങ്ങള്‍ മുറയ്ക്കു കാണാം. ഇത് ആസ്വാദകര്‍ക്കുവേണ്ടി തിരക്കഥയില്‍ കൂട്ടിച്ചേര്‍ക്കുന്നതാണെന്ന് മുഴച്ചുനില്‍പ്പ് കാണുമ്പോള്‍ മനസ്സിലാകും.

മലയാളത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ വിജയചിത്രങ്ങളിലൊന്നായ ദൃശ്യത്തില്‍ മീന അവതരിപ്പിക്കുന്ന ഭാര്യാകഥാപാത്രത്തോടാണ് ഇത്തരത്തിലുള്ള കിടപ്പറത്തമാശകളെങ്കില്‍ മുരുകനിലെത്തുമ്പോള്‍ കമാലിനി മുഖര്‍ജിയെന്ന ഭാര്യയോടാണെന്നുമാത്രം. തന്മാത്ര, റണ്‍ ബേബി റണ്‍, ഭ്രമരം, ശിക്കാര്‍ തുടങ്ങിയ സിനിമകളിലെല്ലാം ഇതുകാണാം. ഒരുപക്ഷേ കഴിഞ്ഞ മുപ്പതു വര്‍ഷത്തോളമായി മറ്റേതൊരു നടനേക്കാളുമുപരി ഇയാളെ സ്വകാര്യ അഹങ്കാരമായി കൊണ്ടു നടന്നതുകൊണ്ടായിരിക്കാം ഈ സൗജന്യം. ഇടക്കാലത്ത് പുതുതലമുറ സിനിമകളില്‍ അശ്ലീല സംസാരമുണ്ടെന്നു പരക്കെ ചര്‍ച്ചചെയ്യാന്‍ തയ്യാറായ മലയാളി മോഹന്‍ലാലിന്റെ കിടപ്പറഭാഷണങ്ങള്‍ കേട്ട് രസിക്കുന്നവനായി തുടരുന്നു.

സ്ത്രീവിരുദ്ധത

താരകേന്ദ്രീകൃത സിനിമകളുടെ പതിവു ക്ലിഷേകളാല്‍ സമ്പന്നമാണ് പുലിമുരുകനും. നായകനെ പ്രകീര്‍ത്തിക്കാന്‍ മത്സരിക്കുന്ന കഥാപാത്രങ്ങള്‍ ഇവിടെയും ധാരാളമുണ്ട്. ഇതിനുപുറമെ നായകന്റെ സൗന്ദര്യത്തിലും വിരരസത്തിലും മയങ്ങുന്നവളായി ഒരു സ്ത്രീകഥാപാത്രവും. ഇവര്‍ക്ക് സിനിമയില്‍ പ്രത്യേകിച്ച് മറ്റ് ഉദ്ദേശങ്ങളൊന്നുമില്ല. മുരുകനെ കാണണം, കാമിക്കണം എന്ന വിധേനയുള്ള നോട്ടങ്ങളും വിചാരങ്ങളുമായി സദാസമയം നടക്കുന്ന കഥാപാത്രം സ്ത്രീവിരുദ്ധമായ പാത്രസൃഷ്ടിക്ക് ഒന്നാന്തരം ഉദാഹരണമാണ്. പ്രശസ്ത തെന്നിന്ത്യന്‍ നായിക നമിതയുടെ സമ്പന്നമായ ശരീരമാണ് ഇതിനായി ഉപയോഗിച്ചിട്ടുള്ളതെന്നു കൂടി ചിന്തിച്ചാല്‍ സംവിധായകന്റെ കച്ചവടത്തിലെ വക്രവഴികളില്‍ നമ്മള്‍ സ്തബ്ധരായിപ്പോകും.


കൈവിട്ടുപോകുന്ന താരാരാധന

ആഖ്യാനവഴികളില്‍ പുതുമ തേടുന്ന സിനിമകളോട് മുഖം തിരിക്കുകയും സ്ഥിരം കച്ചവട ഫോര്‍മുലകളില്‍ അഭിരമിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന മലയാളി കാഴ്ചശീലത്തിന്റെ ഏറ്റവും പുതിയ ഉദാഹരണമാണ് പുലിമുരുകന്‍ നേടുന്ന വലിയ വിജയം. മലയാള സിനിമയുടെ വിപണിനേട്ടത്തിന് ഇത് വലിയ ഗുണമാകുമെന്ന കാര്യത്തില്‍ സംശയമില്ല. എന്നാല്‍ ഒരു വിഭാഗം മലയാളി പ്രേക്ഷകര്‍ ഇത്തരം സിനിമകളെ സമീപിക്കുന്ന രീതിയില്‍ സംശയം പുലര്‍ത്തേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. കേവല താരാരാധനയിലോ താരപ്രകീര്‍ത്തനങ്ങളിലോ വലിയ രീതിയില്‍ ആനന്ദം കണ്ടെത്തുന്നവരായി അവര്‍ മാറിയിട്ടുണ്ട്.

തീയേറ്ററില്‍ സിനിമ നേരായവിധം ആസ്വദിക്കാന്‍ മറ്റു പ്രേക്ഷകന് അവസരം നല്‍കാത്ത വിധമുള്ള അച്ചടക്കമില്ലാത്ത ആസ്വാദനശീലം സിനിമയേക്കാള്‍ വ്യക്ത്യാധിഷ്ഠിത ആരാധനയുള്‍ച്ചേര്‍ന്ന ഒരു കാഴ്ചവൃന്ദം രൂപപ്പെട്ടുവരുന്നതിന്റെ അപകടകരമായ സൂചനയാണുണ്ടാക്കുന്നത്. ഇത്തരം താരാധിപത്യ സിനിമയെ യാതൊരു തരത്തിലും എതിര്‍ക്കരുതെന്നും വാഴ്ത്തപ്പെടേണ്ടതാണെന്നുമുള്ള അലിഖിതവാഴ്ച പോലും അരങ്ങേറുന്നുണ്ട്. പുലിമുരുകനെച്ചൊല്ലി അടുത്തിടെ സമൂഹമാധ്യമങ്ങളിലുണ്ടായ ആശാസ്യമല്ലാത്ത ചര്‍ച്ചകള്‍ ഇതിനെ സാധൂകരിക്കാന്‍ പോന്നതാണ്.


സ്ത്രീശബ്ദം, നവംബര്‍ 2016

ചെറുപ്പത്തിനൊപ്പമൊരു 'ആനന്ദ'യാത്ര

ചെറുപ്പത്തിനൊപ്പമൊരു യാത്ര പോയാലെങ്ങനെയിരിക്കും? ഒട്ടും മുഷിയില്ലെന്നു തന്നെയായിരിക്കും മറുപടി. ചെറുപ്പത്തിന്റെ രസങ്ങളും ചുറുചുറുക്കും പ്രസരിപ്പുമായി അത്തരമൊരു യാത്രയാണ് 'ആനന്ദം'. ഈ യാത്രയില്‍ നിറയെ രസങ്ങള്‍ മാത്രമേയുള്ളൂ. അത് നമ്മുടെയൊക്കെ അനുഭവമാണ്. നമ്മളെത്തന്നെ കണ്ട്, ഓര്‍മിച്ച്, അറിഞ്ഞ് ഒരു യാത്ര.
വിനീത് ശ്രീനിവാസന്‍ ആദ്യമായി നിര്‍മിക്കുന്ന ചിത്രമാണ് ആനന്ദം. അതു തന്നെയാണ് അനൗണ്‍സ് ചെയ്തതു മുതല്‍ക്ക് ഈ സിനിമയെ ശ്രദ്ധേയമാക്കിയതും.
മലര്‍വാടി ആര്‍ട്സ് ക്ലബ്ബ് മുതല്‍ തന്റെ കൂടെയുള്ള യൂണിറ്റില്‍ വിനീതിനുള്ള വിശ്വാസം കൊണ്ടായിരിക്കണം ആനന്ദം പോലൊരു സിനിമ നിര്‍മിക്കാന്‍ തയ്യാറായത്. പതിമൂന്നു വര്‍ഷമായ സിനിമാജീവിതത്തില്‍ താന്‍ കൈവച്ച എല്ലാ മേഖലകളിലും വിജയിച്ചുവെന്ന വിനീതിന്റെ സവിശേഷതയിലേക്കുള്ള പുതിയ പേരാണ് ആനന്ദത്തിന്റെത്. ഇത്തവണ നിര്‍മാതാവിന്റെ പുതിയ കുപ്പായമണിഞ്ഞ വിനീതിന് തെറ്റിയില്ല. താന്‍ പണം മുടക്കിയത് ഒരു മികച്ച സിനിമയ്ക്കുവേണ്ടിയാണെന്നതില്‍ അദ്ദേഹത്തിന് അഭിമാനിക്കാം. അതിനൊപ്പം ഈ സിനിമ നിര്‍മാതാവിന് നേട്ടമുണ്ടാക്കുമെന്ന കാര്യത്തിലും സംശയമില്ല.
പരിചിതരായ താരങ്ങളില്ലാതെ പുതിയ കുറെ ചെറുപ്പക്കാരെ അവതരിപ്പിച്ച സിനിമയ്ക്ക് പ്രതീക്ഷിച്ചതിലും വലിയ വരവേല്‍പ്പാണ് യുവപ്രേക്ഷകര്‍ നല്‍കിയത്.
സിനിമയുടെ പേരു സൂചിപ്പിക്കുന്നതുപോലെ മുഴുവന്‍സമയ ആനന്ദം നല്‍കുന്ന ഒരു യാത്രാനുഭവമാണ് ഈ സിനിമ. വിരസതയ്ക്ക് ഇടനല്‍കാതെ തുടക്കം മുതല്‍ ഒടുക്കം വരെ ഒരേ വേഗത്തില്‍ മുന്നോട്ടുപോകുന്ന സിനിമയില്‍ വലിയ സസ്പെന്‍സുകള്‍ക്കോ ട്വിസ്റ്റുകള്‍ക്കോ ഇടമില്ല. എഞ്ചിനീയറിങ് വിദ്യാര്‍ഥികള്‍ അവരുടെ ഇന്‍ഡസ്ട്രിയല്‍ വിസിറ്റിന്റെ ഭാഗമായി നടത്തുന്ന യാത്രയില്‍ നമ്മളും ഒരാളായി കൂടെച്ചേരുന്നുവെന്ന അനുഭമായിരിക്കും പ്രേക്ഷകനിലുണ്ടാകുക. എല്ലാ തരക്കാര്‍ക്കും ആനന്ദം ഇഷ്ടമാകും. ചെറുപ്പം സൂക്ഷിക്കുന്നവര്‍ക്ക് കുറച്ചേറെയും ചെറുപ്പക്കാര്‍ക്ക് പൂര്‍ണമായും രസിക്കുമെന്നുകൂടി കൂട്ടിച്ചേര്‍ക്കട്ടെ.

നമ്മുടെയൊക്കെ കലാലയ ജീവിതത്തിലെ ഒരേടു കൂടിയാണീ സിനിമ. എന്തു രസമുള്ള കാലമായിരുന്നു അതെന്ന് ഓര്‍ക്കാനും നമ്മളെത്തന്നെ ഒന്നുകൂടി ചികയാനും സിനിമ അവസരം നല്‍കുന്നു.
ആനന്ദത്തില്‍ സംവിധായകന്‍ കരുതിവെച്ചിരിക്കുന്ന ഒരേയൊരു സസ്പെന്‍സ് നിവിന്‍പോളിയാണ്. സിനിമയുടെ പോസ്റ്ററിലോ ട്രെയിലറിലോ പ്രത്യക്ഷപ്പെടാത്ത യുവ സൂപ്പര്‍താരത്തിന്റെ അപ്രതീക്ഷിതമായ പ്രത്യക്ഷപ്പെടല്‍ ആനന്ദത്തിന് നല്‍കുന്ന ബോണസ് വലുതാണ്.
ആദ്യസിനിമയിലൂടെ ശ്രദ്ധേയമായ തുടക്കം നേടാന്‍ സംവിധായകന്‍ ഗണേഷ് രാജിനായി. നേരത്തിനും പ്രേമത്തിനും ശേഷം ആനന്ദ്.സി.ചന്ദ്രന്‍ ക്യാമറയിലെ മിഴിവും പുതുമയും ആനന്ദത്തില്‍ ആവര്‍ത്തിക്കുന്നു. ആനന്ദ് പകര്‍ന്നുനല്‍കുന്ന ഹംപിയുടെയും ഗോവയുടെയും ദൃശ്യഭംഗി സിനിമയുടെ മികവിന് ഗുണം ചെയ്യുന്നുണ്ട്.

ചിത്രഭൂമി, ഒക്ടോബര്‍ 22, 2016

അപ്പുവിന് ഒരാഗ്രഹമുണ്ടായിരുന്നു

കുട്ടികള്‍ക്കുവേണ്ടി എഴുതാന്‍ കൈമോശം വരാത്തൊരു കുഞ്ഞുമനസ്സുകൂടി വേണം. ബാലസാഹിത്യകൃതികള്‍ എഴുതുന്നത് മുതിര്‍ന്നവര്‍ക്കായി എഴുതുന്നതിനെക്കാള്‍ പ്രയാസകരമാണെന്ന് പറയാറുണ്ടല്ലോ. സാഹിത്യത്തെപ്പോലെത്തന്നെ സിനിമയിലും പതിവുകളില്‍നിന്ന് തെല്ല് വ്യത്യസ്തമായ ചമയ്ക്കലാണിത്. എന്നാല്‍ നന്നായി കൈകാര്യം ചെയ്യുമ്പോള്‍ ഏറ്റവും ഉദാത്തമാകുന്നതും അവ തന്നെ.
ഒരാള്‍ മികച്ച 10 ലോകസിനിമകള്‍ തെരഞ്ഞെടുക്കുകയാണെന്നിരിക്കട്ടെ, അതിലൊരെണ്ണം കുട്ടികളെ കേന്ദ്രമാക്കിയുള്ളതായിരിക്കും. കുട്ടികളെ കേന്ദ്രമാക്കിയുള്ള ഈ സിനിമകളും എഴുത്തുകളും അത്ര കുട്ടിത്തം നിറഞ്ഞതായിരിക്കില്ല. ഇത്തരം സൃഷ്ടികള്‍ മിക്കപ്പൊഴും സഞ്ചരിക്കുക സാര്‍വ്വലൗകികമായ ഒരു വഴിയിലൂടെയായിരിക്കും. അങ്ങനെ അത് ഒരേസമയം ഒരു രാജ്യത്തിന്റെയും ഭാഷയുടെയും സത്ത ഉള്‍ക്കൊള്ളുമ്പോള്‍ തന്നെ മറ്റൊരുപാട് നാടുകളുടെയും ഭാഷകളുടെയും അതിരുകള്‍ക്കപ്പുറമായിമാറുകയും ചെയ്യുന്നു. വിരല്‍ത്തുമ്പില്‍നിന്ന് കുട്ടിത്തം കൈവിടാനൊരുങ്ങാത്ത ഒരാള്‍ക്കായിരിക്കും ഇത്തരമൊരു മെനഞ്ഞെടുക്കലിന് മനസ്സൊരുക്കം നടത്താനാകുക.

'101 ചോദ്യങ്ങള്‍' എന്ന സിനിമയിലൂടെ ഈ കുട്ടിത്തത്തിന്റെ വലുപ്പം തെളിയിച്ച സിദ്ധാര്‍ഥ് ശിവയ്ക്ക് 'കൊച്ചൗവ്വ പൗലോ അയ്യപ്പ കൊയ്‌ലോ' എന്ന തന്റെ പുതിയ സിനിമയിലൂടെ കുട്ടികളെ വീണ്ടും ദൈവജ്ഞരായി കാണാനാകുന്നു. വലിയ ശരീരം സ്വന്തമായുള്ള സിദ്ധാര്‍ഥിന്റെ മുഖത്തും ശരീരഭാഷയിലും കുട്ടിത്തവും നിഷ്‌കളങ്കതയും മാറാതെ നില്‍ക്കുന്നത് ഓര്‍ക്കുക. അദ്ദേഹത്തിന്റെ അഭിനയത്തിലെ ഈ ലാളിത്യവും നിഷ്‌കളങ്കതയും നമുക്കിഷ്ടമാകും. സിദ്ധാര്‍ഥിന്റെ എഴുത്തിലും അത് നഷ്ടമാകുന്നില്ല. 101 ചോദ്യങ്ങള്‍, സഹീര്‍, ഐന്‍ എന്നീ സിനിമകളിലെല്ലാം ഈയൊരു ലാളിത്യവും നന്മയുമുണ്ട്.
തീവ്രമായ ഒരു ആഗ്രഹത്തിനു പിറകെ പോകുന്നയാള്‍ക്കൊപ്പം പ്രകൃതി കൂടിയുണ്ടാകുമെന്ന പൗലോ കൊയ്‌ലോയുടെ 'ആല്‍ക്കെമിസ്റ്റ്' എന്ന നോവലിലെ വാചകമാണ് 'കൊച്ചൗവ്വ പൗലോ അയ്യപ്പ കൊയ്‌ലോ' എന്ന സിനിമയൊരുക്കാന്‍ സിദ്ധാര്‍ഥ് ശിവയ്ക്ക് പ്രചോദനമായത്. അപ്പുവെന്ന കുട്ടിയില്‍ എങ്ങനെയോ വന്നുകുടിയേറിപ്പാര്‍ത്ത ഒരു ആഗ്രഹത്തിനു പിറകെയുള്ള യാത്രയാണീ സിനിമ. ഈ ആഗ്രഹം സഫലമാക്കാന്‍ നാടും നാട്ടുകാരുമൊക്കെ അപ്പുവിനൊപ്പം നില്‍ക്കുന്നു. അപ്പുവിന്റെ ആഗ്രഹസാഫല്യത്തിനുപിറകെ യാത്രചെയ്യാന്‍ കാണികളെയും പ്രേരിപ്പിക്കുന്നിടത്താണ് കുട്ടിയുടെ സിനിമ വലിയവരുടെയും കൂടിയാകുന്നത്.

ലോകസിനിമയില്‍ സംഭവിച്ച ക്ലാസിക്കുകളില്‍ പലതിലും ഇത്തരമൊരു ചെറിയ ആഗ്രഹത്തിനുപിറകെ സഞ്ചരിക്കുന്ന ഒരു കുട്ടിയെ കാണാം. അത് ഭംഗിയുള്ളൊരു ചെരിപ്പിനായോ, അലങ്കാരമത്സ്യത്തിനായോ, കളിപ്പാട്ടത്തിനായോ ഒക്കെയുള്ള ആഗ്രഹമാകാം. ഇവിടെ അയ്യപ്പദാസ് എന്ന ഗ്രാമീണനായ അപ്പുവിന്റെ ആഗ്രഹം വിമാനത്തില്‍ കയറണമെന്നുള്ളതാണ്. അപ്പുവിന്റെ ഈ ആഗ്രഹം സിനിമയുടെ തുടക്കത്തിലേ വെളിപ്പെടുത്തുന്നു. ഈ ആഗ്രഹത്തിലേക്ക് എത്തിപ്പെടാനുള്ള അപ്പുവിന്റെ പരിശ്രമങ്ങളാണ് പിന്നീട് കാണുക. അപ്പുവിന്റെ സ്വപ്നം വിരലറ്റത്തെത്തി ഓരോതവണയും നഷ്ടമാകുന്നത് നമ്മുടെക്കൂടി വേദനയാകുന്നു. ഒടുവില്‍ ആ സ്വപ്‌നം ചിറകിലേറി അപ്പുവിനെ തേടിവരുമ്പോള്‍ യാഥാര്‍ഥ്യത്തെ ഏറെ പ്രിയത്തോടെ ഏറ്റുവാങ്ങാന്‍ കാഴ്ചക്കാരനുമാകുന്നു.
നടന്‍ സുധീഷിന്റെ മകന്‍ രുദ്രാക്ഷ് ആണ് അപ്പുവിനെ അവതരിപ്പിക്കുന്നത്. 'അപ്പൂന്് വിമാനത്തില്‍ കേറാന്‍ പറ്റണേ ദേവി' എന്നു പ്രാര്‍ഥിച്ച് താഴേക്കാവില്‍ പൂവച്ച് പ്രാര്‍ഥിക്കുന്ന അമ്പിളിയുടെ വലിയ ആഗ്രഹം അപ്പുവിന്റെ സ്വപ്‌നം തന്നെയാണ്. ചിലരോടുള്ള വലിയ ഇഷ്ടത്തിനുമുന്നില്‍ നമ്മുടെ ആഗ്രഹത്തെ തത്ക്കാലത്തേക്കെങ്കിലും മാറ്റിവയ്‌ക്കേണ്ടിവരും. എന്നാല്‍ ജീവിതം അത് മനസ്സിലാക്കി ആഗ്രഹത്തെ നമുക്കരികിലേക്ക് എത്തിച്ചുതരിക തന്നെ ചെയ്യും. അപ്പുവിന്റെയും അമ്പിളിയുടെയും സ്വപ്‌നത്തെയും ഇഷ്ടത്തെയും സിനിമ വിവക്ഷിക്കുന്നത് ഇങ്ങനെയാണ്.

മികച്ചൊരു ചലച്ചിത്രകാരനില്‍ കിട്ടിയില്‍ തേച്ചുമിനുക്കാന്‍ കഴിയാത്ത അഭിനേതാക്കളുണ്ടാകില്ല. കുഞ്ചാക്കോ ബോബന്റെ കാര്യത്തില്‍ സിദ്ധാര്‍ഥ് ശിവയ്ക്ക് അത് സാധ്യമാകുന്നു. കൊച്ചൗവയായി മിതത്വമാര്‍ന്ന് ഇത്തവണ കുഞ്ചാക്കോ ബോബനെ സ്‌ക്രീനില്‍ കാണാനായി. ഇത്തരമൊരു സിനിമ നിര്‍മിക്കാന്‍ തയ്യാറായതിലൂടെ നല്ല സിനിമയ്‌ക്കൊപ്പം നില്‍ക്കുകയെന്ന മഹത്തായ കര്‍മനിര്‍വഹണത്തിനും അദ്ദേഹത്തിന് സാധിക്കുന്നു.
അപ്പുവിന്റെ ആഗ്രഹത്തോടൊപ്പം സഞ്ചരിക്കാനായി യാഥാര്‍ഥ്യത്തോട് അടുത്തുനില്‍ക്കുന്ന തരത്തില്‍ അണിയറക്കാര്‍ കണ്ടെത്തിയ നാടും വീടും പ്രകൃതിയുമെല്ലാം 'കൊച്ചൗവ്വ പൗലോ അയ്യപ്പ കൊയ്‌ലോ'യെ മികച്ച കാഴ്ചാനുഭവമാക്കി മാറ്റുന്നുണ്ട്. വേറിട്ടു ചിന്തിക്കുന്ന ഇത്തരം പരിശ്രമങ്ങള്‍ ഇടയ്‌ക്കെങ്കിലും സംഭവിക്കുന്നത് മലയാള സിനിമയ്ക്കുണ്ടാക്കുന്ന ഊര്‍ജം വലുതാണ്. ഊതിപ്പെരുപ്പിച്ച വലിയ കഥകളിലല്ല, വലിയ മാനങ്ങളുള്ള ചെറിയ ബീജങ്ങളിലാണ് വന്‍കൊയ്ത്തിനുള്ള മുള പൊട്ടുന്നതെന്ന് സിദ്ധാര്‍ഥ് ശിവയും കൊച്ചൗവ പൗലോയും വീണ്ടുമോര്‍മിപ്പിക്കുന്നു.

സ്ത്രീശബ്ദം, ഒക്ടോബര്‍ 2016

ഊഴം
-ജീത്തു ജോസഫിന്റെ ത്രില്ലര്‍ അനുഭവം

'ഒരു ജീത്തു ജോസഫ് ചിത്രം' എന്ന ടൈറ്റില്‍ കാര്‍ഡിനെ അന്വര്‍ഥമാക്കുന്നവിധം 'ഊഴം' പൂര്‍ണമായും സംവിധായകന്റെയും തിരക്കഥാകൃത്തിന്റെയും സിനിമയാണ്. നായകന്‍, നായിക, മറ്റ് ഇമേജുകള്‍ എന്നിവയെക്കാളൊക്കെ മുമ്പില്‍ സംവിധായകന്‍ മികച്ചു നില്‍ക്കുമ്പോഴുണ്ടാകുന്ന സിനിമാനുഭവമായിരിക്കും ഊഴം പ്രേക്ഷകന് സമ്മാനിക്കുക. സിനിമയിലെ വഴിത്തിരിവ് ആദ്യ അരമണിക്കൂറിനുള്ളില്‍ സംഭവിക്കുകയും പിന്നീട് അതിന്റെ വഴികളിലേക്ക് കഥാപാത്രങ്ങള്‍ക്കൊപ്പം പ്രേക്ഷകനെയും സഞ്ചരിപ്പിക്കുന്ന രീതിയാണ് ജീത്തു സ്വീകരിച്ചിട്ടുള്ളത്.
ഉറ്റവരെ വേട്ടയാടിയവരെ തേടിപ്പിടിച്ച് പ്രതികാരം ചെയ്യുന്ന പതിവു ത്രില്ലര്‍ സിനിമകളുടെ പശ്ചാത്തലമാണ് ഊഴത്തിനുമുള്ളത്. എന്നാല്‍ അവതരണരീതിയുടെ പ്രത്യേകതയാണ് ഈ സിനിമയെ വേറിട്ടുനിര്‍ത്തുന്നത്. ഊഴത്തിലെ നായകന്‍ പ്രതികാരത്തിനായി തെരഞ്ഞെടുക്കുന്ന വഴികളും രീതികളും പുതുമയുള്ളതാണ്. ഇതോടെ തന്റെ ആദ്യസിനിമയായ ഡിറ്റക്ടീവില്‍ തുടങ്ങുന്ന ത്രില്ലര്‍ സ്വഭാവത്തിലുള്ള കഥപറച്ചിലിന് പുതിയ മാനം കൊണ്ടുവരാന്‍ ജീത്തു ജോസഫിനാകുന്നു. ഡിറ്റക്ടീവ്, മെമ്മറീസ്, ദൃശ്യം എന്നീ സിനിമകളിലും കുടുംബം പശ്ചാത്തലമാകുന്ന ത്രില്ലറുകളാണ് ജീത്തു ഒരുക്കിയിട്ടുള്ളത്. ഈ സിനിമകളെ ഒരിടത്തും ഓര്‍മിപ്പിക്കാതെ മറ്റൊരു ത്രില്ലര്‍ ഒരുക്കാനായി എന്നതില്‍ ജീത്തുവിലെ എഴുത്തുകാരനും സംവിധായകനും അഭിമാനിക്കാം. ത്രില്ലര്‍ എന്ന വിശേഷണം നല്‍കുന്നുവെങ്കിലും റിവഞ്ച് ഡ്രാമ എന്നതായിരിക്കും ഊഴത്തിന് കൂടുതല്‍ ഇണങ്ങുക.

ഇന്റര്‍കട്ട് ഷോട്ടുകളിലൂടെ സിനിമയുടെ പ്രതിപാദ്യ വിഷയത്തിലേക്ക് കാഴ്ചക്കാരന് സൂചനയും ആകാംക്ഷയും നല്‍കിക്കൊണ്ടുള്ള തുടക്കം ഗംഭീരമാണ്. സിനിമയിലുടനീളം ആവര്‍ത്തിക്കുന്ന ഈ പ്രതിപാദനരീതിയാണ് തുടര്‍ന്നും സ്‌ക്രീനില്‍ കണ്ണുനട്ടിരിക്കാന്‍ പ്രേക്ഷകനെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നത്.
മലയാളത്തിലും തമിഴിലുമായി അടുത്തകാലത്ത് നിരവധി സിനിമകളില്‍ പ്രമേയമായിട്ടുള്ള മരുന്നുകമ്പനികളുടെ പരീക്ഷണങ്ങളും സ്വകാര്യ ആശുപത്രികള്‍ വഴി മനുഷ്യരെ അതിനിരയാക്കുന്നതും ആശുപത്രികളും മരുന്നുകമ്പനികളും പണം സമ്പാദിച്ച് കൊഴുക്കുന്നതും ഊഴത്തിലും പ്രമേയമാകുന്നുണ്ട്. ഈ കേന്ദ്രപ്രമേയത്തെ സ്പര്‍ശിച്ചുമാത്രം കടന്നുപോയി അതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട മറ്റൊരു വഴിയിലേക്കാണ് ഊഴം സഞ്ചരിക്കുന്നത്. ഇരയാക്കപ്പെടുന്ന മനുഷ്യരോട് നീതിന്യായവ്യവസ്ഥ എത്ര ക്രൂരമായും ഉത്തവാദിത്തമില്ലാതെയുമാണ് പെരുമാറുന്നതെന്നും സ്ഥാപിത താത്പര്യങ്ങളെ വിദഗ്ധമായി അത് സംരക്ഷിക്കുന്നുവെന്നും സിനിമ ഓര്‍മിപ്പിക്കുന്നു. ഇവിടത്തെ നടപ്പുവ്യവസ്ഥിതികളില്‍ വിശ്വാസമില്ലാത്തതിനാലാണ് നീതി നടപ്പാക്കാന്‍ താന്‍ സ്വയം ഇറങ്ങിപ്പുറപ്പെട്ടതെന്ന് ഊഴത്തിലെ നായകന്‍ ഉന്നത പോലീസ് ഉദ്യോഗസ്ഥ കഥാപാത്രത്തോട് പറയുന്നുമുണ്ട്.
പൃഥ്വിരാജ് എന്ന താരത്തെക്കാളും ജീത്തു ജോസഫ് എന്ന തിരക്കഥാകൃത്തിന്റെയും സംവിധായകന്റെയും സിനിമയാണ് ഊഴം. തന്റെ കഥയിലെ കണ്‍ട്രോള്‍ഡ് എക്‌സ്‌പ്ലോസീവ് അഥവാ നിയന്ത്രിത സ്‌ഫോടനങ്ങളുടെ വിദഗ്ധനായ സൂര്യ കൃഷ്ണമൂര്‍ത്തി എന്ന പ്രധാന കഥാപാത്രത്തെ സിനിമയ്ക്ക് അനുഗുണമായി ഉപയോഗിക്കുകയാണ് നായക നടനിലൂടെ സംവിധായകന്‍ ചെയ്യുന്നത്. കുറച്ച് കഥാപാത്രങ്ങള്‍ മാത്രമുള്ള ചിത്രത്തില്‍ പൃഥ്വിരാജിനുപുറമെ പശുപതി, ജയപ്രകാശ്, ഇര്‍ഷാദ്, നീരജ് മാധവ്, ദിവ്യാ പിള്ള, ടോണി ലൂക്ക് എന്നിവരുടെ പ്രകടനവും ശ്രദ്ധേയമാണ്.

അഭിനേതാക്കളെക്കാള്‍ മുന്നില്‍ നില്‍ക്കുന്ന വേറെയും ഘടകങ്ങള്‍ ഊഴത്തിലുണ്ട്. സിനിമയുടെ സ്വഭാവം ആവശ്യപ്പെടുന്ന പശ്ചാത്തലസംഗീതം പൂര്‍ണമായി കൊണ്ടുവരാന്‍ സാധിക്കുന്നുവെന്നതാണ് അതിലൊന്ന്. സംഗീതമൊക്കിയ അനില്‍ ജോണ്‍സണാണ് അതിന്റെ ക്രെഡിറ്റ്. ത്രില്ലര്‍ സിനിമയ്ക്ക് യോജിച്ച എഡിറ്റിങ്ങാണ് മറ്റൊരു ഹീറോ. സിനിമയുടെ സ്വാഭാവിക സഞ്ചാരത്തിലേക്ക് ആളുകളെ എത്തിക്കുന്നതിനും പിടിച്ചിരുത്തുന്നതിനും എഡിറ്റിങ് ഏറെ ഉപകാരപ്പെടുന്നുണ്ട്. കഥാഗതിയെയും ദൃശ്യങ്ങളെയും കോര്‍ത്തിണക്കാന്‍ ഊഴത്തില്‍ അയ്യൂബ്ഖാന്‍ ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്ന നവീനസങ്കേതങ്ങള്‍ ചര്‍ച്ച ചെയ്യപ്പെടുമെന്ന് തീര്‍ച്ച. സംഭവങ്ങളെ പിറകിലേക്കും മുന്‍പിലേക്കും രസച്ചരട് പൊട്ടാതെയുള്ള ഈ കോര്‍ത്തിണക്കല്‍ തന്നെയാണ് ത്രില്ലര്‍ വിഭാഗത്തില്‍പെടുന്ന ഒരു ചിത്രത്തിനു വേണ്ടത്. ഊഴത്തെ ആസ്വാദ്യകരമാക്കുന്നതും മറ്റൊന്നല്ല.


ചിത്രഭൂമി, സെപ്റ്റംബര്‍ 10, 2016

പുതിയ വഴി സഞ്ചരിക്കുന്ന പ്രേതം

മലയാള സിനിമ ഇന്നോളം കണ്ടിട്ടുള്ള പ്രേതപടങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തിലൊന്നും രഞ്ജിത് ശങ്കറിന്റെ 'പ്രേത'ത്തെ ചേര്‍ത്തുവയ്ക്കാനാവില്ല. പതിവു ഹൊറര്‍ സിനിമകളുടെ സഞ്ചാരവഴികളിലേക്ക് പോകാതെയും ആവാഹന, ഉച്ചാടന ക്രിയകളുടെ സഹായമില്ലാതെയും മികച്ച ത്രില്ലര്‍ അനുഭവമാണ് പ്രേതം സമ്മാനിക്കുന്നത്. ആളുകളെ പേടിപ്പിക്കാന്‍ കരുതിക്കൂട്ടി സൃഷ്ടിക്കുന്ന യാതൊരു ഗിമ്മിക്കുകള്‍ക്കും ഇടനല്‍കാതെ സ്വാഭാവികമായി തുടരുന്ന മികച്ച ദൃശ്യാനുഭവമാണീ സിനിമ.
മലയാളം കണ്ടുശീലിച്ചിട്ടുള്ള ഹൊറര്‍ സിനിമകളുടെ കൂട്ടത്തില്‍ പെടുത്താനാവില്ല പ്രേതത്തെ. ഹൊററും ത്രില്ലറും ഇഴചേര്‍ന്നിരിക്കുന്ന ചിത്രം ഇത്തരം വിശേഷണങ്ങളോട് പൂര്‍ണമായി നീതിപുലര്‍ത്തുന്നുണ്ട്.

മലയാളത്തില്‍ ഹൊറര്‍ പശ്ചാത്തലമായി വന്നിട്ടുള്ള മുന്‍കാല വിജയസിനിമകളെയും കഥാപാത്രങ്ങളെയും കഥാ പശ്ചാത്തലങ്ങളെയും പ്രേതം വിദഗ്ധമായി ഓര്‍ത്തെടുക്കുന്നുണ്ട്. കഥാപാത്രങ്ങളുടെ സംഭാഷണങ്ങളിലൂടെ ചിരി സമ്മാനിക്കാന്‍ ഇത് ഉപയോഗിക്കുന്നതോടൊപ്പം അത്തരം വഴികളിലേക്കൊന്നുമല്ല ഈ സിനിമയുടെ സഞ്ചാരമെന്ന് ഓര്‍മിപ്പിക്കാനും ഇതുവഴി സാധിക്കുന്നുണ്ട്.
സൂക്ഷ്മാംശങ്ങളില്‍ ശ്രദ്ധിച്ച് തയ്യാറാക്കിയിട്ടുള്ള തിരക്കഥ കഥാപാത്രങ്ങളെ അതിന്റെ പ്രാധാന്യത്തോടെയും ബഹുമാനത്തോടെയും പരിചരിച്ചിരിക്കുന്നു. കഥയുടെ ആവശ്യാര്‍ഥം കടന്നുവരുന്നവരാണ് ഓരോ കഥാപാത്രങ്ങളും. അതല്ലാതെവന്ന് മുഴച്ചുനില്‍ക്കുന്നവരോ അത്തരം ദൃശ്യങ്ങളോ സിനിമയില്‍ കാണുന്നില്ല.
ഇത്തരമൊരു സിനിമ ആവശ്യപ്പെടുന്ന ദൃശ്യപരിചരണം കാഴ്ചക്കാരന് നല്‍കാനും രഞ്ജിത്ത് ശങ്കറിന്റെ യൂണിറ്റിന് സാധിച്ചിട്ടുണ്ട്. കടല്‍ക്കരയിലുള്ള റിസോര്‍ട്ടും പശ്ചാത്തലവും ക്യാമറയില്‍ പതിഞ്ഞു കാണുമ്പോള്‍ കാഴ്ചയ്ക്ക് അതേറെ സുഖം പകരുന്നുണ്ട്. കടലും തിരയും ഉപയോഗപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടുള്ള ഹെലിക്യാം ഷോട്ടുകളും അതിനൊത്ത പശ്ചാത്തല സംഗീതവും സിനിമ എന്താണോ പറയാനുദ്ദേശിക്കുന്നത്, അതിലേക്കുള്ള സൂചനയും വഴിയും തുറന്നിടാന്‍ പോന്നതാണ്.

നമ്മുടെയെല്ലാം തോന്നലുകളെത്തന്നെയാണ് പ്രേതം, ആത്മാവ് എന്നൊക്കെ പേരിട്ടു വിളിക്കുന്നതെന്ന് ജയസൂര്യയുടെ കഥാപാത്രമായ ജോണ്‍ ഡോണ്‍ ബോസ്‌കോ പറയുന്നു. ഇത്തരം തോന്നലുകളിലേക്കും അതിന്റെ യാഥാര്‍ഥ്യത്തിലേക്കും അന്വേഷിച്ചുചെല്ലുകയാണ് സിനിമ. കാഴ്ചക്കാരനില്‍ അതിശയോക്തിയും അസ്വാഭാവികതയും ജനിപ്പിക്കാതെയയുള്ളതാണ് ഈ അന്വേഷണവും അതില്‍ തിരിച്ചറിയുന്ന പുതിയ സത്യങ്ങളും. മനസ്സുകളെ വായിക്കുകയും അതിലേക്ക് ഊഴ്ന്നിറങ്ങുകയുമാണ് ജോണ്‍ ചെയ്യുന്നത്. മനസ്സുകളെ പഠിച്ചുകൊണ്ടുള്ള അയാളുടെ സഞ്ചാരവും തിരിച്ചറിയുന്ന യാഥാര്‍ഥ്യങ്ങളും സിനിമയുടെ ക്ലൈമാക്‌സ് സീനുകളില്‍ ഫലപ്രദമായി ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്നു. 'മൈന്റ് റീഡിങ്' എന്ന വലിയ പഠനവ്യാപ്തിയുള്ള സങ്കേതത്തെ ഏറ്റവും ലളിതമായി കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നിടത്താണ് പ്രേതം എല്ലാത്തരം പ്രേക്ഷകനോടും എളുപ്പത്തില്‍ സംവദിക്കുന്നത്.
ജയസൂര്യയുടെ വേറിട്ട രൂപവും പ്രകടനവും പ്രേതത്തിന്റെ ഹൈലൈറ്റാണ്. അഭിനയത്തിലെ മിതത്വവും പക്വതയോടെ സംസാരിക്കുന്ന കണ്ണുകളും ജോണ്‍ ഡോണ്‍ ബോസ്‌ക്കോ എന്ന കഥാപാത്രമാകാന്‍ ജയസൂര്യ വിദഗ്ധമായി ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്നു. വ്യത്യസ്ത റോളുകള്‍ കണ്ടെത്താനുള്ള ഈ നടന്റെ പരിശ്രമത്തിലേക്കുള്ള പുതിയ പേരായിരിക്കും പ്രേതത്തിലെ ജോണ്‍.

അജു വര്‍ഗീസ്, ഗോവിന്ദ് പദ്മസൂര്യ, ഷറഫുദ്ദീന്‍ എന്നിവരാണ് ഈ സിനിമയെ പ്രേക്ഷകര്‍ക്കുമുന്നില്‍ സജീവമാക്കുന്നത്. സിനിമയുടെ ആദ്യസീനില്‍ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ട് അവസാനം വരെ തുടരുന്ന ഇവരുടെ സജീവത മലയാള സിനിമാ പ്രേക്ഷകര്‍ക്ക് അടുത്തിടെ ലഭിച്ച ഏറ്റവും വലിയ ചിരിക്ക് വക നല്‍കുന്നു. മുഴക്കമുള്ള ചിരി സമ്മാനിക്കുന്നതോടൊപ്പം ചിലയിടങ്ങളില്‍ രസികന്‍ ചിന്തകള്‍ക്കും ഹാസ്യഭാഷണങ്ങള്‍ വഴിയൊരുക്കുന്നുണ്ട്. പ്രത്യേകിച്ചും ധര്‍മജന്‍ അവതരിപ്പിക്കുന്ന കഥാപാത്രത്തിന്റെ സംശയം ഇടകലര്‍ത്തിക്കൊണ്ടുള്ള ചോദ്യങ്ങള്‍. സോഷ്യല്‍ മീഡിയ ട്രോളുകള്‍ എത്രമാത്രം ഇടപെടല്‍ നടത്തുന്നുവെന്നതിന്റെ ഓര്‍മപ്പെടുത്തല്‍ കൂടിയാണീ സംസാരങ്ങള്‍. പ്രേമത്തിലും ഹാപ്പി വെഡ്ഡിങ്ങിലും ചെയ്തു വിജയിച്ച ഷറഫുദ്ദീന്റെ 'സ്‌പോട്ട് കോമഡി' പ്രേതത്തില്‍ അതിന്റെ പാരമ്യത്തിലെത്തുന്നു. തിരക്കഥയിലെഴുതി പറയിപ്പിനാകാത്ത വിധമാണ് ഈ നടന്റെ സ്‌പോട്ട് ഡയലോഗുകള്‍ ചിരി പടര്‍ത്തുന്നത്.
മലയാളത്തില്‍ അടുത്ത കാലത്തിറങ്ങിയ 'പെര്‍ഫക്ട് എന്റര്‍ടെയ്‌നര്‍' എന്ന വിശേഷണം തന്നെയാകും പ്രേതത്തിന് ചേരുക. രണ്ടു മണിക്കൂര്‍ സമയത്തെ മികച്ച രീതിയില്‍ ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്ന എഴുത്തുകാരനും സംവിധായകനും മുറുക്കമുള്ള ഒരു സിനിമയാണ് പ്രേക്ഷകന് നല്‍കിയിട്ടുള്ളത്. സിനിമയുടെ ഇടവേളയിലും ഒടുവിലും ഉയരുന്ന കൈയ്യടികള്‍ സൂചിപ്പിക്കുന്നത് കാണികള്‍ അത് സന്തോഷപൂര്‍വ്വം ഏറ്റെടുത്തു എന്നതു തന്നെയാണ്.


ചിത്രഭൂമി, ആഗസ്റ്റ് 13, 2016

തീവ്രയാഥാര്‍ഥ്യങ്ങളുടെ കളി

രാഷ്ട്രീയസിനിമകള്‍ എന്ന ലേബലില്‍ മലയാളത്തിലെ ഇറങ്ങിയിട്ടുള്ള സിനിമകളില്‍ ഭൂരിഭാഗവും ഉപരിപ്ലവമായ മേനിനടിക്കല്‍ മാത്രമാണ് പ്രകടിപ്പിച്ചിട്ടുള്ളത്. രാഷ്ട്രീയവും രാഷ്ട്രീയപ്രവര്‍ത്തനവും പറഞ്ഞിട്ടുള്ള സിനിമകള്‍ വിഷയത്തെ ഹാസ്യവത്ക്കരിക്കാനും മറുപാതിയില്‍ മറ്റു വിഷയങ്ങള്‍ പറയാനും മെനക്കെട്ടു. അതോടെ രാഷ്ട്രീയസിനിമകള്‍ ഒരേസമയം പ്രണയസിനിമകളും കുടുംബകഥകളുമായി മാറി. ജനപ്രിയചേരുവകള്‍ നിറം പിടിപ്പിക്കാതെ രാഷ്ട്രീയം പറഞ്ഞവ വിരലിലെണ്ണാവുന്നതായി ചുരുക്കപ്പെടുകയും ഭൂരിപക്ഷ കാണിയില്‍നിന്ന് മാറ്റിനിര്‍ത്തപ്പെടുകയും ചെയ്തു.
കേരളത്തിന്റെ രാഷ്ട്രീയ, അരാഷ്ട്രീയ, ജാതി, ലിംഗ, വര്‍ണ മുഖങ്ങളിലേക്ക് രണ്ടു മണിക്കൂറില്‍ താഴെ മാത്രം സമയമെടുത്ത് കടന്നുചെന്ന് അതിന്റെ ഭീകരതയെ കാഴ്ചക്കാരനുമുന്നില്‍ തുറന്നിട്ടുകൊടുക്കകയാണ് സനല്‍കുമാര്‍ ശശിധരന്‍ 'ഒഴിവുദിവസത്തെ കളി.'യിലൂടെ.
സംസ്ഥാന സര്‍ക്കാര്‍ കഴിഞ്ഞ വര്‍ഷത്തെ മികച്ച സിനിമയ്ക്കുള്ള പുരസ്‌ക്കാരം നല്‍കി ആദരിച്ച ഈ സിനിമ കഴിഞ്ഞ ദിവസമാണ് തീയേറ്ററിലെത്തിയത്. പുരസ്‌ക്കാരം നേടിയ ചിത്രങ്ങളുടെ പതിവിനു വിപരീതമായി കൂടുതല്‍ തീയേറ്ററുകളും നിറയെ കാണികളുമായാണ് ഒഴിവുദിവസത്തെ കളി വരവേല്‍ക്കപ്പെട്ടത്. മാധ്യമ, സമൂഹ മാധ്യമങ്ങള്‍ വഴിയുള്ള പ്രചാരണങ്ങളും സംവിധായകന്‍ ആഷിഖ് അബു വിതരണമേറ്റെടുത്തതും സിനിമയുടെ തലവര മാറ്റിവരയ്ക്കാനിടയാക്കി.
കാലവും കലയും ആവശ്യപ്പെടുന്ന സിനിമയാണ് ഒഴിവുദിവസത്തെ കളി. പ്രത്യക്ഷത്തില്‍ ഇത് കുറച്ച് ആണുങ്ങളുടെ ഒരു അവധിദിവസത്തെ കളിയാണെങ്കില്‍ക്കൂടി അവര്‍ നമ്മളും അവരുടെ സംസാരം നമ്മുടെതു കൂടിയുമായി മാറുമ്പോഴാണ് സിനിമയുടെ സഞ്ചാരം ഞെട്ടിപ്പിക്കുന്നതാകുന്നത്.

ഒഴിവുദിവസത്തെ കളി മുന്നോട്ടുവയ്ക്കുന്നത് തീവ്രരാഷ്ട്രീയമാണ്. കഥാപാത്രങ്ങള്‍ തമ്മിലുള്ള ലഘുസംസാരങ്ങളിലൂടെ അവയോരോന്നും പൊങ്ങിവരുന്നു. ഓരോരുത്തരും ജാതി, മതം, ലിംഗം, വെളുപ്പ്, കറുപ്പ്, നീ, ഞാന്‍ തുടങ്ങിയവയുടെ പ്രതിനിധികള്‍ തന്നെയാണെന്ന് സിനിമ പറയുന്നു. എത്രയൊക്കെ ഉള്ളില്‍ ചില്ലിട്ടുസൂക്ഷിച്ചാലും ചില സാഹചര്യങ്ങളില്‍ അവയെല്ലാം അണപൊട്ടിയൊഴുകും. പരിഷ്‌കൃത, ബുദ്ധിജീവി നാട്യങ്ങള്‍ക്കൊക്കെ ഇളക്കം തട്ടും. അപ്പോള്‍ നമ്മള്‍ കറുത്തവനെ വെറുക്കുന്നവനും സ്വന്തം നിറത്തിലും ജാതിയിലും കുടുംബത്തിലും അഭിമാനിക്കുന്നവനുമായി മാറുന്നു. എനിക്കെന്തുമാകാം, എന്തും പറയാം, എനിക്കതിന് അധികാരമുണ്ട്. നിനക്കങ്ങനെയാന്നും പാടില്ല. ഞങ്ങള്‍ വരച്ച അതിര്‍വരകള്‍ നീയൊരിക്കലും ലംഘിച്ചുപോകരുത്. ഉള്ളില്‍ ഇത്തരം ധാര്‍ഷ്ട്യങ്ങളും അധികാരചിഹ്നങ്ങളും പേറുന്ന ഭൂരിപക്ഷ മനുഷ്യനെയും മലയാളിയെയും ഒഴിവുദിവസത്തെ കളി തുറന്നുകാട്ടുന്നു. ഒരുപാട് സംഭവങ്ങളുടെയും ദൃശ്യങ്ങളുടെയും സഹായമില്ലാതെ സമൂഹയാഥാര്‍ഥ്യങ്ങളെ കേവലം സുഹൃദ്‌സംസാരത്തിലൂടെ പുറത്തുകൊണ്ടുവരികയാണ്് സിനിമ. കഥാപാത്രങ്ങളിലേക്ക് തിരിച്ചുവെക്കുകയും അവരുടെ പിറകെ സഞ്ചരിക്കുകയും ചെയ്യുകയാണ് ഒഴിവുദിവസത്തെ കളിയുടെ ക്യാമറക്കണ്ണുകള്‍.
പല സ്വഭാവക്കാരും ചിന്താഗതിക്കാരുമാണ് മനുഷ്യര്‍. സുഹൃത്തുക്കളുടെ കൂട്ടങ്ങളുമതേ. സമൂഹത്തിലെന്നപോലെ ഈ കൂട്ടങ്ങളിലുമുണ്ടാകും ഭരിക്കാനും നിയന്ത്രിക്കാനും ചിലര്‍. അതുപോലെ അനുസരിക്കാനും വിധേയപ്പെടാനും ഇരയാകാനും തീരുമാനിക്കപ്പെട്ട മറ്റു ചിലരും. മറ്റുള്ളവര്‍ക്കുവേണ്ടി ജോലിയെടുക്കേണ്ടി വരുന്നവന്‍, കറുമ്പന്‍, കള്ളന്‍ എന്നിങ്ങനെയുള്ള വിശേഷണങ്ങള്‍ ചാര്‍ത്തിനല്‍കപ്പെട്ട് ഇരയാകുന്ന ഒരു സുഹൃത്ത് ഒഴിവുദിവസത്തെ കളിക്കൂട്ടായ്മയിലുമുണ്ട്.
ഉണ്ണി.ആറിന്റെ ഇതേ പേരിലുള്ള കഥയാണ് ഒഴിവുദിവസത്തെ കളിയായി മാറിയത്. തിരക്കഥയുടെ സാധ്യത ഉപയോഗിക്കാത്ത സിനിമ റിയല്‍ എന്ന വിശേഷണത്തോട് കൂടുതല്‍ നീതി പുലര്‍ത്തുന്നു. കഥാപാത്രങ്ങളായി എത്തിയവരെല്ലാം പുതുമുഖങ്ങളാണ്. ജീവിതത്തില്‍ പെരുമാറുന്നതു പോലെത്തന്നെ ക്യാമറയ്ക്കുമുന്നിലുമെന്ന തരത്തിലുള്ള ഇവരുടെ പ്രകടനം ഏറെ അഭിനന്ദനമര്‍ഹിക്കുന്നു. അരുവിക്കര തെരഞ്ഞെടുപ്പ് പശ്ചാത്തലമായി വരുന്ന സിനിമയില്‍ പ്രചാരണരംഗങ്ങളും ഉപയോഗിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഒഴിവുദിവസത്തെ കളിക്ക് തീയേറ്ററില്‍നിന്ന് കിട്ടുന്ന സ്വീകാര്യത വരാനിരിക്കുന്ന ഇത്തരം ചെറിയ 'വലിയ' സിനിമകള്‍ക്കുള്ള പ്രചോദനവും ആത്മവിശ്വസവുമാകുമെന്നു തീര്‍ച്ച.


ചിത്രഭൂമി, ജൂണ്‍ 18, 2016

ഇതരമത പ്രണയങ്ങളുടെ തീരാപറച്ചില്‍

നൂറുതവണ പറഞ്ഞാലും ആവര്‍ത്തനത്തില്‍ പുതിയ സാധ്യതകള്‍ അവശേഷിപ്പിക്കുന്ന ഭിന്നമത പ്രണയമാണ് ഇവിടെയും പ്രതിപാദ്യം. ഈ വിഷയത്തില്‍ പിന്നെയും കൈവയ്ക്കുമ്പോള്‍ ആവര്‍ത്തനത്തില്‍ എന്തു പുതുമ തരാനാകും എന്നതിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിലായിരിക്കും സിനിമയുടെ നിലനില്‍പ്പ്.
മലയാള സിനിമയില്‍ ആദ്യകാലത്തും (നീലക്കുയില്‍), മധ്യകാലത്തും (ഓളവും തീരവും) അടുത്ത കാലത്തും (തട്ടത്തിന്‍ മറയത്ത്, അന്നയും റസൂലും) വ്യത്യസ്ത മതത്തില്‍പെട്ടവരുടെ പ്രണയം വിഷയമായിട്ടുണ്ട്. ഇതിലെ രസകരമായ വസ്തുത സിനിമ ഏല്ലാകാലത്തും കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതും ചലച്ചിത്രകാരനെപ്പോലെ കാഴ്ചക്കാരന്‍ ആശങ്കപ്പെടുന്നതും ഒരേ വിഷയം തന്നെയായിരിക്കും എന്നതാണ്. മതത്താലും ജാതിയാലും വരിഞ്ഞുമുറുക്കപ്പെട്ട് ജീവിക്കുന്ന സാമൂഹികവ്യവസ്ഥയിലുള്ള ജനവിഭാഗത്തില്‍നിന്ന് മറുത്തൊരു ചിന്ത ഉണ്ടാകില്ലെന്നതും വാസ്തവം.
പുതിയ ചുറ്റുപാടില്‍ മതത്തിനും മതത്തേക്കാളുപരി ജാതിചിന്തയ്ക്കും വലിയ തലോടലാണ് ലഭിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. അതിനാല്‍ത്തന്നെ എളുപ്പം വ്രണപ്പെട്ടുപോകുന്നതായി മാറിയ ജാതിയും മതവും പ്രമേയമാക്കി ഒരു കലാസൃഷ്ടി ഉടലെടുക്കുമ്പോള്‍ അതിനെ സംശയദൃഷ്ട്യാല്‍ വീക്ഷിക്കുന്ന ജനതയായും നമ്മള്‍ മാറിയിട്ടുണ്ട്. അപര ഇടങ്ങളിലേക്ക് ചികഞ്ഞുനോക്കുകയെന്ന ശീലത്തിന്റെ അനുശീലനാര്‍ഥം കിസ്മത്ത് എന്ന പുതിയ സിനിമയുടെ പേരും മുസ്ലിംഹിന്ദു(അതില്‍ത്തന്നെ ദളിത്) പ്രണയവും തെല്ല് നോട്ടത്തിനും ചിന്തയ്ക്കും വക നല്‍കിയേക്കുമെന്ന് തീര്‍ച്ച.
എന്നാല്‍ അത്തരം ധാരണകളെ മുളയിലേ നുള്ളി തീവ്രമായ പ്രശ്‌നസ്ഥലികളിലേക്ക് കടന്നുചെല്ലാതെ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്ന വിഷയത്തിലേക്ക് മാത്രം നോട്ടമയക്കുകയാണ് കിസ്മത്ത്. എങ്കില്‍ക്കൂടി മത ബിംബങ്ങള്‍ കറുപ്പും കാവിയുമണിഞ്ഞ് ചിന്തകളില്ലാതെ വേഷപ്പകര്‍ച്ച മാത്രമായി തെരുവുകളിലെത്തുന്ന കാലത്ത് ഭിന്നമത പ്രണയസിനിമയ്ക്കും അത്തരത്തില്‍പെടുന്ന ഏതു കലാസൃഷ്ടിക്കും പ്രസക്തിയുണ്ട്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ കിസ്മത്ത് അംഗീകാരം നേടുമ്പോള്‍ പ്രേക്ഷകര്‍ നിറവേറ്റുന്നത് സാമൂഹികമായ കടമയും നിര്‍വ്വഹിക്കുന്നത് രാഷ്ട്രീയപ്രവര്‍ത്തനവുമായി മാറുന്നു.

ഷാനവാസ്.കെ.ബാവക്കുട്ടി എന്ന പുതിയ സംവിധായകന്‍ അച്ചടക്കത്തോടെയാണ് തന്റെ ആദ്യ സിനിമ സംവിധാനം ചെയ്തിരിക്കുന്നത്. പറയാനുള്ളതിനുപുറമെ മറ്റു വിഷയങ്ങളിലേക്കോ പ്രദേശങ്ങളിലേക്കോ അയാള്‍ കയറിച്ചെല്ലുന്നില്ല. മാമൂലുകള്‍ക്കു പിറകെ പോകാതെ മനസ്സിലുള്ള സിനിമ ചെയ്യുകയെന്ന റിയലിസ്റ്റിക്ക് സിനിമയുടെ മലയാളത്തിലെ പുതിയ വക്താവ് രാജീവ് രവിയുടെ ഉപദേശത്തെ അതേപടി പകര്‍ത്തുകയായിരുന്നു ഷാനവാസ്. രാജീവ് രവിയുടെ അന്നയും റസൂലും എന്ന ചിത്രമില്ലായിരുന്നുവെങ്കില്‍ കിസ്മത്ത് ഉണ്ടാകില്ലായിരുന്നുവെന്ന് ഷാനവാസ് പറയുന്നുണ്ട്.
ഇരുപത്തിമൂന്നുകാരനായ മുസ്ലീം ചെറുപ്പക്കാരനും ഇരുപത്തെട്ടുകാരിയായ ഹിന്ദു ദളിത് പെണ്‍കുട്ടിയും തമ്മിലുള്ള പ്രണയമാണ് കിസ്മത്തില്‍. മറുചിന്തയ്ക്ക് ഇടമില്ലാത്ത വിധം ജാതിയും മതവും പ്രായവും തന്നെയാണ് ഇവിടെയും പ്രണയത്തിന് വെല്ലുവിളിയാകുന്നത്. പെണ്‍കുട്ടി ഹിന്ദുവെന്നതും അതില്‍ത്തന്നെ താഴ്ന്ന ജാതിക്കാരിയെന്നതും ആണ്‍കുട്ടി ആഢ്യ മുസ്ലീം കുടുംബത്തിലെ അംഗമെന്നതുമാണ് വിഷയം. മതത്തിനും ജാതിക്കുമൊപ്പം കുടുംബമഹിമ കൂടി കടന്നുവരുമ്പോഴാണ് പ്രശ്‌നം കൂടുതല്‍ സങ്കീര്‍ണമാകുന്നത്.
ജാതി, മതം, കുലം, അഭിമാനം എന്നിവയേക്കാളൊന്നും വലുതല്ല രണ്ടു മനുഷ്യര്‍ തമ്മിലുള്ള സ്‌നേഹമെന്ന് ഇരുമതത്തെ പിന്തുണയ്ക്കുന്നവരും ഒരുപോലെ പറയുന്നു. മതവും ഗ്രന്ഥങ്ങളും സ്‌നേഹിക്കാന്‍ പറഞ്ഞാലും മതബോധമുള്ള മനുഷ്യര്‍ അതിനെ അംഗീകരിക്കുകയില്ലെന്നും നേര്‍ക്കുനേര്‍ വന്നാല്‍ പെട്ടെന്ന് വ്രണപ്പെടുന്നവ തന്നെയാണ് മതവികാരമെന്നും ചിന്തിക്കാന്‍ സിനിമ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു.
പോലീസ് സ്‌റ്റേഷന്‍ എന്ന നീതിനിര്‍വഹണകേന്ദ്രം എങ്ങനെ നീതി നടപ്പാക്കുന്നുവെന്നും എതിരായി പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നുവെന്നും വ്യക്തികള്‍ക്ക് നീതിനിര്‍വഹണത്തില്‍ എത്തരത്തിലെല്ലാം ഇടപെടാമെന്നും ഇതരമത പ്രണയത്തിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തില്‍ സിനിമ പറയുന്നു.

കേന്ദ്ര കഥാപാത്രങ്ങളായ അനിതയും ഇര്‍ഫാനുമായെത്തിയ ശ്രുതി മേനോന്റെയും ഷെയ്ന്‍ നിഗത്തിന്റെയും പ്രകടനമാണ് ചിത്രത്തിലെ ഹൈലൈറ്റ്. ശ്രുതിയെ അപേക്ഷിച്ച് പുതുമുഖമാണ് ഷെയ്ന്‍. അന്നയും റസൂലും എന്ന തന്റെ ആദ്യചിത്രം മുതല്‍ ഈ നടന്റെ റേഞ്ച് വ്യക്തമാകുന്നുണ്ട്. കിസ്മത്തിലെത്തുമ്പോള്‍ ഇരുപത്തിമൂന്നു വയസ്സുകാരന്റെ അങ്കലാപ്പും ആവേശവും വെല്ലുവിളിയുമെല്ലാം വാക്കിലും പ്രവൃത്തിയിലുമെത്തിച്ച് ഷെയ്ന്‍ മികവ് ഒന്നുകൂടി വ്യക്തമാക്കുന്നു. എസ്.ഐ വേഷത്തിലെത്തുന്ന വിനയ് ഫോര്‍ട്ട് ആണ് കിസ്മത്തിനെ സജീവമാക്കുന്ന മറ്റൊരു സാന്നിധ്യം.
പൊന്നാനിയെന്ന ദേശത്തേക്ക് കണ്ണുതുറക്കുന്ന കിസ്മത്തിന്റെ ക്യാമറയാണ് മറ്റൊരു പുതുമ.  ക്യാമറ തുറന്നുവെച്ചാല്‍ വലിയ ദൃശ്യസാധ്യതകളുള്ള പൊന്നാനിയെ  ഇത്രയെങ്കിലും അടയാളപ്പെടുത്തിയ മറ്റൊരു സിനിമ ഉണ്ടായിട്ടില്ല. മലയാള സിനിമയുടെ ക്യാമറ ഇത്തരത്തില്‍ അറിയാദേശങ്ങളിലേക്കും സംസ്‌ക്കാരത്തിലേക്കും സഞ്ചരിക്കുന്നത് നല്ല ലക്ഷണമാണ്. ഓരോ ദേശത്തിനും പറയാന്‍ പുതിയ കഥകളുണ്ടാകും, അതിന്റെ സംസ്‌ക്കാരവും ഭാഷയും ഭക്ഷണശീലങ്ങളുമൊക്കെയുണ്ടാകും. അവിടങ്ങളിലേക്ക് സഞ്ചരിച്ചെത്തുമ്പോള്‍ പ്രേക്ഷകന് സമ്മാനിക്കാനാകുക കാഴ്ചയുടെ പുതിയ വിതാനം തന്നെയായിരിക്കും.


സ്ത്രീശബ്ദം, ആഗസ്റ്റ്‌, 2016

ഒഴിവുദിവസത്തെ കളിയിലെ തീവ്രയാഥാര്‍ഥ്യങ്ങള്‍

പരീക്ഷണങ്ങളോടും പുതുമകളോടും വ്യാപകമായ രീതിയില്‍ സമരസപ്പെടുന്ന ആസ്വാദക വിഭാഗമല്ല മലയാളി. ജനപ്രിയ പരീക്ഷണങ്ങളോട് ആഭിമുഖ്യം പുലര്‍ത്താറുണ്ടെങ്കിലും സാമൂഹികതയും ജനകീയപ്രശ്‌നങ്ങളും നേര്‍തലത്തില്‍ അടയാളപ്പെടുന്ന സിനിമകളോട് എക്കാലത്തും അവര്‍ മുഖം തിരിച്ചിട്ടുണ്ട്. സാധാരണ ജനതയെ സംബന്ധിച്ച് ജീവിതത്തിലെ ശരിയുടെ തലമാണത്. തങ്ങള്‍ ജീവിക്കുന്ന കഷ്ടതകള്‍ നിറഞ്ഞ ചുറ്റുപാട് വെള്ളിവെളിച്ചത്തിലും ആവര്‍ത്തിക്കുന്നത് അവര്‍ക്കത്ര രസിച്ചേക്കില്ല. അതുകൊണ്ടായിരിക്കണം ഏഴൈതോഴന്‍മാരുടെ കഥ പറയുമ്പൊഴും അവര്‍ കൊട്ടാരക്കെട്ടിലേക്ക് വളര്‍ച്ചപ്രാപിക്കുന്നത് ചിത്രീകരിക്കാന്‍ ജനപ്രിയ സിനിമാകാരന്മാര്‍ ശ്രദ്ധിച്ചുപോന്നത്. അങ്ങനെ വിഖ്യാതവിജയങ്ങള്‍ ആസ്വാദകന്റെ അഭിരുചികളെ തിരിച്ചറിഞ്ഞ് വാര്‍ത്തെടുക്കപ്പെടുന്നവയായി മാറുന്നു.
പല കാലങ്ങളിലായി എല്ലാ ഭാഷകളിലുമെന്നപോലെ മലയാളത്തിലും ഒട്ടേറെ ചലച്ചിത്രകാരന്‍മാര്‍ സാമൂഹികത എന്ന കലയുടെ അടിസ്ഥാനധര്‍മം നിറവേറ്റാനുള്ള ഉപാധിയായി സിനിമയെ കണ്ടുപോന്നിട്ടുണ്ട്. അത്തരം സിനിമകളെ തിരിച്ചറിയുകയും ആസ്വദിക്കുകയും അത്ഭുതം കൂറുകയും ചെയ്യുന്നൊരു ചെറുവിഭാഗം എന്നുമുണ്ടായിരുന്നു. അങ്ങനെയുള്ള ന്യൂനപക്ഷത്തിന്റെ ഉന്നതമായ ആസ്വാദനക്ഷമതയെ ലക്ഷ്യം വച്ച് തന്നിലെ ചലച്ചിത്രകാരന് തൃപ്തിവരത്തക്കവിധം സിനിമകളെടുക്കാന്‍ തയ്യാറായ മറ്റൊരു വിഭാഗവും ഇവിടെ നിലകൊണ്ടു. പി.എന്‍ മേനോന്‍, പി.എ.ബക്കര്‍, അരവിന്ദന്‍, ജോണ്‍ എബ്രഹാം, പവിത്രന്‍, അടൂര്‍ ഗോപാലകൃഷ്ണന്‍, കെ.ജി.ജോര്‍ജ്, ഷാജി.എന്‍.കരുണ്‍, ടി.വി.ചന്ദ്രന്‍, എം.പി.സുകുമാരന്‍ നായര്‍, ഡോ.ബിജു തുടങ്ങി ഒട്ടേറെപ്പേര്‍ പല കാലങ്ങളില്‍ ഇങ്ങനെ സിനിമകളെടുത്തവരാണ്. മുഖ്യധാരാ സിനിമകള്‍ക്കു സമാന്തരമായൊരു പാത വെട്ടിത്തുറന്ന് ലോകസിനിമകളുടെ ഭൂപടത്തില്‍ മലയാളമെന്ന പേരിന് ഇവര്‍ ഒരിടമുണ്ടാക്കി.

കച്ചവട സിനിമകള്‍ ആസ്വാദകനില്‍ രസം ദ്യോതിപ്പിക്കുകയെന്ന കേവല കലാധര്‍മ നിര്‍വ്വഹണത്തിനുശേഷം മറവിയിലാണ്ടുപോകുമ്പോള്‍ സാമൂഹികതയും തീവ്രരാഷ്ട്രീയവും മുന്നോട്ടുവെച്ച സമാന്തരവഴികളില്‍ സിനിമ എക്കാലത്തേക്കും പ്രസക്തിയുള്ളവയായി നിലകൊണ്ടു. എഴുപതുകളില്‍ 'ഉച്ചപ്പട'കാലം മുതല്‍ക്കു തുടങ്ങി കുറ്റിയറ്റുപോകാത്ത ആ കണ്ണിയുടെ നവനവമായ തുടര്‍ച്ചകള്‍ ഉണ്ടായിക്കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു. കെ.ആര്‍.മനോജ്, സിദ്ധാര്‍ഥ് ശിവ, മനോജ് കാന, സുദേവന്‍, സജിന്‍ബാബു, സനല്‍കുമാര്‍ ശശിധരന്‍, ഷാനവാസ് നരണിപ്പുഴ തുടങ്ങിയ പേരുകളെല്ലാം ഇതിന്റെ തുടര്‍ച്ചകളാണ്.
ഫിലിം ഫെസ്റ്റിവലുകള്‍ക്ക് പുറത്തെ ലോകം അപ്രാപ്യമായിരുന്ന സമാന്തരസിനിമകള്‍ക്ക് പുതിയ വിപണനസാധ്യതകളും പരസ്യങ്ങളും വഴി തീയറ്ററുകള്‍ ലഭിക്കുന്നുവെന്നതാണ് പ്രതീക്ഷയുളവാക്കുന്ന ഏറ്റവും പുതിയ കാഴ്ച. നവമാധ്യമങ്ങള്‍ വഴി മികച്ച സിനിമകളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്ന കൂട്ടായ്മകള്‍ക്ക് ഈ മാറ്റത്തില്‍ വലിയ പങ്കുണ്ട്. ഇവിടെ സിനിമ സംവിധായകന്റെതോ നിര്‍മാതാവിന്റെയോ മാത്രമായി ഒതുങ്ങുന്നില്ല. മികച്ച സിനിമയെന്ന് തിരിച്ചറിയുമ്പോള്‍ അതിനെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കാന്‍ എല്ലാവരും ഒരുപോലെ മുന്നിട്ടിറങ്ങുന്നു. നവമാധ്യമങ്ങള്‍ ഇതിന് മികച്ച പ്ലാറ്റ്‌ഫോമുമാകുന്നു.
സജിന്‍ബാബുവിന്റെ അസ്തമയം വരെ, സുദേവന്റെ െ്രെകം നമ്പര്‍ 89, കെ.ആര്‍.മനോജിന്റെ കന്യകാ ടാക്കീസ്, മനോജ് കാനയുടെ അമീബ തുടങ്ങിയ സിനിമകള്‍ ദിവസങ്ങളോളം തീയറ്ററില്‍ തുടര്‍ന്നത് ഫെയ്‌സ്ബുക്ക് ഉള്‍പ്പടെയുള്ള നവമാധ്യമങ്ങളുടെ പിന്‍ബലം കൊണ്ടുകൂടിയായിരുന്നു. കാഴ്ചക്കാരന്‍ നവമാധ്യമങ്ങളില്‍ പങ്കുവെച്ച വിലയേറിയ അഭിപ്രായങ്ങളില്‍നിന്നാണ് താരകേന്ദ്രീകൃതമല്ലാത്ത ഈ സിനിമകള്‍ക്ക് വീണ്ടും ടിക്കറ്റെടുക്കാന്‍ ആളുണ്ടായത്.
ഈ കൂട്ടത്തിലേക്ക് വരുന്ന ഏറ്റവും പുതിയ പേരാണ് സനല്‍കുമാര്‍ ശശിധരന്റെ 'ഒഴിവുദിവസത്തെ കളി'യുടെത്. 2015ല്‍ മികച്ച സിനിമയ്ക്കുള്ള പുരസ്‌കാരം നല്‍കി സംസ്ഥാന സര്‍ക്കാര്‍ ആദരിച്ച ഈ സിനിമ തീയേറ്ററിലും വലിയ പ്രതികരണമാണുണ്ടാക്കിയത്. പുരസ്‌കരിക്കപ്പെട്ട ചിത്രങ്ങളുടെ പതിവിനു വിപരീതമായി കൂടുതല്‍ തീയേറ്ററുകളും നിറയെ കാണികളുമായാണ് ഒഴിവുദിവസത്തെ കളി വരവേല്‍ക്കപ്പെട്ടത്. മാധ്യമ, സമൂഹ മാധ്യമങ്ങള്‍ വഴിയുള്ള പ്രചാരണങ്ങളും സംവിധായകന്‍ ആഷിഖ് അബു വിതരണമേറ്റെടുത്തതും സിനിമയ്ക്ക് ഗുണംചെയ്തു.

കേരളത്തിന്റെ രാഷ്ട്രീയ, അരാഷ്ട്രീയ, ജാതി, ലിംഗ, വര്‍ണ മുഖങ്ങളിലേക്ക് രണ്ടു മണിക്കൂറില്‍ താഴെ മാത്രം സമയമെടുത്ത് കടന്നുചെന്ന് അതിന്റെ ഭീകരതയെ കാഴ്ചക്കാരനുമുന്നില്‍ തുറന്നിട്ടുകൊടുക്കകയാണ് സനല്‍കുമാര്‍ ശശിധരന്‍ 'ഒഴിവുദിവസത്തെ കളി'യിലൂടെ. കാലവും കലയും ആവശ്യപ്പെടുന്ന സിനിമയാണ് ഒഴിവുദിവസത്തെ കളി. പ്രത്യക്ഷത്തില്‍ ഇത് കുറച്ച് ആണുങ്ങളുടെ ഒരു അവധിദിവസത്തെ കളിയാണെങ്കില്‍ക്കൂടി അവര്‍ നമ്മളും അവരുടെ സംസാരം നമ്മുടെതു കൂടിയുമായി മാറുമ്പോഴാണ് സിനിമയുടെ സഞ്ചാരം ഞെട്ടിപ്പിക്കുന്നതാകുന്നത്.
ഒഴിവുദിവസത്തെ കളി മുന്നോട്ടുവയ്ക്കുന്നത് തീവ്രരാഷ്ട്രീയമാണ്. കഥാപാത്രങ്ങള്‍ തമ്മിലുള്ള ലഘുസംസാരങ്ങളിലൂടെ അവയോരോന്നും പൊങ്ങിവരുന്നു. ഓരോരുത്തരും ജാതി, മതം, ലിംഗം, വെളുപ്പ്, കറുപ്പ്, നീ, ഞാന്‍ തുടങ്ങിയവയുടെ പ്രതിനിധികള്‍ തന്നെയാണെന്ന് സിനിമ പറയുന്നു. എത്രയൊക്കെ ഉള്ളില്‍ ചില്ലിട്ടുസൂക്ഷിച്ചാലും ചില സാഹചര്യങ്ങളില്‍ അവയെല്ലാം അണപൊട്ടിയൊഴുകും. പരിഷ്‌കൃത, ബുദ്ധിജീവി നാട്യങ്ങള്‍ക്കൊക്കെ ഇളക്കം തട്ടും. അപ്പോള്‍ നമ്മള്‍ കറുത്തവനെ വെറുക്കുന്നവനും സ്വന്തം നിറത്തിലും ജാതിയിലും കുടുംബത്തിലും അഭിമാനിക്കുന്നവനുമായി മാറുന്നു. എനിക്കെന്തുമാകാം, എന്തും പറയാം, എനിക്കതിന് അധികാരമുണ്ട്. നിനക്കങ്ങനെയാന്നും പാടില്ല. ഞങ്ങള്‍ വരച്ച അതിര്‍വരകള്‍ നീയൊരിക്കലും ലംഘിച്ചുപോകരുത്. ഉള്ളില്‍ ഇത്തരം ധാര്‍ഷ്ട്യങ്ങളും അധികാരചിഹ്നങ്ങളും പേറുന്ന ഭൂരിപക്ഷ മനുഷ്യനെയും മലയാളിയെയും ഒഴിവുദിവസത്തെ കളി തുറന്നുകാട്ടുന്നു. ഒരുപാട് സംഭവങ്ങളുടെയും ദൃശ്യങ്ങളുടെയും സഹായമില്ലാതെ സമൂഹയാഥാര്‍ഥ്യങ്ങളെ കേവലം സുഹൃദ്‌സംസാരത്തിലൂടെ പുറത്തുകൊണ്ടുവരികയാണ് സിനിമ. കഥാപാത്രങ്ങളിലേക്ക് തിരിച്ചുവെക്കുകയും അവരുടെ പിറകെ സഞ്ചരിക്കുകയും ചെയ്യുകയാണ് ഒഴിവുദിവസത്തെ കളിയുടെ ക്യാമറക്കണ്ണുകള്‍.

പല സ്വഭാവക്കാരും ചിന്താഗതിക്കാരുമാണ് മനുഷ്യര്‍. സുഹൃത്തുക്കളുടെ കൂട്ടങ്ങളുമതേ. സമൂഹത്തിലെന്നപോലെ ഈ കൂട്ടങ്ങളിലുമുണ്ടാകും ഭരിക്കാനും നിയന്ത്രിക്കാനും ചിലര്‍. അതുപോലെ അനുസരിക്കാനും വിധേയപ്പെടാനും ഇരയാകാനും തീരുമാനിക്കപ്പെട്ട മറ്റു ചിലരും. മറ്റുള്ളവര്‍ക്കുവേണ്ടി ജോലിയെടുക്കേണ്ടി വരുന്നവന്‍, കറുമ്പന്‍, കള്ളന്‍ എന്നിങ്ങനെയുള്ള വിശേഷണങ്ങള്‍ ചാര്‍ത്തിനല്‍കപ്പെട്ട് ഇരയാകുന്ന ഒരു സുഹൃത്ത് ഒഴിവുദിവസത്തെ കളിക്കൂട്ടായ്മയിലുമുണ്ട്.
ഉണ്ണി.ആറിന്റെ ഇതേ പേരിലുള്ള കഥയാണ് ഒഴിവുദിവസത്തെ കളിയായി മാറിയത്. തിരക്കഥയുടെ സാധ്യത ഉപയോഗിക്കാത്ത സിനിമ റിയല്‍ എന്ന വിശേഷണത്തോട് കൂടുതല്‍ നീതി പുലര്‍ത്തുന്നു. കഥാപാത്രങ്ങളായി എത്തിയവരെല്ലാം പുതുമുഖങ്ങളാണ്. ജീവിതത്തില്‍ പെരുമാറുന്നതു പോലെത്തന്നെ ക്യാമറയ്ക്കുമുന്നിലുമെന്ന തരത്തിലുള്ള ഇവരുടെ പ്രകടനം ഏറെ അഭിനന്ദനമര്‍ഹിക്കുന്നു. ഒഴിവുദിവസത്തെ കളിക്ക് തീയേറ്ററില്‍ ലഭിച്ച സ്വീകാര്യത വരാനിരിക്കുന്ന ഇത്തരം സിനിമകള്‍ക്കുള്ള പ്രചോദനവും ആത്മവിശ്വസവുമാകുമെന്നു തീര്‍ച്ച.



സ്ത്രീശബ്ദം, ജൂലൈ, 2016